Ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν στέλνει προειδοποιητικό μήνυμα στην Ευρώπη για τις επιπτώσεις ενός Grexit επισημαίνοντας και τον «εκλογικό σεισμό», όπως αναφέρει, στη ζώνη του ευρώ μετά τη «νίκη των Podemos στις τοπικές εκλογές σε Μαδρίτη και Βαρκελώνη».
Στο άρθρο του στους New York Times, με τίτλο «Grexit η επόμενη ημέρα», o Πολ Κρούγκμαν γράφει: «μόλις είχαμε έναν εκλογικό σεισμό στη ζώνη του ευρώ: Οι υποψήφιοι που υποστηρίχτηκαν από τους Podemos κέρδισαν τις τοπικές εκλογές σε Μαδρίτη και Βαρκελώνη και ελπίζω ότι οι θεσμοί θα δώσoυν προσοχή».
Αναφερόμενος στις διαπραγματεύσεις επισημαίνει τις πραγματικές παραμέτρους μιας βραχυπρόθεσμης συμφωνίας, που όπως τονίζει είναι «σαφείς και αναπόφευκτές». Η Ελλάδα, όπως αναφέρει απευθυνόμενος στους δανειστές, δεν μπορεί να πετύχει μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα, γιατί «δεν μπορείτε να τη ξεζουμίσετε κι άλλο». Μια συμφωνία για την Ελλάδα θα πρέπει να προβλέπει ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα κατά τα επόμενα χρόνια θα είναι εύκολο να επιτευχθεί». «Μόνο αυτό μπορεί να συμβεί, οπότε γιατί να μην συμφωνηθεί και επίσημα;», διερωτάται.
Σχετικά με τη στάση του ΔΝΤ αναφέρει πως παίζει τον «κακό μπάτσο» αρνούμενο να απελευθερώσει μέρος της χρηματοδότησης μέχρι ο ΣΥΡΙΖΑ να καταπατήσει τις κόκκινες γραμμές του για τις συντάξεις και τη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας. Για τη μεταρρύθμιση στην αγορά εργασίας, ο Κρούγκμαν σημειώνει πως πρόκειται για αμφίβολη οικονομικά πρόταση. «Η ίδια η έρευνα του ΔΝΤ δεν μπορεί να στηρίξει τον ενθουσιασμό για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, κυρίως στην αγορά εργασίας. Τα παραπάνω αναγνωρίζουν πιθανώς ένα πραγματικό πρόβλημα – η Ελλάδα κατά πάσα πιθανότητα δεν μπορεί να προσφέρει ό, τι έχει υποσχεθεί στους συνταξιούχους – αλλά γιατί θα πρέπει αυτό να είναι ένα θέμα πέρα από το γενικό ζήτημα του πρωτογενούς πλεονάσματος».
«Αυτό που θα ήθελα να παροτρύνω όλους να κάνουν είναι να ρωτήσουν τι θα συμβεί αν η Ελλάδα πραγματικά εξωθηθεί εκτός ευρώ. ( Ναι, Grexit – άσχημη λέξη , αλλά έχουμε κολλήσει σ΄ αυτήν)», σημειώνει και προσθέτει: «Σίγουρα θα ήταν άσχημα στην Ελλάδα, τουλάχιστον σε πρώτη φάση. Αυτήν τη στιγμή οι χώρες του πυρήνα του ευρώ πιστεύουν ότι το υπόλοιπο της ζώνης μπορεί να το χειριστεί, κάτι που θα μπορούσε να είναι αλήθεια. Να θυμάστε, ωστόσο, ότι το υποτιθέμενο τείχος προστασίας της ΕΚΤ δεν έχει ποτέ πραγματικά δοκιμαστεί. Εάν οι αγορές χάσουν την εμπιστοσύνη τους και έρθει η ώρα για την ΕΚΤ να αγοράσει ισπανικά ή ιταλικά ομόλογα, θα ισχύει όντως (σ.σ. το τείχος προστασίας);»
«Αλλά το μεγαλύτερο ερώτημα είναι τι θα συμβεί ένα ή δύο χρόνια μετά το Grexit, όπου ο πραγματικός κίνδυνος για το ευρώ δεν είναι ότι η Ελλάδα θα αποτύχει, αλλά ότι θα πετύχει. Ας υποθέσουμε ότι μία σημαντικά υποτιμημένη νέα δραχμή φέρνει μια πλημμύρα των Βρετανών που πίνουν μπύρα στο Ιόνιο και η Ελλάδα αρχίσει να ανακάμπτει . Αυτό θα ενθαρρύνει σε μεγάλο βαθμό τους αμφισβητούντες τη λιτότητα και την εσωτερική υποτίμηση και σε άλλα μέρη», τονίζει και καταλήγει:
«Σκεφτείτε το. Μόλις πριν από λίγες μέρες οι Πολύ Σοβαροί Ευρωπαίοι χαιρέτιζαν την Ισπανία ως μεγάλο success story, μια δικαίωση του όλου προγράμματος. Προφανώς ο ισπανικός λαός δεν συμφωνεί. Και αν οι δυνάμεις ενάντια στο κατεστημένο έχουν να δείξουν μια Ελλάδα που έχει ανακάμψει, η απαξίωση του υπάρχοντος καθεστώτος θα επιταχυνθεί. Ένα συμπέρασμα, υποθέτω, είναι ότι η Γερμανία θα προσπαθήσει να σαμποτάρει την μετά-την-έξοδο Ελλάδα. Ελπίζω όμως ότι αυτό θα θεωρηθεί απαράδεκτο. Έτσι σκεφτείτε το, θεσμοί (IFKAT): Είστε πραγματικά βέβαιοι ότι θέλετε να ξεκινήσετε πηγαίνει προς αυτή την κατεύθυνση ;»