Πρόλογος: Γιώργος Μουργής
«Αυτό που θεωρούμε εμείς δικαίωση δεν κερδίζεται σε κανένα δικαστήριο…»
Τρία χρόνια συμπληρώνονται από τη τραγική δολοφονία του Παύλου Φύσσα, την ερχόμενη Κυριακή 18 Σεπτέμβρη 2016.
Ο κατ΄ομολογία δολοφόνος Γ. Ρουπακιάς, τα μελή των φασιστικών ταγμάτων εφόδου και η κοινοβουλευτική, νεοναζιστική, εγκληματική συμμορία του χρυσαυγιττισμού κυκλοφορούν ακόμα ελεύθεροι ανάμεσα μας.
Μεσούσης της δίκης τους που προχωρά στο παράλληλο σύμπαν νομικής και δικαστικής παρελκυστικής τακτικής, η εγκληματική οργάνωση εξακολουθεί να εμφανίζεται τιμητής της φασιστικής εθνικιστικής ιδεοληψίας.
Άλλοτε με ναζιστικές φιέστες χουντέικης, εθνοπανηγυριώτικης έμπνευσης και άλλοτε με τα οργανωμένα τάγματα εφόδου σε ρόλο εκκαθαριστή.
Διασπείροντας φόβο, μισαλλοδοξία, ρατσισμό, τροφοδοτώντας παραληρηματικά και ακατάπαυστα την μισαλλοδοξία και το μίσος, της ειρηνικής συνύπαρξης και φιλοξενίας των προσφύγων στο τόπο μας.
Οι χθεσινές προκλήσεις στη Χίο, όπως και όλες οι συντονισμένες κακόβουλες προσπάθειες πρόκλησης του αντιφασιστικού κινήματος που συμπαρίσταται αλληλέγγυο στον ανθρώπινο πόνο των αθώων θυμάτων του πόλεμου και της ξενιτιάς, έχουν μοναδικό στόχο και σκοπό την πρόκληση δημιουργίας ενός κλίματος, αναγκαία συνθήκη του ακροδεξιού αφηγήματος στην ξενοφοβία.
Ταυτόχρονα το αυγό του φιδιού έχει εκκολαφθεί, με τις οχιές να πουλάν εθνικισμό και πατριδοκαπηλία, ξερνώντας ακροδεξιά ρητορική και καθαρά ναζιστική – χιτλερική μισαλλοδοξία.
Η ολιγωρία της ηγεσίας της Ελληνικής Αστυνομίας και η έλλειψη πολιτικού σχεδίου από την σημερινή κυβέρνηση ώστε να εξαλειφθούν τέτοιες παρακρατικές δράσεις τραυματίζουν τις συλλογικές πρωτοβουλίες, και την ευαισθητοποίηση των πολιτών, των αλληλέγυων δομών, εξοργίζοντας όσους οικειοθελώς συνδράμουν με αγώνες και δράσεις που ξεπερνούν τα όρια του ακτιβισμού προκειμένου να εξευρεθούν λύσεις στο οξυμμένο ζήτημα των προσφύγων.
Να μη τους περάσει. Έξω οι φασίστες από κάθε γειτονιά. Θάνατος στο φασισμό. Ο Παύλος ζει τσακίστε τους νάζι.
Κάλεσμα της οικογένειας και των φίλων του Παύλου Φύσσα για τις 17 – 18 Σεπτέμβρη 2016.
«Αυτό που θεωρούμε εμείς δικαίωση δεν κερδίζεται σε κανένα δικαστήριο…»
«Άλλη μια 18η Σεπτέμβρη, έρχεται να μας θυμίσει ότι ο χρόνος κυλάει ασταμάτητα κάνοντας κύκλους, χωρίς όμως καμία σημασία για εμάς. Άλλη μια φορά, που αυτή η μέρα θα θυμίσει (στιγμιαία δυστυχώς) στην κοινωνία, ότι ένας άνθρωπος – ο δικός μας άνθρωπος – θυσιάστηκε για κάτι που η ίδια έχει χάσει καιρό τώρα, αλλά εκείνος έζησε και τα 34 χρόνια της ζωής του με γνώμονα αυτό: την αξία της Ελευθερίας.
Έτρεξε να τον βαφτίσει ήρωα, για να ξεπλύνει την ντροπή της αδιαφορίας της απέναντι στο φασισμό. Σε μας ο χαρακτηρισμός αυτός μοιάζει σαν παραδειγματική τιμωρία για το θάρρος του.
Έκανε πως του χάρισε – ενώ μόνος του τα κέρδισε – μια ημέρα και ένα μνημείο, για να έχει το δικαίωμα να τον ξεχνάει όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Όπως κάνει με όλους τους ήρωες.
Μια ημέρα, που για να θυμάται ότι ο Παύλος έγραφε τραγούδια για το λόγο που τον σκότωσαν. Mια ημέρα, που οι δημοσιογράφοι, που όπλισαν τους δολοφόνους του δίνοντας τους βήμα, θα θυμηθούν ότι έχει μείνει πίσω μια οικογένεια που θα πονάει για πάντα μόνο και μόνο για να το πουλήσουν, μαζί με διαφημίσεις στα κανάλια τους και κουπόνια στις εφημερίδες τους, όπως έκαναν και με το νεκρό κορμί του 2 μέρες μετά.
Άλλη μια ημέρα, που πάλι κάποιοι συμβολικά και αόριστα θα εκφραστούν κατά του φασισμού και κάποιοι άλλοι θα μιλήσουν για μεμονωμένο περιστατικό. Άλλη μια μέρα, που κάποιοι επαγγελματίες “αντιφασίστες” προσπαθούν από την πρώτη στιγμή να “καπελώσουν”, αλλά και να την χρησιμοποιήσουν για να αποκτήσουν πολιτική δύναμη ή να ξεπλύνουν την ανυπαρξία τους.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της 18/9/13 που κάποιοι δεν δίστασαν να στήσουν τραπεζάκι οικονομικής ενίσχυσης τους στο πεζοδρόμιο, κυριολεκτικά πριν καν καθαριστεί από τα αίματα του Παύλου ή άλλες φορές αλλού με τη φωτογραφία του “ψαρεύουν” μέλη.
Άλλη μια μέρα που ”κάποιοι” σκοπό έχουν να δημιουργήσουν επεισόδια, είτε επειδή πιστεύουν ότι κάνουν επανάσταση με αυτό τον τρόπο, είτε επειδή έχουν «βαλθεί» να συνδέσουν με τη συνείδηση του κόσμου ότι οι εκδηλώσεις στη μνήμη του Παύλου είναι κάτι επικίνδυνο να συμμετέχει κάποιος.
Άλλη μια ημέρα που θα θυμηθούν ότι εδώ και ενάμιση χρόνο περίπου, δίνουμε μια δικαστική μάχη ιστορικής σημασίας για τη χώρα, μόνοι μας απέναντι στο κράτος και τα απομεινάρια των ταγματασφαλιτών, απέναντι στους δολοφόνους νεοναζί της Χρυσής Αυγής για να καταλήξουν στη φυλακή.
Μια δίκη που άργησε πολύ να ξεκινήσει και θα έπρεπε να έχει τελειώσει με την καταδίκη όλων των κατηγορούμενων.
Μια δίκη που μπορεί ο καθένας να παρακολουθήσει και έχει δικαίωμα να είναι εκεί. Το πιο ασήκωτο για εμάς μετά την απώλεια του Παύλου, είναι ότι στην κοινωνία μας υπάρχει κόσμος που είναι με το πλευρό του φονιά και μέσω της ψήφου του αλλά και με την παρουσία του μέσα στο δικαστήριο. Έτσι στα μάτια μας «κερδίζει» το δικαίωμα να κοιμάται σπίτι του αφού οι νόμοι πλέον εφαρμόζονται κατά περίπτωση.
Αυτό που θεωρούμε εμείς δικαίωση δεν κερδίζεται σε κανένα δικαστήριο. Εκεί είμαστε για να προστατέψουμε την ακεραιότητα της αλήθειας από τον «δάσκαλο του ψεύδους», το φασίστα. Και αν αποτύχει η Δικαιοσύνη να προστατέψει την κοινωνία, τότε της δίνει το άλλοθι της αυτοδικίας.
Παρ ‘όλα αυτά, θέλουμε να ευχαριστήσουμε από καρδιάς και δημόσια τις ελάχιστες εξαιρέσεις ανθρώπων που με κάθε ευκαιρία αυτά τα τρία χρόνια και όχι μόνο αυτή τη μέρα είναι δίπλα μας, με παρουσία στο δικαστήριο ή έστω μια απλή επικοινωνία, που μας δίνουν δύναμη και διώχνουν έμπρακτα την αίσθηση ότι παλεύουμε μόνοι μας, χωρίς να περιμένουν τα εύσημα.
Για εμάς, την οικογένεια Παύλου, πάνω από όλα αυτή τη μέρα κλείνουν 3 χρόνια που λείπει ο άνθρωπος μας, ενώ οι φασίστες δολοφόνοι του όχι μόνο είναι στο σπίτι τους, αλλά αγορεύουν και από τα έδρανα της βουλής. Αυτό, είναι κατάντια για τη Δημοκρατία, παράδειγμα της κοινωνικής σήψης και για εμάς ταφόπλακα.
Φέτος, νιώσαμε την ανάγκη να καθιερωθούν οι εκδηλώσεις στη μνήμη του Παύλου στην πόλη που γεννήθηκε, μεγάλωσε, αγάπησε και τραγούδησε, τον Πειραιά μας.
Καλούμε όποιον θέλει να είναι δίπλα μας, στις 17 Σεπτεμβρίου ώρα 22:00 στο σημείο της δολοφονίας (Παύλου Φύσσα 60, Κερατσίνι) μόνο με ένα κερί για σιωπηλή συγκέντρωση και στις 18 Σεπτεμβρίου ώρα 19:00 στην έκταση «Καστράκι» (πλησίον ΗΣΑΠ Πειραιά, έναντι πύλης Ε2) όπου θα πραγματοποιηθεί το RAP MONSTERS FESTIVAL, μια διοργάνωση που ξεκίνησε ο Παύλος και συνεχίζουν οι φίλοι του, με σκοπό την συσπείρωση και ενεργοποίηση της νεολαίας για θέματα αλληλεγγύης.
Περισσότερες πληροφορίες στις επίσημες σελίδες μας στο facebook: Rap Monsters Festival by Killah P και Δεν Ξεχνάμε».
Οικογένεια και φίλοι Παύλου “Killah P” Φύσσα.
Το πρόγραμμα του τριήμερου:
«Τρία χρόνια μετά, δεν ξεχνάμε»
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: 16/9 ώρα 9μμ
Προβολή ταινίας «Το μίσος», CINE ΜΕΛΙΝΑ, Σωκράτους 65 Δραπετσώνα
ΣΑΒΒΑΤΟ: 17/9 ώρα 8μμ
Θεατρική παράσταση «Το αγόρι με τη βαλίτσα» από το 3ο ΓΕΛ Κερατσινίου, CINE ΜΑΡΘΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ, Βύρωνος & Χηλής, Χαραυγή
ΚΥΡΙΑΚΗ: 18/9 ώρα 7μμ
RAP MONSTER FEST, RAP συναυλία, Καστράκι – Δραπετσώνα (πλησίον ΗΣΑΠ) μια διοργάνωση που ξεκίνησε ο Παύλος και συνεχίζουν οι φίλοι του, με σκοπό την συσπείρωση και ενεργοποίηση της νεολαίας για θέματα αλληλεγγύης και αντιφασισμού.