”Τι νομίζετε ότι είναι η Πρωτομαγιά;”. Και τότε μερικοί είπαν ”Εννοείτε τη γιορτή των λουλουδιών;”
«Είναι αρκετά δύσκολο να ανασυγκροτηθεί το εργατικό κίνημα στο πλαίσιο μιας χώρας μόνο. Άλλωστε, κάθε εργατικό κίνημα αποκαλείται διεθνές. Πρόκειται απλώς για φιλοδοξία. Στις Ηνωμένες Πολιτείες αποτελεί πραγματικά πρόβλημα. Θα μπορούσε να το καταλάβει κανείς σκεπτόμενος τι έγινε χτες, που ήταν Πρωτομαγιά.
Έτυχε να λάβω μια επιστολή χθες το πρωί. Λαμβάνω ένα σωρό μηνύματα -κι ένα από αυτά ήταν από μία φίλη από τη Βραζιλία, η οποία μου έλεγε ότι δεν θα πήγαινε στη δουλειά εκείνη τη μέρα γιατί ήταν αργία προς τιμήν των εργαζομένων. Στην πραγματικότητα, η μέρα αυτή είναι αργία για τους εργαζομένους σε ολόκληρο τον κόσμο εκτός από τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου κανείς δεν ξέρει τι σημαίνει Πρωτομαγιά.
Το απόγευμα έδωσα μια ομιλία στο Χάρβαρντ και αναφέρθηκα στο ζήτημα αυτό. Μιλούσα σε ένα μεγάλο κοινό αποτελούμενο από μεταπτυχιακούς φοιτητές του Χάρβαρντ και τους απηύθυνα την εξής ερώτηση: ”Τι νομίζετε ότι είναι η Πρωτομαγιά;”. Και τότε μερικοί είπαν ”Εννοείτε τη γιορτή των λουλουδιών;”, ή κάτι τέτοιο. Δεν είναι μία αργία προς τιμήν των εργαζομένων. Είναι μία αργία που θεσπίστηκε με σκοπό τη στήριξη των Αμερικανών εργατών που αγωνίζονταν για το οκτάωρο και οι οποίοι συγκαταλέγονταν μεταξύ των πιο καταπιεσμένων εργατών του βιομηχανικού κόσμου.
Υπάρχει, λοιπόν, αυτή η αργία – ξέρετε, μεγάλες πορείες και κάθε είδους εορτασμοί παντού -, αλλά εδώ κανείς δεν έχει ιδέα περί τίνος πρόκειται. Είναι ένδειξη μιας εξαιρετικά αποτελεσματικής πλύσης εγκεφάλου. Αυτό ακριβώς από το οποίο πρέπει να προσπαθούμε να απαλλαγούμε. Εδώ πραγματοποιούνται κάποιοι μικρής κλίμακας εορτασμοί μόνο. Θα μπορούσε ίσως το Occupy να είχε οργανώσει μια πορεία ή κάτι παρόμοιο για την Πρωτομαγιά.
Ο τρόπος αντιμετώπισης από τον Τύπο παρουσιάζει ενδιαφέρον. Συνήθως, αυτή τη μέρα απλώς την αγνοούν. Όμως αν ρίξετε μια ματιά στους New York Times της επομένης θα δείτε ότι είχαν ένα κείμενο που έλεγε ότι πραγματοποιήθηκαν διαδηλώσεις για εργατικά ζητήματα ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Όμως πάνω πάνω έγραφε ”Αβάνα”, και η φωτογραφία απεικόνιζε μια τεράστια πορεία Κουβανών, ενώ από κάτω υπήρχε κάποιο σχόλιο. Ο υπαινιγμός ήταν σαφής: Αυτή η αργία είναι για τους κομμουνιστές, δεν έχει καμία σχέση με εμάς. Δεν ξέρω αν οι δημοσιογράφοι το κάνουν συνειδητά ή αν είναι τόσο βαθιά ριζωμένη μέσα τους αυτή η παραδοχή ώστε να μην καταλαβαίνουν καν τι κάνουν. Πάντως το μήνυμα ήταν: ”Ξεχάστε το, είναι κάτι εντελώς ξένο σ’ εμάς”.
Όταν εμφανίζονται οι συνδικαλιστές, είναι λες και διαταράσσεται η αρμονική ζωή της πόλης, αυτή περίπου την εικόνα θέλουν να δημιουργήσουν. Και όλως παραδόξως, υπάρχει κι εδώ όντως Ημέρα της Εργασίας, προσέξτε όμως ποια μέρα είναι: είναι η μέρα που επιστρέφετε στη δουλειά μετά τις διακοπές του καλοκαιριού, όχι η μέρα που παλεύετε για τα δικαιώματά σας. Η επιτυχία της πλύσης εγκεφάλου στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πραγματικά εντυπωσιακή».
Απόσπασμα από το τελευταίο βιβλίο του Νόαμ Τσόμσκι, Occupy, σελ. 199, εκδόσεις Κέδρος.