Ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Τσιρώνης (ο οποίος μάλιστα ήταν και ιδρυτικό στέλεχος των Οικολόγων Πράσινων), δήλωσε πριν από λίγες ώρες ότι κακώς το υπουργείο Περιβάλλοντος ανακάλεσε την άδεια υλοτόμησης από την εταιρεία “Ελληνικός Χρυσός”.
Ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτης Λαφαζάνης, με αφορμή τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας 250 εργαζόμενων έξω από το υπουργείο δήλωσε επίσης «Οι εργαζόμενοι στην “Ελληνικός Χρυσός” δεν κινδυνεύουν, η απασχόληση τους είναι απόλυτα διασφαλισμένη».
Η “Ελληνικός Χρυσός” η οποία είναι θυγατρική της καναδικής εταιρείας “El Dorado” από τον Φεβρουάριο του 2012, συμφερόντων στην ελληνική επικράτεια του μεγαλοεργoλάβου και καναλάρχη Γιώργου Μπόμπολα, δραστηριοποιείται στην εξόρυξη χρυσού και συγκεκριμένα στα Μεταλλεία Κασσάνδρας που βρίσκονται στην ΒΑ Χαλκιδική, εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου Αριστοτέλη, σε μία περιοχή που περικλείεται από τα χωριά Ολυμπιάδα, Στρατώνι, Στρατονίκη, Στάγειρα, Νεοχώρι, Παλαιοχώρι και Μεγάλη Παναγία.
Η ιστορία πάνω κάτω είναι γνωστή και η εναντίωση των κατοίκων των γύρω χωριών γνωστότερη, που στέκονται ενάντια στην καταστροφική λαίλαπα της συγκεκριμένης εταιρείας, που μολύνει εδώ και χρόνια το έδαφος και τον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής.
Αυτήν ακριβώς την αντίδραση χρησιμοποίησε καθόλη την περίοδο που βρισκόταν ο ΣΥΡΙΖΑ στην θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προκειμένου να προωθήσει την δική του ατζέντα.
Τάχθηκε στο πλευρό των κατοίκων και δεσμεύτηκε στην κατάργηση των αδειών της εταιρείας.
Βλέποντας την αντίστοιχη επιτυχία που είχε στο θέμα του ΧΥΤΑ στην Κερατέα, επένδυσε πάνω στην ελπίδα για δικαίωση των κατοίκων, οι οποίοι κυνηγήθηκαν λυσσαλέα από την εταιρεία “Ελληνικός Χρυσός” αλλά και την αστυνομία και τα ΜΑΤ.
Άλλωστε ποιος μπορεί να ξεχάσει τις νυχτερινές επιδρομές της Ασφάλειας στα σπίτια των κατοίκων που πρωτοστατούσαν στις διαδηλώσεις ενάντια στην εταιρεία και την αλήστου μνήμης εικόνα διμοιριών των ΜΑΤ μέσα στα δάση, στα χωράφια και στις παραλίες της περιοχής;
Πολύ νερό κύλησε στον μύλο της ψηφοθηρίας και ο ΣΥΡΙΖΑ από αντιπολίτευση, πέρασε στο πόστο της κυβέρνησης. Και όλες αυτές οι δεσμεύσεις εξανεμίστηκαν. Οπότε ερχόμαστε να αναλογιστούμε το εξής:
Είτε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε ιδέα για τις άδειες που είχαν δοθεί από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας όποτε προσπαθούσε να ψαρέψει στα θολά νερά της απελπισίας των κατοίκων που βλέπαν την ζωή τους να μολύνετε και να καταστρέφεται, οπότε αυτόματα κατατάσσεται στην κατηγορία των επιτήδειων, είτε γνώριζε και εμπορευματοποίησε αυτήν ακριβώς την ελπίδα για αλλαγή του καθεστώτος (εξού και το προεκλογικό σύνθημα περί ελπίδας που καταφτάνει και άλλων φαιδρών). Οπότε είναι και αυτοί ψεύτες παλαιοκομματικής κοπής.
Ο κόσμος στις Σκουριές πίστεψε και στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ και στις αυτοδιοικητικές εκλογές διώχνοντας τον πρώην δήμαρχο Χαλκιδικής Χρήστο Πάχτα που είχε ταχτεί ανοιχτά υπέρ της συνέχισης των εξορύξεων στην περιοχή, αλλά και στις πρόσφατες εθνικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ τελικά συμφωνεί με τον Πάχτα το πρόβλημα δεν είναι του Πάχτα αλλά του ΣΥΡΙΖΑ που συμπράττει με αυτούς που υποσχέθηκε ότι θα διώξει και θα κυνηγήσει.