Κάθε γενιά φέρει το δικό της φορτίο,συντηρεί και αναπτύσσει το προγενέστερο κοινωνικό αξιακό σύμπαν συνθέτοντας τις δικές της βουλές σύμφωνα με τις υπάρχουσες κοινωνικές επιταγές. Με αποκλειστική ελπίδα την δόμηση της αυριανής κοινωνικής ουτοπίας. Καθώς οι θεμέλιοι λίθοι του ονείρου συγκροτούνται από κάθε λογής αντιλήψεις αξιοκρατίας και μόρφωσης. Κατά αυτόν τον τρόπο χαράζεται η ανθρώπινη πορεία στο πολιτισμικό χάρτη της αέναης κοινωνικής εξέλιξης. Αφήνοντας το στίγμα της παρακαταθήκη,καθηλώνοντας τον σκοπό της, ως φόρο τιμής και μεγαλοπρέπειας στο ιστορικό χώρο και χρόνο, παραδίδοντας την σκυτάλη στην επομένη γενιά. Τούτο και μόνο τούτο αποτελεί την αίτια του δημιουργικού λογισμού που κατατάσσει τον άνθρωπο στη κορυφή της πυραμίδα της δημιουργίας.
Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος μέσα στο θλιβερό γδούπο της οικονομικής αποικιοκρατίας μεταλλάχτηκε. Ειδικά εδώ στη Βαλκανική προμετωπίδα όπου φιλοτεχνήθηκε ο ανδριάντας της φρίκης, της πνευματικής κατάπτωσης του νεοελληνικό στοιχείου. Το σύγχρονο αυτό τερατούργημα οφείλει να σταθεί σε πείσμα των καιρών αγέρωχο ορόσημο αλήστου μνήμης, θυμίζοντας στη Λούμπεν μπουρζουαζία την αξία της παιδιάς, της μόρφωσης και της ηθικής. Η σκιαγράφηση του Έλληνα σε αυτό το έργο θα σταθεί πλαϊ στον φιλήδονο κένταυρο, την αισθησιακή σειρήνα και τον φημισμένο κούρο του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού (Ελενη γλυκατζη Αρβελερ), ως μέτρο σύγκρισης.
Κάθε πολιτισμός έχει τα όρια του. Ο Νεοελληνικός τα εξάντλησε δεχόμενος αρκετές γερές δόσεις ντοπας αρχαιόλαγνης Ελληνικής ιστορίας. Ενας πολιτισμός βυθισμένος στην πλάνη των ψεύτικων προφητειών συνεχείας του μεγαλείου. Τυπική απόκλιση εθισμένου στα σκληρά ναρκωτικά από την πραγματικότητα. Καθώς στο Βαλκανικό κολαστήριο τεχνών, γραμμάτων και ανθρωπισμού το σύνολο της ανθρώπινης δημιουργίας παραφράστηκε , φαλκιδεύτηκε και αναγεννήθηκε ως το σύγχρονο Behemoth. Φρουρός του συνειδησιακού ολέθρου και της πνευματικής στασιμότητας σε σημείο λοιμών. Θεσπίζοντας ένα αξιακό χώρο γεμάτο προκαταλήψεις στηριζόμενες σε υστερικές θρησκευτικές κραυγές, οικογενειοκρατία και βιαιότητα
Όταν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης προάγουν στοχευμένη παραπληροφόρηση υποτάσσονται ομοιόμορφα στη δικτατορική ροπή. Τότε η κοινωνική φάλαγγα λαμβάνει πνοή ζωής και ο πολίτης καταδικάζει τη βία από όπου και αν προέρχεται,ομόφωνα και ακρίτα. Τη στιγμή εκείνη το αυγό του του φιδιού εκκολάπτεται όχι τόσο στη πολιτική σκηνή όσο στην ατομική συνείδηση. Απενοχοποιείται, καλύπτεται υπό τον μανδύα κάποιου νεοφιλελεύθέρου μεσσία. Ίσως εκείνη τη στιγμή παραλύει η δικαιοσύνη και μπορεί να ξεχωρίσει το ράσο, τη γραβάτα, το κέρδος και τη σκοπιμότητα. Ωστόσο εκείνη τη στιγμή όποιος έχει μάτια για να δει και αυτιά για να ακούσει συνειδητοποιεί πως οι τρομοκράτες με τις γραβάτες ,οι χονδρέμποροι νόμων και όλος αυτός ο συρφετός μωροφιλόδοξης εξουσιολαγνείας και λαμπρής μετριότητας στέκει υπό την δαμόκλειο σπάθη της ελευθερίας του λόγου,της οξυδέρκειας, της πληροφορίας και της αλήθειας που πλέον ξεχειλίζει. Όση βία και αν επιστρατευτεί για να συντηρήσει το ψέμα,όσο ψέμα και αν επικαλεσθεί για να συντηρήσει την βία, οι καταστάσεις αποπνέουν το άρωμα της αποσύνθεσης .
Μόνο οι ανώριμοι και οι άφρονες περιφρονούν την αξία της γνώσης,της παιδείας και της ηθικής. Όποιος έχει ανάγκη να αντικρίσει τον υπαίτιο η τον ιθύνοντα αυτής της πολυεπίπεδης κρίσης αρκεί να κοιτάξει τον καθρέφτη.