Η ιστορία της ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Οι Κυνηγοί» διαδραματίζεται την παραμονή πρωτοχρονιάς του 1977, όπου μια ομάδα κυνηγών αποτελούμενη απο επροσώπους της πολιτικής και οικονομικής ζωης του τόπου, βρίσκουν θαμμένο στο χιόνι έναν αντάρτη του Εμφυλίου. Oι Κυνηγοί, άτομα που απάρτιζαν το δεξιό κράτος, το παρακράτος αλλά και εκπρόσωποι της αστικής τάξης, ζουν με τον φόβο ότι η αριστερά θα επιστρέψει για να εκδικηθεί. Ζουν εφιάλτες, δεν κοιμούνται τα βράδια, αλλά ακόμα και όταν φαίνονται ξέγνοιαστοι, δεν είναι στην πραγματικότητα. Στην πρωτοχρωνιάτικη αστική τους γιορτή, εμφανίζονται οι αντάρτες που μπουκάρουν μέσα στην αίθουσα. Συγχρόνως σηκώνεται και το πτώμα του αντάρτη. Όλοι οι μεγαλοαστοί και οι δεξιοί της αίθουσας (δηλαδή όλοι οι παρευρισκόμενοι) οδηγούνται έξω όπου και στήνονται στη σειρά για εκτέλεση. Οι αντάρτες τους εκτελούν με συνοπτικές διαδικασίες. Αυτός ήταν ο μεγάλος τους φόβος. Πότε η ιστορία θα τους εκδικηθεί. Υπάρχει όμως ακόμα αυτός ο φόβος?
Όλα αυτά τα χρόνια, ήδη απο το τελος του Β’ Π.Π., η δεξιά έχει εδραιωθεί δημιουργόντας μια βαθιά συντηρητική κοινωνία ως προπύργιο άμυνας και διατήρησης της κυριαρχίας της. Μια συντηρητική κοινωνία, θρησκόληπτη, κολλημένη σε εθνικιστικές κορώνες, θεία και παραδόσεις, μια κοινωνία ιδιώτευσης όπου το κοινωνικό πρόταγμα περί συλλογικού εξαφανίζεται και το ατομικό εξελίσεται σε κύριο πρόταγμα. Αυτό το ατομικό συνοδεύεται με συντηρητικές ιδεές περιτυλιγμένες με εθνικιστικές ανιστόριτες ιστορίες που κυριαρχούν στα σχολεία και που συμβαδίζουν με την ορθόδοξη μαγεία. Μεγαλωμένοι σε ένα ψέμα, με ιστορικές ανακριβειες και στρεβλώσεις, με θέματα taboo, που δεν αγγίζονται απο κανέναν γιατί αλλιώς θα θεωρηθεί εθνικός προδότης. Η δεξιά έπεισε με την εθνική προπαγάνδα τόσα χρόνια ότι η Ελλάδα είναι αυτό που διδάσκεται στα σχολεία. Ένα ψέμα δηλαδή και ένα όργιο ανακριβειών. Αλλά παρ’όλα αυτά μια ιερή αγελάδα, που άμα την θίξεις, είσαι τουλάχιστον εθνικός προδότης. Όλα βαθιά ριζωμένα στον μέσο Έλληνα που ποτέ δεν έψαξε μόνος του για την αλήθεια.
Επομένως, γιατί να φοβάται η σημερινή δεξία την αριστερά; Πραγματικά, δεν έχει λόγο να φοβάται και το ξέρουν και οι ίδιοι. Δεν έχουν λόγο να μην κοιμούνται τα βράδια, ίσα ίσα κοιμούνται ήσυχοι. Όλοι αυτοί οι εκπρόσωποι της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής ξέρουν ότι δεν κινδυνευουν. Δεν φοβούνται καμία εκτέλεση όπως οι Κυνηγοί. Δεν φοβούνται ούτε λαϊκά δικαστήρια, ούτε φυλακίσεις, ούτε δημέυσεις περιουσιών, ούτε κρεμάλες. Ξέρουν ότι ο χρόνος του Σύριζα είναι λίγος. Για να κινδυνευσουν έστω και λίγο, ξέρουν ότι δεν θα έφτανε στον Σύριζα όυτε μια γεμάτη τετραετία. Χρειάζονται δεκαετίες ώστε το βαθιά δεξιό κράτος να αποδομηθεί απο τα θεμέλια. Δεκαετίες ώστε η μικροαστική, συντηρητική και θρησκόληπτη κοινωνία να αλλάξει προς το καλύτερο. Και σε αυτό καλύπτονται πλήρως. Καλύπτονται τόσο απο τον χρόνο που λειτουργεί υπέρ τους, όσο και απο τους συνεργάτες τους όλα αυτά τα χρόνια, τους Ευρωπαίους Εταίρους. Αυτούς που δάνειζαν ενώ ήξεραν ότι δεν μπορεί η Ελλάδα να πληρώσει πίσω και τώρα εκβιάζουν, αυτούς που ήξεραν αλλά δεν μιλάγαν, αυτούς που τώρα τα θάβουν όλα καλά καθώς είναι μπλεγμένοι στα μεγαλύτερα σκάνδαλα. Είναι και αυτοί ένοχοι και ακόμα παρέχουν προστασία και θα συνεχίσουν να παρέχουν για να σώσουν και αυτοί το τομάρι τους. Τα πλαίσια και τους κανόνες έτσι τα έφτιαξαν αυτοί ώστε να προφυλάσονται επαρκώς σε κάθε περίπτωση. Επίσης, οι Ευρωπαίοι νιώθουν μια ασφάλεια καθώς το ξέρουν ότι η Ελλάδα είναι ένα βαθιά δεξιό κράτος. Αυτοι δημιούργησαν το ελληνικό κράτος άλλωστε, προφανώς και ξέρουν για τις βαθιά δεξιές ρίζες του καμμένου δέντρου που λέγεται Ελλάδα.
Και φυσικά έρχεται το ερώτημα, «τότε γιατί στις τελευταίες εκλογές η δεξιά έδειχνε πανικόβλητη και τρομοκρατούσαν τον λαό ώστε να αποφύγει να ψηφίσει Σύριζα;» Η δεξιά το κάνει πολύ απλά γιατί έχει συνηθίσει έτσι! Έτσι μεγάλωσε, αυτά μάθανε, αυτά λένε. Μεταφέρουν αυτά που άκουγαν 20, 40 και 70 χρόνια πριν, δεν θα αλλάξουν τώρα. Αυτά που οι Κυνηγοί πατεράδες και παππούδες τους, τους μετέφεραν ως φόβους περί κομμουνιστών, σε μορφή ιστοριών στο κυριακάτικο τραπέζι. Και αυτοί τους αναπαράγουν από συνήθεια ή από υποχρέωση προς τους εαυτούς τους, αλλά δεν τους ζούνε. Πανω απ’όλα το κάνουν εκ του ασφαλούς, καθώς ξέρουν ότι καμία πρωτοχρονιάτικη γιορτή δεν θα διακοπεί από ομάδα ανταρτών που θα τους εκτελέσει με συνοπτικές διαδικασίες. Αν δεν είχαν αυτή την ασφάλεια ίσως έπρατταν διαφορετικά.
Το χιόνι τα έχει καλυψει όλα, υπάρχουν όνειρα θαμμένα, αλλά αυτό το χιόνι δεν θα λιώσει γρήγορα για να δούμε τι κρύβει απο κάτω. Η δεξιά έχει φροντίσει όλα αυτά τα χρόνια που εξουσιάζει, αυτό το χίονι να είναι πολύ παχύ για να λιώσει. Η Ευρωπαική Ένωση, η Ευρωζώνη και οι λοιποί θεσμοί κρατούν αυτό το χιόνι καλά παγωμένο.