Στην προσπάθειά μου να προλάβω τις εξελίξεις, αφού, όπως όλα δείχνουν, πάμε ντουγρού για συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους-δανειστές, αποφάσισα να γράψω συνοπτικά για το περίφημο δημοψήφισμα που δεν αποκλείει ο Αλέξης Τσίπρας αλλά στο οποίο δεν πιστεύω ότι έχει τα αρχίδια να προχωρήσει.
Όπως έχω γράψει και παλιότερα, είμαι αντίθετος σε ενδεχόμενο δημοψήφισμα με αντικείμενο τη συμφωνία ή τη ρήξη με την Ευρώπη, δηλαδή στην ουσία παραμονή ή έξοδο από το ευρώ – όσο κι αν δεν τολμάει να το πει ο Αλέξης Τσίπρας -, όχι γιατί το θεωρώ καταστροφικό – εξάλλου τίποτα πια δε μπορεί να θεωρηθεί πιο καταστροφικό για τη χώρα από όσα έχουμε ήδη ζήσει – αλλά για δύο κυρίως λόγους:
Πρώτον, σε αντίθεση με τον Αλέξη Τσίπρα, δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στην κρίση του ελληνικού λαού και δεύτερον, ακόμα κι αν είχα, δε θεωρώ ότι ο λαός έχει στη διάθεσή του τα κατάλληλα εργαλεία και τις κατάλληλες γνώσεις ή είναι επαρκώς πληροφορημένος, ώστε να αποφασίσει για τη νομισματική πολιτική της χώρας. Όχι μόνο ο ελληνικός, οποιοσδήποτε λαός.
Οι κυβερνήσεις για αυτό εκλέγονται. Για να κυβερνάνε. Αλλιώς, ας το γυρίσουμε στην αμεσοδημοκρατία.
Βέβαια, θα μου πείτε, δημοψήφισμα αυτό δε σημαίνει; Να αποφασίζει ο λαός για ένα κρίσιμο εθνικό ζήτημα; Αλλιώς γιατί να προβλέπεται από το άρθρο 44 του Συντάγματος; Σωστό κι αυτό.
Και γιατί να κάνουμε δημοψήφισμα κι όχι εκλογές; Σύμφωνα με τον Αλέξη Τσίπρα, οι εκλογές είναι περιττές γιατί οι δημοσκοπήσεις φέρνουν το ΣΥΡΙΖΑ πρώτο με διαφορά.
Με την ίδια λογική είναι περιττό και ένα δημοψήφισμα. Αφού ξέρουμε από τις δημοσκοπήσεις ότι πάνω από το 75% του ελληνικού λαού θέλει συμφωνία και παραμονή στο ευρώ. Αν ήθελε αριστερή κυβέρνηση με ρήξη κι έξοδο από το ευρώ, θα ψήφιζε ΚΚΕ ή ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ψήφισε όμως ΣΥΡΙΖΑ.
Και ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ γιατί οι Έλληνες θέλουν να αλλάξουν τα πάντα χωρίς να αλλάξει τίποτα. Θέλουν μια καλύτερη ζωή μέσα στην Ευρωζώνη. Ε δε γίνεται αυτό. Πάει, πέταξε το πουλάκι.
Κατά τη γνώμη μου, ένα δημοψήφισμα θα ήταν χρήσιμο εάν ρωτούσε το εξής:
Θέλετε συμφωνία με τους εταίρους και παραμονή στο ευρώ πάση θυσία, δηλαδή με μειώσεις συντάξεων, μαζικές απολύσεις, ιδιωτικοποιήσεις των πάντων κι άλλα υφεσιακά μέτρα που θα μας ζητήσουν οι δανειστές; Ναι ή όχι;
Το ερώτημα για ρήξη και επιστροφή στη δραχμή περισσεύει, αφού δεν είναι παρά υποθετικό σενάριο του οποίου κανείς δε μπορεί να ξέρει τις συνέπειες, σε αντίθεση με τις συνέπειες του μνημονίου τις οποίες ζούμε καθημερινά στο πετσί μας τα τελευταία 5 χρόνια.
Ας κάνουμε λοιπόν δημοψήφισμα. Ίσως μετά από 41 χρόνια ήρθε ο καιρός να το κάνουμε.
Αλλά να το κάνουμε σωστά.
Κι ας ζήσουμε με τις συνέπειες του αποτελέσματός του. Όπως ζήσαμε και με τα αποτελέσματα των 7 προηγούμενων.
by To Skouliki Tom
(Ανήθικο δίδαγμα: Ξεκινάω το παραπάνω σύντομο κείμενο λέγοντας ότι είμαι αντίθετος στο δημοψήφισμα και καταλήγω λέγοντας ας κάνουμε δημοψήφισμα. Πρέπει να κόψω την πολλή παρέα με συριζαίους, αφού προφανώς με χαλάει. Προς το παρόν, πάω να κάνω καμιά βόλτα. Καλή Εργατική Πρωτομαγιά – λέμε και καμιά μαλακία να περνάει η ώρα.)
Κάνουμε καθημερινό δημοψήφισμα στη σελίδα μας facebook.com/TheThreeMooges