Επικαιρότητα

Το πραγματικό διακύβευμα των εκλογών -από τον Πολύφημο

By Πολύφημος

September 02, 2015

Ξεκίνησε επίσημα εδώ και μερικές μέρες η προεκλογική περίοδος, και οι εκπρόσωποι των κομμάτων, οι εφημερίδες, και τα κανάλια, ανακάλυψαν ότι το πραγματικό διακύβευμα αυτών των εκλογών δεν είναι τα προεκλογικά ψέματα του ΣΥΡΙΖΑ, η πανηγυρική παραμονή της Νέας Δημοκρατίας στις εποχές των Κενταύρων και των Ρέιντζερ, η χρήση του Ποταμιού ως το πραγματικό στήριγμα της εγχώριας διαπλοκής, η ανυπαρξία δημοκρατικής οργάνωσης, συνδιαμόρφωσης προγράμματος, κι άμεσης επαφής με τον κόσμο της Λαϊκής Ενότητας, ο αργός θάνατος του ΠΑΣΟΚ που όφειλε να έρθει πριν από δύο δεκαετίες, η εξαφάνιση οποιασδήποτε λεγόμενης «λαϊκής δεξιάς» στο πρόσωπο του Καμμένου και των απίθανων στελεχών του, η φιλοευρωπαϊκή στροφή των ναζί της Χρυσής Αυγής, η καθημερινή τηλεοπτική χρήση του Βασίλη Λεβέντη για να γελοιοποιηθεί κι άλλο η νεκρή αστική δημοκρατία μας και να εκτοξευθούν τα ποσοστά της αποχής, και η βολική θεώρηση των «σταλεγάκηδων» του ΚΚΕ.

Το πραγματικό διακύβευμα είναι ο ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση. Αυτό δεν το λέω ειρωνικά, και θα εξηγήσω αμέσως γιατί.

Καθημερινά τα τηλεοπτικά πάνελ και οι εκπρόσωποι των κομμάτων αναφέρονται διαρκώς στο ζήτημα της επιβολής ΦΠΑ 23% στα ιδιωτικά σχολεία, φροντιστήρια, ΙΙΕΚ κι άλλες δομές (παρα)παιδείας, για να τονίσουν -κατά το δοκούν- με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, την κυβερνητική ανυπαρξία της απελθούσας κυβέρνησης της “αριστεράς” και της προσφάτως “αναγεννημένης” κυβερνώσας δεξιάς αντιπολίτευσης.

Εάν κάποιος βάλει κάτω τα μηνύματα του ΣΥΡΙΖΑ, του Αλέξη Τσίπρα, της ΝΔ, και του Βαγγέλη Μεϊμαράκη για το ζήτημα αυτό, θα προχωρήσει στις εξής δαιδαλώδεις διαπιστώσεις:

Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι τον ΦΠΑ τον ψήφισε επειδή το επέβαλαν οι δανειστές – συμπεριλαμβάνοντάς το, μάλιστα, στο προσχέδιο του ψιλο-αριστερού του προγράμματος ως “χτύπημα” όσων έχουν λεφτά και τόσα χρόνια δεν πληρώνουν φόρους. Έπειτα, κι αφού οι δανειστές είπαν ότι κανείς δεν το ζήτησε αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ απάντησε ότι ναι μεν μπορεί και να μην το είπαν έτσι ακριβώς όπως νόμιζε, όμως τελικά αυτό ήθελαν πραγματικά επειδή εκβιάστηκε ο πρωθυπουργός στις Βρυξέλλες και οι 17 ώρες που πέρασε σε ένα δωμάτιο με τους άλλους Ευρωπαίους πρωθυπουργούς του θόλωσαν το μυαλό και δεν κατάλαβε ακριβώς τι του έλεγαν. Έπειτα, η Νέα Δημοκρατία έκανε ερωτήσεις στην ΕΕ για το συγκεκριμένο θέμα, και μας είπε ότι η φορολόγηση στην εκπαίδευση απαγορεύεται μέσα στην Ένωση, κι ότι αυτό που έγινε στην Ελλάδα ήταν χαρακτηριστικό δείγμα του μίσους του ΣΥΡΙΖΑ για τον ιδιωτικό τομέα. Ύστερα ο ΣΥΡΙΖΑ απάντησε ότι η οδηγία της ΕΕ είναι να μην φορολογείται η εκπαίδευση αλλά δεν υπάρχει κάποιος δεσμευτικός κανονισμός, και πως η ΝΔ υπερψήφισε αυτήν την απόφαση με πολύ μεγάλη χαρά και τώρα παίζει θέατρο. Όμως η ΝΔ απάντησε ότι το μέτρο αυτό ήταν μεταξύ των εκατοντάδων σελίδων που κλήθηκε να ψηφίσει μαύρα μεσάνυχτα με διαδικασίες εξπρές μέσα στη βουλή, ούτως ώστε να «σώσει» τη χώρα και να πάρουμε τα λεφτά για να αποφύγουμε την άτακτη χρεοκοπία. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι η ΝΔ λέει ψέματα κι ότι τώρα θέλει να βγει από πάνω για να επαναπατρίσει τους νοικοκυραίους που έχουν τρελαθεί στους φόρους και να φέρει πίσω όλους όσους εμπλέκονται στο σύστημα της ιδιωτικής εκπαίδευσης που ίσως έφυγαν από τα παλιά μεγαλοαστικά κόμματα και στράφηκαν προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως, τελικά, ο ΣΥΡΙΖΑ που έφερε το μέτρο του ΦΠΑ 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση, δεσμεύτηκε ότι θα το καταργήσει εάν ο λαός τον ξανακάνει κυβέρνηση· και μέχρι να γίνει αυτό, η επιβολή του θα πρέπει να παγώσει από την υπηρεσιακή κυβέρνηση – χωρίς όμως να το έχει ζητήσει μέχρι να φουντώσει το όλο θέμα. Αλλά η υπηρεσιακή κυβέρνηση αφήνει να εννοηθεί πως το ζήτημα αυτό δεν μπορεί να αλλάξει εύκολα γιατί, ίσως, οι Ευρωπαίοι θεωρήσουν ότι αποτελεί πισωγύρισμα της νέας συμφωνίας χωρίς να υπάρχει περιθώριο αναζήτησης ισοδύναμων εισπρακτικών μέτρων που θα το αντισταθμίσουν. Παρ’ όλα αυτά ο προεδρικός ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι ναι μεν ήθελε να προχωρήσει κι αυτός στο ίδιο πάγωμα του μέτρου όμως δεν ήταν δυνατό, γιατί έπρεπε να πει στο εσωτερικό του κόμματός του ότι του το επέβαλαν οι δανειστές – οι οποίοι είναι πάρα πολύ κακοί και, κατά τα λεγόμενα των Τσιπρικών, δεν θέλουν να δουν τον Τσίπρα ξανά στη θέση του πρωθυπουργού, παρότι όλες οι Βρυξέλλες δηλώνουν για πρώτη φορά ικανοποιημένες με μια πρόωρη εκλογική διαδικασία στην Ελλάδα και είναι βέβαιοι ότι μόλις ξαναγίνει ο Αλέξης Τσίπρας πρωθυπουργός θα κάνει ακριβώς ό,τι έχουν σχεδιάσει για την Ελλάδα χωρίς να υπάρξει καμία αντίσταση. Κι αυτό γιατί οι δανειστές εξασφάλισαν την εκπαραθύρωση όλων των “αντιδραστικών” στοιχείων του ΣΥΡΙΖΑ και την πλήρη εφαρμογή του δόγματος TINA στην Ελλάδα, αφιερώνοντας μερικές ώρες παραπάνω από το συνηθισμένο. Και, τελικά, ίσως ο ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση παγώσει, αλλά ίσως και να μείνει ξεπαγωμένος. Ποιος ξέρει; Ποιος πραγματικά ενδιαφέρεται πια;

Είναι φανερό ότι ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η ΝΔ –δηλαδή τα κόμματα που θα είναι πιθανότατα στη συγκυβέρνηση στις 21 Σεπτέμβρη- δεν θέλουν να ασχοληθούν με τα σοβαρά πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα που αφορούν τη χώρα, γιατί πολύ απλά διεκδικούν την ψήφο του «κυρίαρχου λαού» έχοντας ένα και μοναδικό πρόγραμμα: το τρίτο μνημόνιο. Γι’ αυτό και η ΝΔ δεν έχει πει ακόμη κουβέντα για το δικό της πρόγραμμα –το οποίο θα καταργήσει το 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση βεβαίως, βεβαίως- ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε το προσχέδιο ενός «παράλληλου προγράμματος» το οποίο κάποια από τα στελέχη του νομίζουν ότι θα είναι το πρόγραμμα μιας κυβέρνησης άλλης χώρας κι όχι της Ελλάδας – η οποία παρεμπιπτόντως έτυχε να είναι παντελώς αποκλεισμένη από κάθε δικαίωμα άσκησης κυρίαρχης πολιτικής τουλάχιστον για τα επόμενα τρία χρόνια.

Αυτό είναι, λοιπόν, το ένα και μοναδικό διακύβευμα των εκλογών του Σεπτέμβρη. Η ανάθεση της διαχείρισης ενός προγράμματος το οποίο έχει ήδη αποφασιστεί και συμφωνηθεί. Κι επειδή το «κυρίαρχο» πολιτικό σύστημα ντρέπεται να το πει ξεκάθαρα, εφευρίσκει διάφορες βλακείες σαν τον ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση μπας και καταφέρει να πείσει το μέσο χάπατο ότι τελικά υπάρχουν διαφορές μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ οι οποίες αχνοφαίνονται στις εκατοντάδες αδιάβαστες σελίδες του χειρότερου μνημονίου της τελευταίας πενταετίας.

(Στις 30 Δεκέμβρη 2014, λίγο πριν τις εκλογές του Γενάρη, έγραφα εντελώς μάταια:

Οι εκλογές του 2015 λίγα μπορούν να αλλάξουν. Λίγα, αλλά αρκετά σημαντικά. Όχι για την τσέπη μας -αυτή θα παραμείνει άδεια όσο παραμένουμε προσκολλημένοι σε αυτό το οικονομικό μοντέλο των κρίσεων και της εφήμερης ανάπτυξης- αλλά για την ίδια τη δημοκρατία.

Η δικαιοσύνη οφείλει να γίνει η σημαία και το σύνθημα εκείνου που θέλει να κάνει τη διαφορά. Οι συμφωνίες κάτω από το τραπέζι -που δεν είναι πλέον καθόλου μυστικές- πρέπει να γίνουν γνωστές σε όλους. Η επιλογή του ξαφνικού θανάτου εκατομμυρίων και η παραβίαση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων -όπως παραδέχτηκε πρόσφατα και η αρμόδια επιτροπή της ΕΕ- πρέπει να αποκτήσει ονοματεπώνυμο.

Αυτό είναι το μεγάλο διακύβευμα των εκλογών που έχουν αρχίσει να εντοπίζουν μερικοί εκτός συνόρων.

Αυτό θα είναι το ζητούμενο για όποια κυβέρνηση -πλην ΠΑΣΟΚ και ΝΔ- προκύψει στις 26 Γενάρη.

Όμως, δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση αποτέλεσμα τυφλής ανάθεσης. Διότι αν περιμένουμε να πραγματοποιηθεί κάτι τόσο σημαντικό αποκλειστικά από 151 άτομα, τότε θα ζήσουμε για μια ακόμη φορά αυτό που λέμε “μια από τα ίδια”.)