“Ανοίγουν τα σύνορα”, “ανοίγει αμέσως η Αμυγδαλέζα”, “χιλιάδες μετανάστες θα φτάσουν στην Ομόνοια και χωρίς δουλειά ή σπίτι τι λέτε να κάνουν;”. Λίγες μόνο φράσεις από τα όσα ακολούθησαν τη δημοσιοποίηση μιας παράτυπης διαταγής και την ταυτόχρονη επίθεσης του Αντ. Σαμαρά, που σιωπά κατά τα άλλα μετά την ήττα των εκλογών αλλά και την ερμηνεία-ανακοίνωση περί μεταναστευτικής πολιτικής της κυβέρνησης από τους συνδικαλιστές συνοριοφύλακες.
Από την Έλλη Ζώτου
Και κάπως έτσι επέστρεψαν ξανά στα μικρόφωνα ο ξενοφοβικός λόγος και η επίκληση της ασφάλειας σε μια χώρα που ξαφνικά κάποιοι θυμήθηκαν πως αφήνονται ελεύθεροι σιγά σιγά άνθρωποι που ποτέ δεν διέπραξαν κάποιο ποινικό αδίκημα αλλά αντίθετα κρατούνταν ακόμα και παράνομα, όπως οι ασυνόδευτοι ανήλικοι ή οι αιτούντες άσυλο.
Δεν είναι ελληνικό το πρόβλημα
Αλλά πόσοι από αυτούς που κόπτονται να μην γεμίσει η Ομόνοια “ξένους” θέλουν να πουν ή να δουν την πραγματικότητα, δηλαδή τι πραγματικά συμβαίνει, πόσοι συνελήφθησαν, πόσοι μπήκαν χωρίς χαρτιά στη χώρα μας, πόσοι είναι κυνηγημένοι από τον πόλεμο ή από κάποια πολιτική δίωξη και αν τελικά βοήθησε πουθενά να έχεις λίγες χιλιάδες ξένους υπηκόους φυλακισμένους σε κολαστήρια;
Πού ακριβώς βοήθησε λοιπόν ο “Ξένιος Δίας” εκτός από το να εμπεδώσει στην αστυνομική πρακτική και νοοτροπία μια διαδικασία ελέγχου βασιζόμενη σε φυλετικά κριτήρια και να μετατρέψει ακόμα και τα κρατητήρια των τμημάτων σε φυλακές χωρίς καν προαυλισμό, εκτός από το να κάνει μερικές χιλιάδες νεαρούς άνδρες να αρρωστήσουν από τις συνθήκες κράτησης, να κοντέψουν να τρελαθούν και σε μερικές περιπτώσεις να πεθάνουν γιατί κανένας δεν πίστεψε ότι πονούσαν ή να αυτοκτονήσουν;
Το 2014 συνελήφθησαν 77.163 εισελθόντες παράτυπα στη χώρα από τους οποίους κρατήθηκαν οι 4.000, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ. Από αυτούς, κατά τα ίδια πάντα στοιχεία, στα σύνορα είχαν συλληφθεί 45.421. Πόσοι από αυτούς είναι όμως στην πραγματικότητα μετανάστες; Ούτε οι μισοί, μας απαντάνε τα ίδια στοιχεία: 32.520 είναι Σύροι, 12.901 από το Αφγανιστάν, 1.876 από τη Σομαλία, 1.023 από το Ιράκ, 1.019 από την Ερυθραία, 622 από την Παλαιστίνη, 619 από την Αίγυπτο. Τον προηγούμενο χρόνο-το 2013- είχαν συλληφθεί 43.002, εκ των οποίων οι 8.517 Σύροι, 6.412 Αφγανοί, 1.004 Σομαλοί, 726 Ερυθραίοι, 700 Ιρακινοί και 465 Παλαιστίνιοι.
“Δεν είναι ελληνικό το πρόβλημα. Είναι οικουμενικό, πρωτίστως, δευτερευόντως ευρωπαϊκό και κατά τρίτον ελληνικό. Δεν έρχονται οι ορδές γιατί μάς ζηλεύουν και θέλουν να μας καταστρέψουν. Είναι πολύπλοκο το ζήτημα, πρέπει να καταλάβει και η κοινωνία μας και όλοι οι πολιτικοί ότι δεν είναι ζήτημα στο οποίο θα παίξουμε τζόγο ιδεολογικό. Είναι σοβαρό ζήτημα, δεσμευόμαστε, έχουμε συνθήκες, έχουμε ευρωπαϊκές Οδηγίες, έχουμε ελληνικούς νόμους, δεν θα λέμε ό,τι μας κατέβει», δήλωσε προ ημερών σε ραδιόφωνο η Τ. Χριστοδουλοπούλου, αναπληρώτρια υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής.
Η ευρωπαϊκή όχθη
Άλλωστε, τα επίσημα στοιχεία της Frontex δείχνουν πως ο αριθμός των μεταναστών-προσφύγων που εισήλθαν στην Ε.Ε. το 2014 είχε αύξηση 180% (274.000 σε απόλυτους αριθμούς), με τους περισσότερους να είναι Σύροι και να ακολουθούν η Ερυθραία, το Νότιο Σουδάν, το Ιράκ. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, η μεγαλύτερη ομάδα προέρχονταν από τη Συρία: 37.533 άνθρωποι στο τρίτο τρίμηνο πέρσι, έναντι 16.429 το αμέσως προηγούμενο τρίμηνο και 4.714 το πρώτο τρίμηνο του 2014. Αντιθέτως, ο αριθμός των προσφύγων από την Ερυθραία μειώθηκε, από τους 16.994 το δεύτερο τρίμηνο στους 13.674 το τρίτο τρίμηνο του έτους. Με λίγα λόγια, έχουμε να κάνουμε πια με προσφυγικές και όχι μεταναστευτικές ροές.
Παράλληλα, τις τελευταίες ημέρες έχει ξεκινήσει συζήτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για μια νέα ευρωπαϊκή προσέγγιση μεταναστευτικού ζητήματος. Προ δύο ημερών μάλιστα, δημοσίευμα του “Γκάρντιαν” επικαλούνταν δηλώσεις του αρμόδιου επιτρόπου Δημήτρη Αβραμόπουλου, σύμφωνα με τις οποίες η Ε.Ε. θέλει να χρησιμοποιήσει γραφεία και πρεσβείες στις χώρες προέλευσης, όπου θα γίνεται η επεξεργασία αιτήσεων για άσυλο προτού οι αιτούντες φτάσουν στην Ευρώπη.
Κατά τα άλλα, η χώρα μας, εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής των τελευταίων δύο ετών που χρησιμοποίησε τη διοικητική κράτηση ως κανόνα αντί για εξαίρεση, μετρά καταδίκες και πρόστιμα χιλιάδων ευρώ, που φτάνουν πια το εκατομμύριο, σύμφωνα και με κύκλους του υπουργείου Εσωτερικών. Όπως υπενθυμίζει μάλιστα η Ομάδα Δικηγόρων για τα Δικαιώματα των Προσφύγων και Μεταναστών, “μόνο για το διάστημα από 1/1/2014 έως και σήμερα έχει εκδώσει σωρεία καταδικαστικών αποφάσεων κατά της ελληνικής κυβέρνησης εξαιτίας αυτής της πολιτικής. [Αποφάσεις υπ’ αριθμ. 63493/11 H.H. κατά Ελλάδας, 26452/11 Tatishvili κατά Ελλάδας, 2134/12 και 2161/12 συνεκδικασθείσες αποφάσεις De Low Santos και De La Cruz κατά Ελλάδας, 26418/11 και 45884/11 συνεκδικασθείσες αποφάσεις Herman και Serazadishvili κατά Ελλάδας, 48352/12 Mohammad και άλλοι κατά Ελλάδας, 63542/11 ΑΙ.Κ κατά Ελλάδας, 70586/11 Mohammad κατά Ελλάδας, 46673/10 Α.Ε. κατά Ελλάδας, 60622/11 M.D. κατά Ελλάδας, 78456/11 F.H. κατά Ελλάδας, άπασες για παραβίαση της απαγόρευσης απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης σε χώρους κράτησης αλλοδαπών]”. Τα κέντρα κράτησης λοιπόν, εκτός από τη διαιώνιση δυστυχίας, κατάθλιψης, ασθενειών, ξενοφοβίας, έχουν υπάρξει δαπανηρή από κάθε άποψη επιλογή, που δεν άλλαξε σε τίποτα την απόφαση των ανθρώπων να φτάσουν στην Ευρώπη, όχι απαραίτητα για να ευτυχήσουν, αλλά απλώς για να σωθούν!
ΥΓ.: Κάθε φορά που ακούω ιεροεξεταστές της “ασφάλειας” του κέντρου των Αθηνών, θυμάμαι το σημείωμα που μου έβαλε στο χέρι κρατούμενος μετανάστης από την Γκάνα προ μηνών: “είμαι αθώος”.