15 μέρες κυβέρνησης Σύριζα (με στήριξη Ανέλ βεβαίως βεβαίως, τόσα χρόνια τους αβαντάρω, δεν θα τους ξεχάσω στην ούγια) και το πιο βασικό που κατάφερε, ήταν να πάρει το λαό με το μέρος της.
Κάτι η ουσιαστική και έμπρακτη τήρηση (ως τώρα) των προεκλογικών δεσμεύσεων, κάτι οι συμβολικές κινήσεις, το διαφορετικό κλίμα στη Βουλή, Μαρξιστής Υπουργός Παιδείας, συμπαθείς άνθρωποι σε θέσεις ευθύνης, διάθεση για πραγματική ανατροπή του σαπισμένου σκηνικού τόσων δεκαετιών, αγώνας για ευημερία όλου του λαού.
Και πλέον η νέα κυβέρνηση έχει καταφέρει να την στηρίζει και κόσμος που δεν την ψήφισε, δίνοντας της όχι μόνο τεράστια διαπραγματευτική ισχύ, αλλά και σιγουριά ακόμα κι αν η διαπραγμάτευση αποδειχτεί ακόμα πιο δύσκολη απ’ οτι περιμένουμε.
Την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε συλλαλητήριο στο Σύνταγμα που ήταν μαζικό, αν και οργανώθηκε μέσα σε λίγες ώρες μέσω social media. Χωρίς ΜΑΤ. Δεν θα το έλεγα φιλοκυβερνητικό. Φιλολαϊκό ναι.
Νδ-Πασόκ πλέον ανοιχτά λένε ότι θέλουν να πετύχει η νέα κυβέρνηση και απλά παρακαλάνε για συγχωροχάρτια, με τους ναζί δεν ασχολούμαι, εντάξει το Ποτάμι κάνει λίγο αντιπολίτευση γιατί κόπτεται για τα συμφέροντα του Μπόμπολα και του Σόιμπλε, ούτε καν για τους μέσους Γερμανούς φορολογούμενους, αλλά στην τελική ας τους πάρουν σπίτια τους, όπως φιλοξενούσαμε παλιά μαθητές από το εξωτερικό και σπουδαστές απο τα Erasmus.
Ντάξει το ΚΚΕ δε νιώθει. Γίνεται παλλαϊκό συλλαλητήριο και καταλαβαίνω ότι δεν θέλει να μολυνθεί από τον αζύμωτο λαουτζίκο, αλλά θα μπορούσε να καλέσει ένα καλεσματάκι Ομόνοια, με σημαίες του και περιφρούρηση. Όχι, ούτε αυτό.
Λες και είναι κάποια πορεία που θα καπελώσει τον φοιτητικό σύλλογο.
Λες και θέλουμε στήριξη στη βουλή και τους διαδρόμους. Στους δρόμους? Μπα ε?
Πήρε η Αριστερά (η όποια Αριστερά, πέστε μας και τραβεστί, είμεθα αντισεξισταί και δεν θα προσβληθούμε, πέστε μας και γιαλαντζί, είμεθα αντιρατσισταί) την δύναμη και πάει για μεγάλα πράγματα και αυτοί το χαβά τους
Από την άλλη, Σύριζα, Ανταρσύα, Συνδικάτα, Κινήματα, μαθητές, φοιτητές, ημιαπασχολούμενοι, άνεργοι, εργάτες, μισθωτοί, ελεύθεροι επαγγελματίες, συνταξιούχοι, γέροι, νέοι, φτωχοί, μεσοαστοί, θα είναι στις 6 το απόγευμα στο Σύνταγμα, σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας αλλά και τις πρωτεύουσες της Ευρώπης.
Και δεν είναι ότι πετάμε στα σύννεφα και πιστεύουμε ότι έτσι απλά θα δούνε 50 ή 100 χιλιάδες κόσμο σε μια πλατεία και θα ρίξουνε μόνοι τους τον βασιλιά.
Αλλά ξέρουμε ότι το παιχνίδι πια παίζεται και έξω από τα κονκλάβια και τα γραφεία.
Πλέον θέλουν δε θέλουν, μας υπολογίζουν.
Απόψε, χωρίς υπερβολή, όλη η υφήλιος θα έχει τα μάτια της στραμμένα στο Σύνταγμα.
Εγώ θα είμαι εκεί