*Παρακαλούμε να διαβάσετε και να διαδώσετε. Αυτή η υπόθεση αφορά την ουσία της Αντιφασιστικής Δράσης για την Ελλάδα, καθώς ο Μοχάμεντ είναι ένας από μας, και φανερώνει ξεκάθαρα το πραγματικό πρόσωπο της Ελλάδας και του Ηνωμένου Βασιλείου όσον αφορά τη μεταχείριση των αιτούντων άσυλο και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο Μοχάμεντ ζούσε στην Ελλάδα από το 2002. Οι ελληνικές αρχές του χορήγησαν καθεστώς πολιτικού πρόσφυγα το 2011.
Το 2012, με την αύξηση των ρατσιστικών επιθέσεων από τα τάγματα εφόδου της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής και την επακόλουθη συνεργασία/ανοχή από τμήμα της ελληνικής αστυνομίας, ο Μοχάμεντ προσπάθησε με κάθε τρόπο να καταγράψει και να γνωστοποιήσει αυτές τις επιθέσεις με κείμενα που δημοσιεύονταν σε εφημερίδες, μπλογκ και άλλα μέσα ενημέρωσης.
Εκείνη την περίοδο οι πρόσφυγες και οι μετανάστες φοβούνταν να βγουν από τα σπίτια τους για να μην υποστούν κάποια δίωξη: θα έπρεπε πιθανότατα να αντιμετωπίσουν είτε τις – συχνά φονικές – επιθέσεις των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής, είτε τις επιχειρήσεις-σκούπα της αστυνομίας υπό την ειρωνική ονομασία “Ξένιος Δίας”.
Η αστυνομία είχε τότε οδηγίες όχι μόνο να σταματά και να ελέγχει όσους ήταν ύποπτοι ότι βρίσκονταν στη χώρα χωρίς έγγραφα αλλά και να οδηγεί όσους τα έγγραφά τους ήταν σε ισχύ στα αστυνομικά τμήματα για ανάκριση, ακόμη και αν ήταν κάτοχοι της ροζ κάρτας (που αποδεικνύει ότι έχουν ήδη υποβάλει αίτηση για χορήγηση ασύλου και περιμένουν απάντηση).
Με τη δικαιολογία του ελέγχου των εγγράφων του, τον Μάιο του 2012 ο Μοχάμεντ οδηγήθηκε από αστυνομικούς στο τμήμα του Αγίου Παντελεήμονα όπου υπέστη κακοποίηση και εξευτελισμό.
Τον ενημέρωσαν ότι γνώριζαν την ακτιβιστική του δράση στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τον απείλησαν να σταματήσει και να φύγει από τη χώρα.Μετά από ώρες ανάκρισης στο αστυνομικό τμήμα τον πέταξαν έξω γυμνό, μόνο με τα εσώρουχά του.
Τον Σεπτέμβρη του 2012 δύο μέλη της Χρυσής Αυγής περίμεναν έξω από το σπίτι του Μοχάμεντ και τον απείλησαν λέγοντάς του ότι έχει δύο μόνο βδομάδες για να εγκαταλείψει το σπίτι του και την Ελλάδα.
Ο Μοχάμεντ αμέσως κατήγγειλε το περιστατικό στην αστυνομία, η απάντηση που πήρε ήταν “δεν ξέρεις ποιοι ήταν, επομένως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, είναι πολύ συνηθισμένα αυτά στις μέρες μας”, κι έτσι του αρνήθηκαν να κάνει επίσημη καταγγελία.
Μετά από 10 μέρες τραμπούκοι της Χρυσής Αυγής εισέβαλαν στο σπίτι του μέσα στη νύχτα, καταστρέφοντας τα πάντα και φωνάζοντας το γνωστό σύνθημα της Χρυσής Αυγής “αίμα και τιμή”.
Ο Μοχάμεντ κάλεσε την άμεση δράση όμως η αστυνομία έφτασε δύο ολόκληρες ώρες μετά την εισβολή των χρυσαυγιτών. Ενώ είπαν στον Μοχάμεντ “καλύτερα να φύγεις από το σπίτι σου για να προστατεύσεις τον εαυτό σου”, δεν έκαναν οι ίδιοι τίποτα για την προστασία του.
Την επόμενη μέρα ο Μοχάμεντ πλήρωσε 100 ευρώ για να καταθέσει μήνυση, όμως του είπαν ότι θα περάσει τουλάχιστον ένας χρόνος μέχρι να εξετάσει την υπόθεσή του η εισαγγελική αρχή δεδομένου ότι “αυτά συμβαίνουν κάθε μέρα”. Ο Μοχάμεντ εγκατέλειψε το σπίτι του και φιλοξενήθηκε από έναν φίλο του.
Τον Μάιο του 2013, ενώ έπαιρνε συνέντευξη από άστεγους πρόσφυγες σχετικά με τις επιθέσεις και τον εκφοβισμό που ενδεχομένως είχαν υποστεί, δέχτηκε επίθεση από τρία μέλη της Χρυσής Αυγής.
Σε αυτό το χρονικό σημείο συνειδητοποίησε ότι η ζωή του κινδύνευε και ότι έπρεπε να φύγει από την Ελλάδα και να πάει σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, συγκεκριμένα στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη μόνη χώρα μέλος της Ε.Ε. όπου μέλη της οικογένειάς είχαν μόνιμη άδεια παραμονής.
Ο Μοχάμεντ ταξίδεψε εκεί νόμιμα, ως αναγνωρισμένος πρόσφυγας, και υπέβαλε ξανά αίτηση ασύλου αφού αντιμετώπιζε πραγματικές απειλές για τη ζωή του στη χώρα της Ε.Ε. που του είχε χορηγήσει το καθεστώς πρόσφυγα (δηλαδή στην Ελλάδα).
O κίνδυνος ωστόσο παρέμενε καθώς είχε επανειλημμένα γίνει στόχος και είχε δεχτεί επιθέσεις από τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής λόγω της υποστήριξής του στους πρόσφυγες και της ακτιβιστικής του δράσης στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (πχ ο Μοχάμεντ ενημέρωνε στο διαδίκτυο για τις εγκληματικές ενέργειες της Χρυσής Αυγής), λόγω της εθνικότητάς του και λόγω του ότι οι χρυσαυγίτες τον θεωρούσαν ομοφυλόφιλο.
Όλο αυτό το διάστημα, παρά το ότι βρισκόταν στην ασφαλέστερη Βρετανία, οι απειλές εναντίον του μέσω κινητών τηλεφώνων και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου συνεχίζονταν.
Μετά από 15 μήνες, το υπουργείο Εσωτερικών απέρριψε την αίτηση του Μοχάμεντ για χορήγηση ασύλου, περιγράφοντας τα συχνά δολοφονικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής ως “ακτιβιστές”.
Αν και αναγνώρισαν τον αγώνα του Μοχάμεντ, έκριναν ότι εντασσόταν πλήρως στο πλαίσιο των δεσμεύσεων της Βρετανίας για την τήρηση του νόμου και των δημοκρατικών αξιών η απόρριψη της αξίωσής του για διεθνή προστασία χωρίς να λάβουν υπ’ όψιν το κύριο σημείο του αιτήματος του Μοχάμεντ, δηλαδή ότι η ζωή του κινδυνεύει στην Ελλάδα και ο κίνδυνος παραμένει παρά την πρόσφατη αλλαγή κυβέρνησης (“αλλά …. πρέπει να γυρίσεις στην Ελλάδα καθώς είσαι αναγνωρισμένος πολιτικός πρόσφυγας εκεί”).
Αν ο Μοχάμεντ ανήκε στους αιτούντες άσυλο και όχι στους αναγνωρισμένους πρόσφυγες στην Ελλάδα, είναι σχεδόν απίθανο οι βρετανικές αρχές να αποφάσιζαν την επιστροφή του στην Ελλάδα.
Δεν έδωσαν επίσης καμία σημασία στα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει και στο γεγονός ότι ακολουθεί καθημερινή φαρμακευτική αγωγή για την επιβίωσή του, ούτε στο ότι η μοναδική του οικογένεια στο έδαφος της Ε.Ε. ζει μόνιμα στη Βρετανία, ούτε καν στο ότι το ελληνικό κράτος απέτυχε σταθερά να τον προστατεύσει από πολύ σοβαρά εγκλήματα και απειλές για τη ζωή του, τη σωματική και ψυχική του ακεραιότητα, την περιουσία του και την προσωπική και οικογενειακή του ζωή. “Η Ελλάδα είναι μεγάλη χώρα και μπορείς να πας και να ζήσεις σε κάποια άλλη περιοχή”, του επεσήμαναν.
Η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – Πλειάδες (ΕΔΑΔ) υποστηρίζει την έφεση του Μοχάμεντ ενάντια στην απόρριψη της αίτησης ασύλου που υπέβαλε στο υπουργείο Εσωτερικών με δραστηριότητες που περιλαμβάνουν, σε συνεργασία με τη βρετανική νομική του εκπροσώπηση, τόσο την τεκμηρίωση της αίτησής του όσο και την παρουσία της προέδρου της ΕΔΑΔ, δικηγόρου Αθηνών και ακτιβίστριας στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κ. Ηλέκτρας-Λήδας Κούτρα στην ακρόαση της 31ης Ιουλίου 2015 προκειμένου να καταθέσει υπέρ της έφεσης του Μοχάμεντ στη Δευτεροβάθμια Αρχή.
Μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και τα αντεργατικά μέτρα λιτότητας που οι κυβερνήσεις επέβαλαν στην Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια, το ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής αποτελεί το τρίτο μεγαλύτερο κοινοβουλευτικό κόμμα στη χώρα.
Πρόκειται για μια οργάνωση που έχει ανοιχτά υμνήσει μέσα από δημοσιεύματά της τον Χίτλερ, που εφαρμόζει τακτικές τύπου πογκρόμ ως μέσο “εθνικής αφύπνισης” και που πιστεύει ότι αυτός είναι ο δρόμος προς την εξουσία.
Με την υποστήριξη μελών της αστυνομίας και του δικαστικού συστήματος εξοπλίζει τα τάγματα εφόδου της για επιθέσεις εναντίον μεταναστών, προσφύγων, αλληλέγγυων προς αυτούς, αριστερών, Ρομά, μελών της ΛΟΑΤ κοινότητας και γενικά εναντίον οποιουδήποτε θεωρεί ότι συνιστά εσωτερικό εχθρό. Είναι ξεκάθαρο ότι τα “ευημερούντα κράτη” (της Ε.Ε.) έχουν διαμορφώσει μια νεκρή ζώνη στα σύνορα της Ε.Ε. για να αποτρέψουν πρόσφυγες και μετανάστες από τον να προσεγγίσουν το “πλούσιο” κέντρο της Ε.Ε.
Είναι εγκληματικό το γεγονός ότι η Ε.Ε. συνεχίζει να επιβάλλει αυστηρή λιτότητα σε χώρες σαν την Ελλάδα, αδιαφορώντας εντελώς για τις συνέπειες που τα μέτρα αυτά έχουν στις στοιχειώδεις ανάγκες και τα ανθρώπινα δικαιώματα του λαού. Είναι επίσης εγκληματικό το ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η Ε.Ε. καταδικάζει τα κράτη αυτά όταν απογοητεύουν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες ενώ σε άλλες περιπτώσεις αδιαφορεί πλήρως μπροστά στη δυστυχία αυτών των ίδιων προσφύγων και μεταναστών και δεν ασκεί καμία πίεση στο ελληνικό κράτος για τη διασφάλιση των βασικών δικαιωμάτων όσων δραπετεύουν από συνθήκες διώξεων όπως ορίζει ένα σύνολο διεθνών συνθηκών.
Επιπλέον, είναι εγκληματικό το γεγονός ότι η Ε.Ε. δεν επιτρέπει σε όσους έχει ήδη χορηγηθεί καθεστώς πρόσφυγα να μετακινηθούν σε άλλη χώρα της Ε.Ε. αν εκεί επιθυμούν να ζήσουν.
Η Αντιφασιστική Δράση για την Ελλάδα υποστηρίζει την αίτηση και την επιθυμία του Μοχάμεντ, ως βασικό δικαίωμα για την ασφάλειά του, και καλεί τις αντιρατσιστικές και αντιφασιστικές οργανώσεις, τα προοδευτικά κινήματα, τις ομάδες υποστήριξης προσφύγων και μεταναστών και τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων: Να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους και να υποστηρίξουν τον δίκαιο αγώνα ενός πολιτικού πρόσφυγα, Να διαμαρτυρηθούν για την επίσημη αναφορά των εγκληματιών της Χρυσής Αυγής ως “ακτιβιστών” από τις βρετανικές αρχές (υπουργείο Εσωτερικών)
Mετάφραση: Κίτσου Νικολέττα Πηγή:aafguk.wordpress.com