Η συγγενική σχέση (συνήθως) στην Ελλάδα δεν ποινικοποιείται, και μάλιστα -σύμφωνα με τον νόμο- αν, για παράδειγμα, μια μητέρα κρύψει το καταζητούμενο παιδί της ή μια σύζυγος τον καταζητούμενο άντρα της, δεν διώκεται ποινικά, μιας και η στενή συγγένεια και οι οικογενειακοί δεσμοί υπερκαλύπτουν την ποινική εμπλοκή. Αυτό όμως στις περιπτώσεις που σχετίζονται με τον όρο τρομοκρατία πολύ απλά παύει να ισχύει!
Το είδαμε στις περιπτώσεις της «17 Νοέμβρη», όταν συγγενείς λοιδορήθηκαν, διασύρθηκαν και τελικά αφέθηκαν στην… τύχη τους. Το βλέπουμε και σήμερα με τις συλλήψεις των συγγενών και φίλων των κατηγορουμένων για την οργάνωση «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς», και μάλιστα σε νέα, «βελτιωμένη» έκδοση, με τους κουκουλοφόρους αστυνομικούς να οδηγούν περικυκλωμένες τη μητέρα και τη σύντροφο κατηγορουμένων και την άλλη γυναίκα, που αμέσως βάφτισαν βαποράκι.
Με προτεταμένα όπλα οδήγησαν στον ανακριτή και την κατηγορούμενη Αγγελική. Απαράδεκτες σκηνές, που ξετυλίχτηκαν στις οθόνες της τηλεόρασης υπό τους ήχους επιβλητικής μουσικής και με σχόλια μεγαλοδημοσιογράφων (τρομάρα τους…) για το «άδειο βλέμμα» της 22χρονης, για τις φοβερές ενέργειες στις οποίες θα συμμετείχε, αν είχαν γίνει (!), για τα «ηγετικά στελέχη», όταν το ίδιο το δικαστήριο αποφάσισε ότι δεν υπάρχουν ηγεσίες στις οργανώσεις αυτές.
Το έργο, γνωστό και χιλιοπαιγμένο, παίχτηκε άλλη μία φορά εν όψει και των κρίσεων που επίκεινται στα σώματα ασφαλείας. Και ο νέος υπουργός πού είναι; Πού είναι μια άμεση υιοθέτηση ενός τρόπου συνοδείας υπόπτων που να μην παραβιάζει το τεκμήριο της αθωότητας ή έστω να μην προσβάλλει την προσωπικότητά τους;