Μπορεί τις τελευταίες μέρες να έχει πέσει ολόκληρη η προσοχή στον Γιάνη Βαρουφάκη και τις αποκαλύψεις που κάνει με τις απανωτές συνεντεύξεις του για την διπρόσωπη στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όμως υπάρχει πάντα και η Ζωή Κωνσταντοπούλου να αντιμετωπίζει τις χυδαίες κατηγορίες και τα πισώπλατα μαχαιρώματα συντρόφων κι εχθρών.
Η πρόεδρος της βουλής έχει δεχτεί επιθέσεις από όλα τα ΜΜΕ και σχεδόν σύσσωμο το πολιτικό σύστημα από την πρώτη στιγμή που εκλέχθηκε. Είτε για τα σκηνοθετημένα επεισόδια σε κάποιο βενζινάδικο, τους μπάτσους της βουλής που δεν μπορούν να κατουρήσουν, την προστασία αναρχικών, τις μακρές της ομιλίες στη βουλή, το άγριο πέσιμο στον αντιπαθέστατο Νίκο Παππά για την υπόθεση του ΔΣ της ΕΡΤ και την «τυπολατρία» της για τον εξευτελιστικό τρόπο με τον οποίο περνούν τα μνημονιακά προαπαιτούμενα από τη βουλή, είτε με αβάσιμες κι απαξιωτικές κατηγορίες για τις επιτροπές για το χρέος, τις γερμανικές αποζημιώσεις και τα σκάνδαλα της Siemens αλλά και τις ευθείες βολές για υπεράσπιση βιαστών, η Ζωή Κωνσταντοπούλου εξακολουθεί να αποτελεί τον απόλυτο στόχο εντός κι εκτός ΣΥΡΙΖΑ.
Μέσα στο ίδιο της το κόμμα, οι προεδρικοί έχουν στραφεί εξ ολοκλήρου εναντίον της. Από τον ΠΑΣΟΚο Δημήτρη Μάρδα, ο οποίος έφτασε στο σημείο να μιλά δημόσια για το κόστος ταξιδίων των μελών της επιτροπής αλήθειας για το χρέος –που αποτέλεσε προεκλογική δέσμευση του κόμματος- έως τον Γιάννη Πανούση, ο οποίος από το δημοψήφισμα και μετά αποτελεί το μεγαλύτερο φερέφωνο των καναλαρχών και των επιχειρηματιών εντός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη κι ο Αλέξης Τσίπρας την έχει αδειάσει. Δημόσια και ιδιωτικά.
Ιδιαιτέρως σημειολογική ήταν η απόφασή της να μην προεδρεύσει σε καμία συνεδρίαση της βουλής που ψήφισε τα νέα μνημονιακά μέτρα, ειδικά εξαιτίας της αντικατάστασής της από τον ΠΑΣΟΚο προεδρικό τηλεμαϊντανό του Παπαδάκη, Αλέξη Μητρόπουλο, ο οποίος συνεχίζει την παράδοση των πρώην πρασινοφρουρών που στήθηκαν στην ουρά για να τιμήσουν τον μνημονιακό Αλέξη Τσίπρα.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου κάνει από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε στη θέση της Προέδρου της Βουλής αυτό για το οποίο εκλέχθηκε. Για την ακρίβεια, δεν υπάρχει καμία πράξη ή λέξη της απ’ την πρώτη της ομιλία μετά την κοινοβουλευτική εκλογή της μέχρι τώρα, που να μη λέει ό,τι ακριβώς έλεγε ο ίδιος ο Τσίπρας προεκλογικά· πριν καταργήσει την λαϊκή απόφαση του δημοψηφίσματος που ποτέ δεν ήθελε πραγματικά να έρθει.
Μπορεί να έχει ύφος μπλαζέ και σνομπ με μεγάλη δόση ειρωνείας, όμως αυτό ακριβώς αξίζει στα πολιτικά σκουπίδια που έχει απέναντί της. Οι τσαρλατάνοι που χτυπούν αλύπητα όποιον βρουν μπροστά τους με γελοίες κραυγές, θεατρινισμούς και δημοσιογραφικές πλάτες, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με κανέναν άλλο τρόπο παρά μόνο αυτόν που ακολουθεί η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Κι ας είναι αρκετές φορές εκνευριστικός ή αντιπαθητικός.
Όμως, δυστυχώς για την ίδια, κάνει ένα πολύ μεγάλο «λάθος». Προσπαθεί να αντιμετωπίσει με όποιο θεσμικό όπλο έχει στα χέρια της, εκείνους οι οποίοι έχουν καταργήσει κάθε θεσμό. Χρησιμοποιεί όλα τα νόμιμα και ηθικά αστικοδημοκρατικά μέσα που διαθέτει, σε ένα πόλεμο που ο εχθρός παίζει με πυρηνικά κι εκείνη με σφεντόνες. Η προσπάθειά της να τηρήσει τις διαδικασίες και να διατηρήσει καθαρή την λερωμένη τιμή της αστικής δημοκρατίας που θέλει να υπηρετεί, σκοντάφτει πάνω στον ίδιο τον πρωθυπουργό της και την κυβέρνησή του, οι οποίοι καταλύουν κάθε έννοια νομιμότητας ακόμη και στις πιο κρίσιμες κοινοβουλευτικές διαδικασίες.
Πριν αναλάβει την προεδρία της βουλής, η Ζωή Κωνσταντοπούλου είχε πει σε όλους ότι οι εποχές των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου για πολυνομοσχέδια χιλιάδων σελίδων και οι ψηφοφορίες αδιάβαστων βουλευτών, τελείωσαν. Για το ίδιο είχε δεσμευτεί κι ο Αλέξης Τσίπρας. Όμως μετά τα τελευταία προαπαιτούμενα που πέρασαν από τη βουλή, είδαμε τον ΣΥΡΙΖΑ να σβήνει από τη μνήμη μας τις πρακτικές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και να πραγματοποιεί τις χειρότερες fast track διαδικασίες ψήφισης μνημονίων των πέντε τελευταίων ετών.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου παραμένει το κόκκινο πανί των προεδρικών του ΣΥΡΙΖΑ, της αντιπολίτευσης, των καναλιών και των εφημερίδων· οι οποίοι δεν δίστασαν καν να πουν πως η εκδήλωση για την «αποκατάσταση της δημοκρατίας» που πραγματοποιήθηκε στον προαύλιο χώρο της βουλής, έχασε την «αίγλη» της επειδή δεν παρέστη κανένας πολιτικός αρχηγός. Όμως, στα μυαλά αυτών των ανθρώπων, ο Μανόλης Γλέζος δεν έχει ένα τόσο «τιμητικό» αξίωμα όπως αυτό του Σταύρου Θεοδωράκη.
Κρατήστε λοιπόν εσείς στην «αριστερή» κυβέρνηση τον Σταύρο που στηρίζει τα μνημόνια του συντρόφου Αλέξη, κι αφήστε για τους υπόλοιπους το υφάκι της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Εγώ το προτιμώ.