Παρακολουθώντας τις τελευταίες μέρες την επικαιρότητα, η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύομαι εξαρετικά να καταλάβω τί ακριβώς συμβαίνει και πού ακριβώς το πάει η Κυβέρνηση.
Όχι σε κάποιον συγκεκριμένο τομέα. Σε όλους τους τομείς.
Το γεγονός ότι καταφέρνω – όπως και πολλοί άλλοι μπλόγκερς – να βγάζω καθημερινά ένα κείμενο είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο. Απορώ τί βρίσκω και γράφω. Μπράβο μου!
Τηλεόραση δε βλέπω σχεδόν καθόλου – μόνο αν πέσει σύρμα για κάτι καλό από το facebook – αλλά όποτε την ανοίγω πετιέται μπροστά μου κάποιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που απολογείται για κάτι που είπε ή έκανε. Κυρίως που είπε, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κάνει και τίποτα ή καλύτερα δεν έχει τολμήσει να κάνει και τίποτα.
Έτσι, οι μέρες περνούν ανέμελα με τον Δημήτρη Στρατούλη και τον Γιάννη Πανούση να κάνουν ανασκευαστικές / διορθωτικές / διευκρινιστικές δηλώσεις και τον Γιάνη Βαρουφάκη να πηγαίνει από το “Γιώργο μου” στο “Νίκο μου” ανάλογα σε ποιο κανάλι εμφανίζεται.
“Ναι μα ξέρετε δεν το εννοούσα έτσι” ή “αυτά με το ΣΥΡΙΖΑ τελειώσανε” ή “δεν είμαι ενήμερος για αυτό που λέτε” και δώστου τα ειρωνικά χαμόγελα από τον Πορτοσάλτε, τον Αυτιά και τον Χατζηνικολάου που το διασκεδάζουν. Και με το δίκιο τους. Τη δουλειά τους κάνουν. Αυτή για την οποία πληρώνονται από τα αφεντικά τους.
Η Κυβέρνηση πιέζεται και υπονομεύεται καθημερινά από τα ΜΜΕ τα οποία, σε συνεργασία με το βαθύ κράτος – πάνω στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακόμα καμία επιρροή – και την αντιπολίτευση, τη στήνουν καθημερινά στον τοίχο με τον πιο βρώμικο και αηδιαστικό τρόπο.
Ποια είναι η αντίδραση της Κυβέρνησης απέναντι σε αυτή την πρωτοφανή πραξικοπηματική δράση; Απολύτως καμία. Οι ηρωικές – στα όρια της γραφικότητας – δηλώσεις του Πάνου Καμμένου το μόνο που καταφέρνουν είναι να τον κάνουν να φαίνεται ως “ο τρελός του χωριού”, χαρακτηρισμός όχι και τόσο άδικος. Από “αναγκαίο καλό” έχει μετατραπεί σε “αναγκαίο τρελό” για να γελάμε.
Με τον Παύλο Χαϊκάλη δεν ασχολούμαι καν. Είναι μια κατηγορία μόνος του.
Οι προσπάθειες των κυβερνητικών στελεχών να πείσουν τα παπαγαλάκια των ολιγαρχών για τις αγνές προθέσεις τους είναι τουλάχιστον θλιβερές και βγάζουν έντονη μιζέρια και μίρλα.
Τί φοβάται η Κυβέρνηση; Μήπως το 70% των πολιτών που τη στηρίζει λυπηθεί αν δει τον Μπάμπη Παπαδημητρίου να στραβομουτσουνιάζει; Ή μήπως περιμένει όσα λέει να πάρουν την έγκριση της Όλγας Τρέμη και της Σίας Κοσιώνη για να τα εφαρμόσει; Μα αυτοί να τους ρίξουν θέλουν.
Κι έχουν στα χέρια τους πολλά περισσότερα όπλα για να το πετύχουν από αυτά που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ για να αντέξει. Όλοι οι μηχανισμοί βρίσκονται ακόμα στη διάθεσή τους.
Το είδαμε ξεκάθαρα στην περίπτωση του περιβόητου εγγράφου που αποκάλυψε ο ΣΚΑΪ για το οποίο ο Πανούσης είπε ότι δεν είχε ιδέα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να τους φάει, πριν προλάβουν να τον φάνε αυτοί.
Τί περίμενε; Ότι θα παραιτηθούν τόσο εύκολα; Ότι αρκούσε η εκλογή του για να ανοίξουν διάπλατα οι πόρτες των καναλιών και να τους αποθεώνουν όπως έκαναν με τις προηγούμενες κυβερνήσεις; Εδώ συντελείται καθημερινά τηλεοπτικό πραξικόπημα οργανωμένο μέχρι τελευταίας ανθυπολεπτομέρειας.
Είναι λογικό να χτυπάνε το ΣΥΡΙΖΑ όσο τον βλέπουν αδύναμο και διστακτικό να ξηλώσει παλιές νοοτροπίες και να κόψει μερικά κεφάλια. Τραπεζίτες, δικαστικοί, αξιωματικοί βρίσκονται ακόμα όλοι στις θέσεις τους. Φύλλο δεν έχει κουνηθεί.
Ο κόσμος δε θα πειστεί χαζεύοντας τα στελέχη της Κυβέρνησης να ξεσκίζονται από τους τηλεδημοσιογράφους αλλά όταν τους δουν εξαφανισμένους από τα τηλεοπτικά παράθυρα, πράγμα που θα σημαίνει ότι κάπου αλλού βρίσκονται και δουλεύουν.
Κι αν αρχίσουν να δουλεύουν τότε τα γελάκια του Μπογδάνου θα κοπούν.
Μια Ζωή Κωνσταντοπούλου – που στο κάτω κάτω Πρόεδρος της Βουλής είναι μόνο – δε φέρνει την άνοιξη.
Δεν είστε αντιπολίτευση πια, είστε κυβέρνηση. Κυβερνήστε.
Είπατε θα διαλύσετε τους ολιγάρχες. Ξεκινήστε από τα κανάλια τους.
Γιατί ακόμα δεν έχετε δει τίποτα. Χάδια είναι αυτά μπροστά σε όσα σας ετοιμάζουν.
Οι μέρες της ανεμελιάς σας είναι μετρημένες.
by To Skouliki Tom
(Ανήθικο δίδαγμα: Τα ίδια, ακριβώς τα ίδια, πράγματα που γράφω παραπάνω έχω διαβάσει να γράφονται από τουλάχιστον 50 άτομα τα οποία εκτιμώ και παρακολουθώ στα social media. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι διαδικτυακοί φίλοι με κυβερνητικά στελέχη. Τί στο διάολο; Όλη μέρα στα twitter και τα facebook είναι. Δεν τα βλέπουν; Τυφλοί είναι ή μαλάκες; Ή πρόλαβαν κιόλας να ξεπουληθούν; Δε θα κάνουμε για πολύ καιρό ακόμα τον μπαμπά τους.)
Οι μέρες της ανεμελιάς μας έχει τελειώσει προ πολλού στη σελίδα μας facebook.com/TheThreeMooges