Aπό τον Giannis OTravoltas
Λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία φωτογραφιών με πνιγμένα παιδιά στο Αιγαίο, κυκλοφόρησε μια φωτογραφία του Σταύρου Θεοδωράκη στην οποία βρισκόταν κοντά σε παιδιά που κατάφεραν να επιζήσουν το δουλεμπόριο και τη θάλασσα και τους μοίραζε σωσίβια.
Σωσίβια ρε μαλάκα,σωσίβια.
Είναι σα να μοιράζεις σαπούνι και κουμπιά στους φυλακισμένους του Άουσβιτς, κέηκ με πλαστική λίμα μέσα σε φυλακισμένους, το βιβλίο “1000 διαφορετικά χόμπυ για να μη βαρεθείς μέχρι να τα εκατοστήσεις” σε μελλοθάνατους.
Η φωτογραφία είναι απ’τον περασμένο Απρίλιο αλλά αυτό δεν κάνει λιγότερο μαλάκα τον Σταύρο Θεοδωράκη.
Συμπεραίνουμε λοιπόν πως υπάρχουν 2 εκδοχές της πραγματικότητας:
Είτε α) ο Σταύρος Θεοδωράκης είναι σκατόψυχος και κάνει κακό και σαδιστικό χιούμορ με τον πόνο του κόσμου, είτε β) ο Σταύρος Θεοδωράκης είναι αθεράπευτα ηλίθιος με IQ λοβοτομημένης πατάτας.
Φυσικά, καμία απ’τις δύο περιπτώσεις δεν τον κάνει λιγότερο μαλάκα.
Οι απόψεις του στημένου εξ’ολοκλήρου απ’τον καναλάρχη Μπόμπολα κόμμα του, συνοψίζουν την αφρόκρεμα του νεοφιλελευθερισμού λέγοντας πως θα δεχόμαστε μετανάστες μόνο αν χρειαζόμαστε εργατικά χέρια,θα διαμένουν σε συγκεκριμένο μέρος και με την ολοκλήρωση της εργασίας τους θα στέλνονται πάλι πίσω στην χώρα τους.Παλιά το έλεγαν σκλαβιά.
Με αυτό προκύπτει και μια τρίτη εκδοχή,ότι ο Σταύρος Θεοδωράκης μοιράζει τα σωσίβια γιατί μια μέρα θα στείλει τα παιδιά πίσω στην πατρίδα τους.
Και φυσικά,ούτε αυτό τον κάνει λιγότερο μαλάκα.
Αυτός εντάξει, είναι ο αχυράνθρωπος μεγαλοκαρχαριών τοποθετημένος στη θέση που είναι για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα τους είτε με τις εκπομπές του (πχ. ξέπλυμα χροισοις αβγεις,λιμενικού) είτε με το σχηματισμό ενός κόμματος που θα πάρει ψήφους αντίδρασης στο παλιό κατεστημένο. Είναι ο Μίκυ Μάους της ελληνικής πολιτικής, ο Μάρκος Σεφερλής της κωμωδίας, ο Νίκος Ζωιδάκης της κρητικής μουσικής. Ο υπέρτατος πάτος.
Εσύ που ψηφίζεις Ποτάμι, τι πάει στραβά με’σένα;
Για επίλογο θα ήθελα να κλείσω με μια ερώτηση που πάντα στριφογυρνούσε στο μυαλό μου αλλά τώρα που είδα την φωτογραφία ήρθε ο καιρός να την κάνω: “Ειλικρινά, γιατί είσαι τόσο μαλάκας ρε Σταύρο Θεοδωράκη;”