Πωλούν την χώρα για δυο τάλιρα προκειμένου να πληρώσουν τοκογλύφους.
Η απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε μαζικές ιδιωτικοποιήσεις προκειμένου να εξευρεθούν χρήματα με τα οποία θα πληρωθούν τα τοκογλυφικά χρέη σχολιάστηκε αρκετά τις τελευταίες ημέρες, αφέθηκε όμως ανοιχτό ένα κρίσιμο σημείο αυτής της ακραία αισχρής πράξης.
Πέρα από τις βασικότερες και άμεσες απώλειες στην οικονομία λόγω του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, καθότι αυτή είναι ως επί το πλείστον και κατά γενική ομολογία σημαντικά κερδοφόρα, είναι σαφές πως αυτή η τακτική αποδεικνύει για άλλη μια φορά πως η κυβέρνηση αυτή είναι μια ακόμη περίπτωση αναίσχυντων προδοτών, που δεν διστάζουν να πετάξουν στα σκουπίδια μέχρι και την τελευταία αξία που μπορεί να διέσωζε η ήδη σαθρή παράταξη τους, με κάποιους τελευταίους «αντιφρονούντες» στο εσωτερικό της να επιμένουν να δίνουν ρεσιτάλ «σκληρής» κριτικής – χωρίς κανένα πολιτικό και ουσιαστικό αντίκρισμα.
Μια περίπτωση σχιζοφρενών εγκληματιών φερόμενων ως πολιτικών, διαπραγματευόμενων τα δικαιώματα μιας χώρας με όρους πολιτικής δειλίας, ανηθικότητας και προσωπικών συμφερόντων, πιθανότατα οικονομικών. Τόσο σχιζοφρενείς, που δεν διστάζουν να θέσουν σε κίνδυνο το βασικότερο δικαίωμα των ανθρώπων μιας χώρα: την Ειρήνη.
Βέβαια, η ειρήνη στην Ελλάδα δεν υφίσταται από το 2010, όταν με την πρώτη δανειακή σύμβαση εκχωρήθηκε η οποιαδήποτε δικαιωματική δυνατότητα της Ελλάδας να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της απέναντι στους δανειοδότες της. Η κατοχή είχε ξεκινήσει από τότε, απλώς τώρα φτάνει στην αρχή της κορύφωσης της.
Το τώρα, όμως, είναι πιο κρίσιμο από ποτέ. Με την πώληση υπό την μορφή μακροχρόνιας σύμβασης σημαντικής ελληνικής περιουσίας, αναγκαίας για μια «ενδεχόμενη» προσπάθεια οικονομικής ανασυγκρότησης με σοβαρούς όρους, πραγματοποιείται το σχέδιο της απαλλοτρίωσης πλουτοπαραγωγικών μέσων και λειτουργικών δυνατοτήτων της χώρας από αλλότρια συμφέροντα.
Έτσι, τα πρόσωπα που θα αναλάβουν τα αεροδρόμια υπό την Γερμανική προστασία αποκτούν αυτομάτως ασυλία στο Ελληνικό έδαφος. Κανένας δεν μπορεί να πειράξει επιχειρήσεις ισχυρής χώρας που βρίσκονται στο έδαφος μιας αδύναμης χώρας. Υπάρχει συνεχώς ο φόβος σοβαρότατων αντίποινων, άμεσων επεμβάσεων, με κάθε τρόπο. Η Γερμανία δεν είναι καμία χώρα φιλειρηνική που διεκδικεί το δίκιο της με φιλήσυχες μεθόδους, το έχει αποδείξει επανειλημμένα αυτό, ιδιαίτερα όταν απευθύνεται σε κράτη που μετά βίας αναπνέουν.
Το ουδέποτε παραγραφόμενο έγκλημα της σημερινής κυβέρνησης είναι ότι δημιουργεί αυτόματα «casus belli» μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας σε μια ενδεχόμενη μελλοντική ανατροπή της κατάστασης. Όσο η Γερμανία ενισχύει με την άδεια τους τα οικονομικά της συμφέροντα στην Ελλάδα, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να την αφήσει ποτέ σε ησυχία.
Όταν (ότε+αν) αποφασιστεί να αλλάξει κάτι και χρειαστεί η οικονομία να φάει γερές δόσεις ενδοφλέβιας ρευστότητας, παραγωγικής ανασυγκρότησης και κυβερνητικής αναδιοργάνωσης από το πρώτο εικοσιτετράωρο, οι εγειρόμενοι πολίτες θα πρέπει να επανακτήσουν τα αεροδρόμια και ό,τι άλλο ξεπουληθεί με την μορφή κρατικοποιήσεων, για να ενισχύσουν την οικονομία, θέτοντας, όμως, υπό σοβαρότατο κίνδυνο της ασφάλεια της ζωής τους. Διότι η Γερμανία και η κάθε Γερμανία δεν θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια. Θα αντιδράσει, με κάθε οξύτατο τρόπο, καθόλου απίθανο και με την χρήση πολεμικών μέσων, όπως έχει συνηθίσει να κάνει εδώ και έναν αιώνα όταν κάποιος αψηφά την αποικιοκρατική της αυθαιρεσία.
Εκεί δεν θα φταίει ο Ελληνικός λαός που δεν έκατσε καλά και ήθελε περισσότερα από όσα του «ανήκουν». Ορθώς θα πράξει επιδιώκοντας να διεκδικήσει κάθε αναγκαίο μέσο για ταχεία επανόρθωση, με οποιοδήποτε τίμημα.
Ό,τι θα χαθεί τότε, είτε είναι ανθρώπινες ζωές, είτε επιπλέον ζωή της κοινωνίας μέσω οικονομικών και πολιτικών αντίποινων δια περαιτέρω υποταγής, θα είναι ξεκάθαρη ευθύνη αυτών που βάζουν σήμερα την υπογραφή τους στην ευτελή παράδοση δημόσιας περιουσίας σε ξένους αποικιοκράτες.
Αυτοί οι εγκληματίες θα πληρώσουν στο ακέραιο την παραβατικότητα τους. Δεν θα ξεχαστούν ποτέ, τουλάχιστον από όσους βλέπουν πίσω από τα πράγματα – εκείνους δηλαδή που δεν ησυχάζουν ποτέ αν δεν αποδοθεί δικαιοσύνη.
Photo by “Jo Di Graphics”.