10 μέρες κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. 10 μέρες με κλειστές τράπεζες, διαβατήρια στα δόντια και θρυμματισμένο Χρηματιστήριο. Τί, όχι;
Πάμε πάλι.
10 μέρες κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. 10 μέρες Αριστερά, με τον ελληνικό λαό να πανηγυρίζει ξέφρενα στους δρόμους κι έναν ολόκληρο πλανήτη να υποκλίνεται στο μεγαλείο του Αλέξη Τσίπρα. Τί, όχι;
Και τότε τί στο διάολο ακούμε και διαβάζουμε παντού;
Από τη μία μιλάνε για εκτροχιασμό της Ελλάδας, για σοβιετίες που έρχονται και για διεθνή απομόνωση και από την άλλη για το πόσο κουλ και βαρβατάντρας είναι ο Γιάνης Βαρουφάκης που γράφει το όνομά του με ένα ν, για τα χαμόγελα ελπίδας που έχουν χαραχτεί ανεξίτηλα στα πρόσωπά μας και για τον Αλέξη Τσίπρα που δε θα φορέσει γραβάτα μέχρι να τον παρακαλέσει γονατιστή η Μέρκελ.
Ενδιάμεση κατάσταση δεν υπάρχει.
Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος που εκφράζονται από όλους τους τύπους ανθρώπων, από δήθεν σοβαρούς οικονομικοπολιτικούς αναλυτές και έγκριτους δημοσιογράφους μέχρι την κυρά Κούλα που έχει το ψιλικατζίδικο στη γωνία και τον μπαρμπά Μήτσο τον φούρναρη, οι οποίοι ερμηνεύουν τις ειδήσεις – γεγονότα δεν υπάρχουν πια – κατά πώς συμφέρει τα αφεντικά τους ή τους ίδιους ανάλογα με το τί ψήφισαν.
Γιατί περί αυτού πρόκειται. Καλλιέργεια κλίματος για την εξυπηρέτηση συμφερόντων και απενοχοποίηση της προ 10 ημερών ψήφου.
Όλοι έχουν γίνει ειδικοί επί των οικονομικών προεξοφλώντας την κατάληξη που θα έχουν οι διαπραγματεύσεις για το χρέος, το οποίο ξαφνικά έχει γίνει το επίκεντρο της ζωής μας. Όλοι μιλάνε για το χρέος και κατά πόσον είναι δυνατόν να κουρευτεί, να ξυριστεί ή να του κάνουμε χαλάουα.
Όλοι και παντού. Στα social media για το χρέος. Στα ΜΜΕ για το χρέος. Στις δουλειές μας για το χρέος. Στα μπακάλικα για το χρέος. Στα μπουρδέλα για το χρέος. Γαμάμε και μιλάμε για το χρέος.
Δεν υπάρχει Έλληνας που δε γνωρίζει σε βάθος τί σημαίνουν οι όροι κούρεμα, διαγραφή, ελάφρυνση, απομείωση, menu of dept swaps, perpentual bonds και smart debt engineering.
Εν τω μεταξύ, κάτι μπλογκ της κακιάς ώρας τύπου kefalokleidwma.gr και kolokotronitsinews.gr κάνουν χρυσές δουλειές πλασάροντας αποκαλύψεις ΣΟΚ για τα σχέδια της Κυβέρνησης οι οποίες γίνονται viral, ενώ τα καθεστωτικά σάιτ έχουν εξελιχθεί σε ναυαρχίδες αντικυβερνητικής προπαγάνδας και τα μέχρι πρότινος αντικαθεστωτικά σάιτ γλείφουν πατόκορφα το ΣΥΡΙΖΑ.
Εξέχουσα θέση σε όλο αυτό το μπάχαλο κατέχουν οι αυτοαποκαλούμενοι φιλελεύθεροι – ευρέως γνωστοί ως φιλελέδες – που αν είχαν διαβάσει έστω και μισή γραμμή από Τζων Λοκ θα ντρέπονταν ακόμα και να προφέρουν τη λέξη Φιλελευθερισμός. Δεν είναι φιλελεύθεροι. Δεν είναι καν νεοφιλεύθεροι. Είναι νεοφιλελέδες, κοινώς η χειρότερη φάρα που ευδοκιμεί στα social media.
Έχω γράψει επανειλημμένως ότι δεν υπάρχουν φιλελεύθεροι στην Ελλάδα. Δε γίνεται να είσαι φιλελεύθερος και να διατυμπανίζεις προεκλογικά ότι θα ψηφίσεις Σαμαρά, όταν η Ελλάδα έχει καταδικαστεί μέσα σε 2,5 χρόνια από όλα τα διεθνή δικαστήρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων – για τα οποία δε βγάζεις κιχ -, ενώ εσύ ανησυχείς επειδή απειλείται το κουνούπι του Αμαζονίου με εξαφάνιση.
“Ναι μεν αλλά” δεν υπάρχουν. Δεν είσαι φιλελεύθερος. Είσαι λέρα. Και δε σε ξεπλένει ούτε ο Αμαζόνιος, ούτε καν το Ποτάμι του Μπόμπολα.
Αυτοί οι επικίνδυνοι τύποι, παρέα με τα ακροδεξιά και φασιστοειδή στοιχεία, με τα οποία κινούνταν στην ίδια γραμμή επί ημερών Σαμαρά, κατακλύζουν καθημερινά το διαδίκτυο με ένα σωρό ειρωνείες, πικρόχολα αστειάκια, ψευδείς ειδήσεις, δήθεν εμπεριστατωμένες απόψεις και κατάρες.
Κυρίως κατάρες. Κατάρες προς όσους αισιοδοξούν και τολμούν να ελπίζουν ότι η ζωή τους δε θα μείνει για πάντα η απομίμηση ζωής που κόντεψαν να συνηθίσουν όλα αυτά τα χρόνια.
Το λέω και σήμερα. Απαξιώστε τους.
Μην αναπαράγετε το βούρκο τους. Από αυτόν τρέφονται. Έξω από τον βούρκο είναι ένα τίποτα.
by To Skouliki Tom
(Ανήθικο δίδαγμα: Οικονομολόγος δεν είμαι. Δεν είμαι ούτε κοινωνιολόγος. Αλλά θα πω κάτι. Πέντε χρόνια είχαν απαιτήσεις από εμάς. Να δουλεύουμε και να πληρώνουμε. Κι εμείς το κάναμε. Μέχρι που οι θέσεις εργασίας έκαναν φτερά και τα λεφτά τελείωσαν. Μετά ζήτησαν ιδιωτικοποιήσεις. Μα την προηγούμενη 10ετία κάναμε τις περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις στην Ευρώπη. Μέχρι που δεν έμεινε τίποτα να ιδιωτικοποιηθεί πια. Ξεπουλήσαμε! Τα κάναμε όλα και δε δούλεψαν. Και τώρα ζητάμε εμείς κάτι. Να τεθεί το υπαρξιακό μας πλέον πρόβλημα σε άλλη βάση. Και τέθηκε. Και βρήκε παγκόσμια απήχηση. Δεν αποκαλούμε κανέναν νταβατζή. Λέμε απλά ότι δεν αντέχουμε άλλο να είμαστε η πουτάνα κανενός. Κι αυτό συνιστά μεγάλη πολιτική επιτυχία.)
(Ανήθικο δίδαγμα no. 2: Από την άλλη, ανησυχώ πολύ. Ανησυχώ μήπως όλη αυτή η αισιοδοξία και χαρά μετατραπεί σε οργή κι απογοήτευση. Είναι ζωτικής σημασίας να εκπαιδεύσετε τους εαυτούς σας και μην επιτρέψετε να συμβεί αυτό. Και μην ξεχνάτε: Ως εδώ που φτάσαμε λίγο δεν είναι.)
(Η φωτογραφία είναι δημιουργία του Antistachef.)
Απαξιώστε κι εμάς άμα λάχει στη σελίδα μας facebook.com/TheThreeMooges