Από τον Πάνο Μουδούρη
Στην διαδρομή μιλούσε στον εαυτό του. Μόλις έφτασε σπίτι , μούσκεμα από τη βροχή, ακούμπησε το μαγνητόφωνο πάνω στο φουρνάκι, πάτησε το rec. « Γιατί μιλάω μόνος μου; Τα μωρά μιλάνε μόνα τους. Γιατί επινοώ φανταστικούς ομοζυγωτικούς διδύμους; Επειδή δεν ακούγομαι ή επειδή δεν θέλω να ακουστώ; »
Το βιβλίο Καρυότυπος του Άκη Παπαντώνη (εκδ ΚΙΧΛΗ) αποτελεί ένα βαθιά υπαρξιακό γαϊτανάκι στο οποίο ο πρωταγωνιστής αναζητά τις ρίζες του για να μπορέσει να δώσει μια συνέχεια αλληλουχίας στην ίδια του την ύπαρξη. Ο Ν. ένας τριαντάχρονος ερευνητής, αφοσιωμένος στην επιστήμη, εναποθέτει τις ελπίδες του στην έρευνα, το πείραμα, την παρατήρηση και φτάνει μέχρι το γενετικό υλικό ώστε να βρει απαντήσεις στο ερώτημα αν η στοργή κληρονομείται.
«Καθώς περπατούσε αναρωτιόταν πως μπορεί κανείς να κληρονομήσει την στοργή. Και αν η ροπή προς τη μοναξιά είναι εγγενές ή επίκτητο χαρακτηριστικό»
Η ζωή του Ν. δείχνει να μην έχει αρχή, συνέχεια και νόημα. Κινείται σαν βρέφος σε μια ψυχωτική κατάσταση χωρίς να μπορεί να δώσει στίγμα στην ύπαρξη του. Ο ήρωας δεν έχει καν όνομα , αναφέρεται ως Ν. κάτι που δηλώνει την μή-ύπαρξη και την απουσία ψυχικής οντότητας.
«Περπατάω τριάντα χρόνια χωρίς πατημασιές , χωρίς σκιά, χωρίς ίχνος εαυτού, τριάντα χρόνια σπαταλημένα σε ένα αναλώσιμο τίποτα…»
Το εσωτερικό κενό του ήρωα προβάλλεται και στον εξωτερικό του κόσμο. Οι κοινωνικές του επαφές παραμένουν σε ένα επιδερμικό επίπεδο συσχέτισης κάτι που ο ίδιος συντηρεί γιατί του προκαλεί ασφάλεια. Επίσης, η αποφυγή της σωματικής και ερωτικής επαφής, η οποία περιορίζεται σε εκφάνσεις αυνανισμού, προδίδουν την δυσκολία του Ν. να εξαρτηθεί συντροφικά και ηδονικά με το άλλο φύλο.
Ο Ν. ένας αφανής ήρωας «μια τελεία στο τέλος μιας άτσαλης αφήγησης» όπως περιγράφει ο ίδιος τον εαυτό του, αποκτά υπόσταση, ψυχική και σωματική, μέσα από τον κάθε αναγνώστη της νουβέλας του Άκη Παπαντώνη. Διαβάζοντας τον Καρυότυπο συνοδεύεις τον πρωταγωνιστή στα πειράματα του, στις παρουσιάσεις του, στην άχρονη καθημερινότητα και στις μνήμες από το οικογενειακό του βιογραφικό. Δεν έχει τόση σημασία αν η μεταδιδακτορική έρευνα του Ν. έδωσε κλινικά αποτελέσματα, όσο το γεγονός ότι, ο αναγνώστης καλείται να δώσει απαντήσεις στον ίδιο του τον εαυτό αν έχει κληρονομήσει στοργή. Αν αγαπήθηκε για να αγαπήσει.