Στις καλές μέρες της κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ έχουν φτάσει τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας, την ώρα που η διαπραγμάτευση με τους δανειστές συνεχίζει να κολλάει για τέταρτο μήνα, η αγορά έχει στεγνώσει από ρευστό, τα ταμεία είναι τόσο άδεια που οι υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών μπαίνουν μέσα και σπάνε πλάκα με τον αντίλαλο της φωνής τους, και οι παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ καταρρίπτουν από μόνοι του το «πλήρως κοστολογημένο» πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, η Νέα Δημοκρατία όχι μόνο δεν τσιμπάει κάτι από τα ποσοστά που χάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αντίθετα πέφτει – με το δικό της νούμερο να φτάνει πλέον στο 15%.
Οι νεοδημοκράτες είναι τόσο απελπισμένοι που δεν μπορούν να σκεφτούν καμία άλλη λύση πέρα από την επιστροφή του Κωστάκη Καραμανλή στην αρχηγία του κόμματος. Μάλιστα, πολλά από τα ιστορικά στελέχη της ΝΔ προτείνουν ακόμη και να απαγάγουν με το ζόρι τον ανιψιό, να τον βάλουν σε ένα μεγάλο κουτί, και να τον περιφέρουν σε όλη την Ελλάδα όπως έγινε και με τα κόκκαλα της Αγίας Βαρβάρας, μήπως και καταφέρουν να δείξουν στους απανταχού δεξιούς της επικράτειας ότι το κόμμα έχει ακόμη σφυγμό, παρ’ όλη τη χοληστερίνη που κυλά στις φλέβες του από τα αμέτρητα σουβλάκια και τα κοντοσούβλια.
Μάλιστα, η ιδέα της περιφοράς του Κωστάκη Καραμανλή βρίσκει διαρκώς νέους υποστηρικτές σε όλο το φάσμα της λεγόμενης κεντροδεξιάς, καθώς δεκάδες χιλιάδες παρτάκηδες ατομιστές που αυτοαποκαλούνται «φιλελεύθεροι» κουράστηκαν να περιμένουν να γίνει κάτι από το μητσοτακέικο, δεν αντέχουν άλλο να ακούν τα απαράλλαχτα τσιτάτα της Θάτσερ από τον Στέφανο Μάνο και την παρέα του, και νιώθουν μια μικρή ντροπή που συμφωνούν σε πολλά περισσότερα απ’ ότι διαφωνούν με τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Μάκη Βορίδη.
Το έργο της Νέας Δημοκρατίας αυτήν την περίοδο είναι παρά πολύ δύσκολο, καθώς κανείς δεν έχει τα «αυγά» να τα βάλει με τον πανίσχυρο Αντώνη Σαμαρά, γιατί φοβάται ότι ο αρχηγός της ΝΔ θα τον προκαλέσει σε ένα μονό στο μπάσκετ και θα τον ξεσκίσει στα τρίποντα. Βέβαια αυτήν την περίοδο ο πρόεδρος είναι τραυματίας, όμως όλοι ξέρουν πως κάθε δοκιμασία που πέρασε μέχρι σήμερα, τον έβγαλε ακόμη πιο δυνατό. Ή λίγο πιο τρελό.
Χαρακτηριστικό της απελπισίας που διακατέχει τα στελέχη της ΝΔ είναι πως το κόμμα εκπροσωπείται κυρίως από ανθρώπους οι οποίοι γουστάρουν να δηλώνουν δεξιά κι αριστερά ότι σκοπός της ζωής τους ήταν πάντα να απολύουν κόσμο, να μειώνουν συντάξεις, να αυξάνουν τους φόρους και να δίνουν την περιουσία των πολιτών στις τράπεζες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο πρώην υπουργός Εργασίας, Γιάννης Βρούτσης, ο οποίος δεν έχει αφήσει μέρα που να μην επιμένει ότι οι συντάξεις πρέπει να κοπούν εντελώς, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης φέρει ως αστραφτερό γαλόνι στην πολιτική του σταδιοδρομία τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και τις καταργήσεις οργανικών θέσεων. Αν δούμε μόνο πόσο γυαλίζει το μάτι τους όταν μιλούν για τις περικοπές που έκαναν όταν ήταν εκείνοι υπουργοί, καταλαβαίνουμε τα πάντα.
Η Ντόρα Μπακογιάννη από την πλευρά της, προσπαθεί να δείξει ότι η Νέα Δημοκρατία δεν είναι ένα κόμμα παλαβών σαν τον Γεράσιμο Γιακουμάτο, που όποτε βγαίνει στα κανάλια σκούζει σαν απατημένος σύζυγος. Όμως –δυστυχώς γι’ αυτήν- η Νέα Δημοκρατία είναι πράγματι ένα κόμμα παλαβών.
Είναι μάλιστα τόσο στριμωγμένα τα πράγματα, που ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης έφτασαν στο σημείο να καταδικάζουν την οικογενειοκρατία στην πολιτική. Αξίζει να σημειωθεί ότι και οι δύο προέρχονται από καθαρά πολιτικές οικογένειες οι οποίες έχουν έστω κι έναν εκπρόσωπό τους στην κεντρική κυβέρνηση ή την ευρύτερη δημόσια διοίκηση για περισσότερο από έναν αιώνα.
Υπάρχει φυσικά και η δράση του Άδωνι Γεωργιάδη ο οποίος έχει παλαβώσει τόσο πολύ το τελευταίο διάστημα, που γυρνάει τα βράδια στα μπαρ και τα εστιατόρια και φωτογραφίζει άδειες μπάρες και τραπέζια, γράφοντας στο Twitter «Κάποτε δεν έβρισκες να κάτσεις και τώρα όλα είναι άδεια. Πρώτη φορά αριστερά». (Πάντως εκεί που τρώω και πίνω εγώ, δεν βρίσκεις καν να σταθείς όρθιος).
Πλάκα έχει επίσης το γεγονός ότι όλοι οι νεοδημοκράτες βουλευτές (πρώην και νυν) διαμαρτύρονται έντονα για το ότι η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα για τους απολυμένους του ιδιωτικού τομέα. Προφανώς, όλοι όσοι έχασαν τις δουλειές τους ή έκλεισαν τα μαγαζιά τους τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια που η Νέα Δημοκρατία συμμετείχε στις κυβερνήσεις της χώρας, έτρωγαν με χρυσά κουτάλια και την περνούσαν φίνα. Οι τελευταίοι τέσσερις μήνες είναι αυτοί που τους εξαθλίωσαν εντελώς.
Υπάρχουν, βέβαια, και κάποιοι δεξιοί που καταλαβαίνουν ότι με τον Αντώνη Σαμαρά και το στενό του περιβάλλον στην αρχηγία του κόμματος, η Νέα Δημοκρατία θα γίνει ένα νέο ΠΑΣΟΚ που θα παλεύει να πιάσει το 10%. Όμως αυτούς δεν τους ακούει κανείς, γιατί το βασικότερο επιχείρημά τους είναι ότι μεταφέρουν τις σκέψεις του Κωστάκη Καραμανλή. Ένα επιχείρημα το οποίο προκαλεί μόνο γέλια, καθώς όλοι γνωρίζουν ότι ο μόνος τρόπος να επιστρέψει ο Καραμανλής στην αρχηγεία του κόμματος, είναι να βάλουν στη θέση του έναν σωσία. Ή να τα σκατώσει τόσο πολύ ο ΣΥΡΙΖΑ –που είναι σε πολύ καλό δρόμο-, να αναλάβουν την εξουσία οι φασίστες, και μετά από μερικά χρόνια να επιτρέψει από το Παρίσι ως εθνοπατέρας για να μας σώσει.
Όπως έκανε και ο μετανοημένος φασίστας θείος του.