Σιωπάς.
Δεν έχεις δουλειά
δεν έχεις ζωή
δε σου αφήνουν μέλλον
αλλά σιωπάς.
Κι αν φωνάξεις θα ‘ναι για τους λάθος λόγους.
Λάθος εξ ορισμού.
Δεν είναι φωνή οι φθόγγοι που σχηματίζουν
το ΕΓΩ.
Σιωπάς
γιατί δε σε νοιάζει γι’ αυτούς
-όποιους αυτούς- που
πεινάν έξω απ’ το πιάτο σου,
πονάν έξω απ’ το σώμα σου,
διώκονται έξω απ’ το χώμα σου,
φυλακίζονται έξω απ’ την ελευθερία σου.
Σιωπάς
ποντάροντας
στα στραβά μάτια της ιστορίας.
Έτσι
ανόητε
νομίζεις γλιτώνουν οι αδιάφοροι.
Να ανησυχείς,
στο λέω,
ξεκίνα να ανησυχείς
εσύ
που σιωπάς.
*Το σχέδιο είναι της Μαΐτας Χατζηιωαννίδου. Η υπόκλιση δικιά μου.