“Ομως, ακόμα και αυτή η παράλογη και προδήλως εθνική και όχι ευρωπαική θέση του Βερολίνου, ίσως να μην βοηθήσει πολλούς να αντιληφθούν επιτέλους τι γίνεται σήμερα στην Ευρώπη. Υπάρχει λοιπόν κάτι άλλο που μπορεί να είναι πιο χρήσιμο σε αυτή την κατεύθυνση.
Ενα από τα κύρια εργαλεία που οδήγησαν την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο εκεί που τις οδήγησαν, υπήρξε η επίκληση της διαφθοράς τους. Μάλιστα, ειδικά ως προς την Κύπρο, αυτός ήταν και ο λόγος που επικαλέστηκε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε για την επίθεση στη χώρα που βρήκε ανέτοιμη τη νέα, τότε, κυβέρνηση Αναστασιάδη – ανέτοιμη είχε βρεθεί και η εθνικά τραγική κυβέρνηση Παπανδρέου, που, ακόμα περισσότερο, προκάλεσε η ίδια την καταστροφή. Ο Σόιμπλε έλεγε ότι το “μοντέλο” της Κύπρου πρέπει να τελειώνει, δεν χωράει στην Ευρώπη.
Οπως και στην ελληνική, έτσι και στην κυπριακή υπόθεση, δυστυχώς, πολλοί ήταν εκείνοι που εντός των δύο χωρών έσπευσαν να επικροτήσουν τις απόψεις του τιμητή Σόιμπλε και της “τιμίας” χώρας του.
Μάλιστα, εν μέσω γενικευμένης άγνοιας για την ουσία της γερμανικής πολιτικής στην Ευρώπη, πολλοί ήταν οι αβαθείς και ημιμαθείς που επανέλαβαν ως καραμέλα την “προτεσταντική ηθική” των Γερμανών: ότι δήθεν είναι οι καθαροί που δεν ανέχονται μύγα στο σπαθί τους στα ζητήματα ηθικής και που θα μας κάνουν κι εμάς ανθρώπους…
Ομως, εν προκειμένω, αξίζει για μία και μόνη φορά, να ειπωθεί ότι ήρθε η ώρα να σκεφτούν κανένα άλλο “επιχείρημα”, γιατί αυτό το Παπανδρεικό της διευθαρμένης Ελλάδας και των καλών ξένων κατέρρευσε ως χάρτινος πύργος, ειδικά ως προς τη Γερμανία που επί τέσσερα χρόνια έχει διαλύσει την Ελλάδα κουνώντας μας το δάχτυλο: σύμφωνα με τον «Δείκτη Χρηματοοικονομικής Μυστικότητας», η “αδιάφθορη” αυτή χώρα κατατάσσεται στην 8η θέση σε σύνολο 82 χωρών ανάμεσα σε εκείνες όπου γίνεται ξέπλυμα μαύρου χρήματος – η Κύπρος που πέρασε τα πάνδεινα γι αυτό, βρίσκεται στην 41η θέση! Σύμφωνα δε με τη μελέτη, το ποσό που ξεπλένεται ετησίως στην αδιάφθορη Γερμανία φτάνει μέχρι το αδιανόητο ποσό των 57 δις ευρώ!
Με τέτοια ψέματα, τα οποία τόσο εύκολα και τόσο πρόθυμα τόσοι πολλοί κατάπιαν αμάσητα στην Ελλάδα και βάλανε στο στόχο την πατρίδα τους, η χώρα δέθηκε χειροπόδαρα. Τι πειράζει άλλωστε που τα μεγαλύτερα και πιο… μακρόπνοα σκάνδαλα στην Ελλάδα τα έχουν κάνει γερμανικές εταιρίες; Είπαμε: έχουν ηθική!…
Τώρα, όλοι αυτοί, μπορούν, αν θέλουν, να ξανασκεφτούν. Απλώς, είναι πια λίγο αργά… ”
Αυτά τα έλεγε ο Μαλούχος το 2013. Αλλά είναι ψιλά γράμματα, που περνάνε στο ντούκου.
Το θέμα τις τελευταίες μέρες έχει ξεφύγει από το οικονομικό/πολιτικό πλαίσιο, (όσο και αν προσπάθησε ο Τσίπρας να το μεταθέσει στο δεύτερο σκέλος, το πολιτικό) και έχει μετατεθεί στο ηθικό πια υπόβαθρο, περί τιμωρίας του “κακού και μπαταχτσή Έλληνα”, που σκοπός δεν είναι πια η τιμωρία του αυτή καθαυτή, αλλά η συνειδητοποίηση από τον ίδιον ότι αξίζει να τιμωρηθεί αφού αμφισβήτησε (δις) την μοναδική αλήθεια που χαράζει η γερμανική γραμμή, που περνάει μέσα από την λιτότητα και καταλήγει στον εξαγνισμό του “πλεονάσματος”.
Η τιμωρία της “ασύδοτης και μη υπάκουης Ελλάδας” θα λειτουργήσει προφανώς σαν παράδειγμα προς αποφυγή στα υπόλοιπα πρόβατα του κοπαδιού που λέγεται Ευρώπη και ο τσοπάνης-Γερμανία θα σαλαγάει με τα σφυρίγματα του, όσο αυτό επιτρέπουν οι υπόλοιποι εταίροι-αμνοερίφια.
Αν φύγει το πρόβατο-Ελλάδα απο το μαντρί του ευρώ, θα το φάει ο λύκος-δραχμή;
Πιθανόν.
Όμως η καρατόμηση μέσα στην στρούγκα των Βρυξελλών είναι κάτι παραπάνω απο δεδομένη.
Οπότε ή παίρνουμε το ρίσκο και ξεστρατίζουμε από την γερμανική-δολοφονική συνταγή της πλήρους υποταγής, ή βελάζουμε με απάθεια στα καλέσματα του τσοπάνη-Σόιμπλε και στα αλυχτίσματα των ποιμενικών του Ντάισεμπλουμ, Σούλτς, Γιούνκερ που καθοδηγούν το κοπάδι στις σούβλες του οικονομικού στραγγαλισμού.
Η τιμωρία των κρατών και οι συλλογικές ευθύνες, ήλπισαν κάποτε, κάποιοι γραφικοί, ότι θάφτηκαν στα ερείπια του Βερολίνου.
Και στα γραφεία της οικονομικής και επιχειρηματικής ελίτ της ίδιας πόλης ξαναγεννιούνται. Δεν χρειάζονται λάβαρα, παρελάσεις, Πάντσερ και όπλα.
Η μάχη πια δίνεται με «προγράμματα σωτηρίας», «ESM», «πρωτογενές πλεονάσματα».
Και σε αυτή την μάχη τα συντρίμμια είναι όλα μέσα μας.