Πραγματοποιήθηκαν χθες οι βρετανικές εκλογές, επιβεβαιώνοντας για ακόμα μια φορά τη διαπίστωση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει βαρέσει κανόνι για τα καλά και οδεύει με μαθηματική ακρίβεια προς το χαμό της.
Βέβαια, εγώ δε ξέρω και πολλά για τα πολιτικά της Βρετανίας, αν και σκέφτομαι να προτείνω στις άλλες δύο Μούτζες, αφού έχουμε κατακτήσει το ελληνικό διαδίκτυο, να ανοίξουμε και ένα βρετανικό παράρτημα του μπλογκ, οπότε θα γίνω ξεφτέρι.
Παρεμπιπτόντως, ευχαριστώ τους πολλούς φίλους από τη Βρετανία που μας διαβάζουν.
Ενημερώθηκα λοιπόν για τις εκλογές στη Βρετανία από έναν καλό φίλο που ζει στη Μόρντορ της Αγγλίας, όπου ο Ήλιος έχει πάρει διαζύγιο με τη Γη και η Σκοτεινιά του Σάουρον καλύπτει τα πάντα. Στο Μάντσεστερ.
Επιστρέφοντας στο θέμα μας, ο συντηρητικός Κάμερον κυριάρχησε κατά κράτος στις βρετανικές εκλογές, αν και δεν είναι να παίρνει κανείς στα σοβαρά τους Βρετανούς ψηφοφόρους – όπως και κανέναν ψηφοφόρο οποιασδήποτε εθνικότητας -, αφού τα τελευταία 35 χρόνια ψηφίζουν παραδοσιακά τον πιο όμορφο και στυλάτο υποψήφιο.
Αφήστε που ο εκλογικός νόμος στη Βρετανία είναι έτσι φτιαγμένος, ώστε να ευνοεί τον εκάστοτε πρώτο να πιάνει πλειοψηφία που με απλή αναλογική μόνο να ονειρευόταν θα μπορούσε. Και μετά λέμε για τον νόμο Παυλόπουλου.
Συγκεκριμένα, η Βρετανία αποτελείται από 650 μονοεδρικές περιφέρειες, τις οποίες κέρδισαν οι Τόρις, στην πραγματικότητα όμως η διαφορά τους με τους Εργατικούς δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο μεταδίδεται παντού. Απλώς, οι Εργατικοί έχασαν όλες τις περιφέρειες της Σκωτίας, όπου επικράτησαν οι Σκωτσέζοι Eθνικιστές, πληρώνοντας έτσι το τίμημα για τη στάση τους στο πρόσφατο δημοψήφισμα.
Παρόλα αυτά, οι αριστεροί ρίχνουν κατάρες για την επικράτηση του Κάμερον αλλά δεν κοιτάνε λίγο και την κατάντια των Εργατικών και γενικότερα της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη που εκπροσωπείται από ανθρωπάκια όπως ο Σουλτς, ο Ολάντ και ο Ρέντσι – οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση ούτε με την κοινωνία, ούτε με τη δημοκρατία. Οι συντηρητικοί-δεξιοί τουλάχιστον είναι πιο τίμιοι. Σου λένε ξεκάθαρα τί θέλουν: ανταγωνιστικό ελιτισμό.
Επίσης, βλέπω να πανηγυρίζουν για την ήττα του φασίστα Φάρατζ – αυτόν που κάποιοι εγχώριοι αποκαλούσαν φιλέλληνα όταν την έλεγε στο Σαμαρά – αλλά μάλλον δε βλέπουν το έδαφος που κερδίζει συνεχώς ο εθνικισμός με χαρακτηριστικά “κοινωνικής ταυτότητας” πανευρωπαϊκά.
Οι υποσχέσεις για ατομική επιτυχία (φιλελευθερισμός) ή κοινωνική ισότητα (σοσιαλδημοκρατία), οι βασικοί δηλαδή πολιτικοί ιδεαλισμοί με τους οποίους η Δύση βάφτισε τα όνειρά της, έχουν αποτύχει παταγωδώς.
Συμπερασματικά, το αποτέλεσμα των βρετανικών εκλογών δεν αποτελεί έκπληξη για κανέναν.
Αριστεροί και δεξιοί πολιτικοί σε ολόκληρη την Ευρώπη ακολουθούν την ίδια επικίνδυνη τακτική. Θεωρούν ότι γαλβανίζοντας συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες – συνταξιούχους, δημοσίους υπαλλήλους, βιομηχάνους, αντιφρονούντες κτλ. – και κρατώντας τις νέες γενιές σε κατάσταση αδιαφορίας για τα πολιτικά, θα κερδίζουν.
Γενικά δε βλέπω να οδηγεί πουθενά καλά όλη αυτή η κατάσταση. Μας χρειάζεται μια άλλη Ευρώπη. Των λαών. Ή καμία Ευρώπη. Να τραβήξει ο καθένας το δρόμο του.
Τέλος πάντων, ας αποφασίσουν γι’ αυτό τα φωτεινά μυαλά των Βρυξελλών γιατί οι Ευρωπαίοι πολίτες βλέπω να κοιμούνται ύπνο βαθύ ή να χασκογελάνε με τα χάλια τους.
Προς το παρόν, η Ευρώπη των χασμουρητών και των χαχανητών είναι η μόνη πραγματικότητα.
by To Skouliki Tom
(Ανήθικο δίδαγμα: Κατά τα άλλα, το Ηνωμένο Βασίλειο κι άλλες 11 χώρες της Ευρώπης εξακολουθούν να έχουν μοναρχία, ενώ πρόσφατα είχαν μαζευτεί χιλιάδες κόσμος έξω από το παλάτι για να πανηγυρίσουν το καλό βόλι του Πρίγκηπα Ουίλιαμ. Σήμερα διάβασα για πρώτη φορά και τους στίχους από τον εθνικό ύμνο του Ηνωμένου Βασιλείου. Μιλάει ολόκληρος για την υπεργαματοσύνη της Βασίλισσας που θέλουν να τους κυβερνάει για πάντα, ενώ στο τέλος αφιερώνει δύο στίχους για την πλέμπα, δηλαδή το λαό:
O Θεός είθε να σώζει τη μεγαλόψυχη Βασίλισσά μας / Πολλά χρόνια να ζήσει η ευγενής μας Βασίλισσα / Ο Θεός να σώζει την Βασίλισσα! / Στείλε τη νικηφόρα, / Ευτυχισμένη και δοξασμένη / Να μας κυβερνά για καιρό / Ο Θεός να σώζει την Βασίλισσα! / Ω, Κύριε, Θεέ μας, εγέρθητι, / Σκόρπισε τους εχθρούς της / και προκάλεσε την πτώση τους / περίπλεξε τις πολιτικές τους, / Ματαίωσε τα δολερά τους τεχνάσματα, / Σε Εσένα τις ελπίδες μας στηρίζουμε, / Ο Θεός να μας σώσει όλους! / Τα πιο εκλεκτά σου δώρα που έχεις κρατημένα / Με ευχαρίστηση να της δώσεις. / Μακάρι να κυβερνά για καιρό Μακάρι να υπερασπίζεται τους νόμους μας / και πάντα να μας δίνει την αφορμή / Να τραγουδάμε με καρδιά και φωνή / Ο Θεός να σώζει τη Βασίλισσα! / Όχι μόνο σε αυτήν τη χώρα, / Αλλά τα ελέη του Θεού να γίνουν γνωστά, / Από θάλασσα σε θάλασσα! / Κύριε, κάνε να δουν τα κράτη, / ότι οι άνθρωποι πρέπει να είναι αδέρφια, / και να δημιουργήσουν μια οικογένεια, / Σε όλο τον κόσμο.)
Ο Θεός να σώζει τη σελίδα μας facebook.com/TheThreeMooges