Αναπαράγουμε παρακάτω κείμενο που δημοσιεύτηκε στο φύλλο 109 της χρυσαυγίτικης εφημερίδας Εμπρός για τους “κακόμοιρους” Έλληνες εφοπλιστές που βρίσκονται “Στο στόχαστρο των Γερμανών”. ‘Εχουμε ήδη γράψει για την κυκλοφοριακή κατάρρευση του “Εμπρός” και την εναγώνια αναζήτηση χρηματοδοτών της ναζιστικής συμμορίας. Θυμίζουμε και τις συναντήσεις του Λαγού με “τρεις περιπτώσεις” εφοπλιστικών συμφερόντων, για προσφορά φτηνού εργατικού δυναμικού από το κίτρινο φιλοεργοδοτικό σωματείο της Χρυσής Αυγής.
Με όλα αυτά δεν είναι τυχαία η ύπαρξη φράσεων σαν κι αυτή στο παρακάτω άρθρο: “Η απάντηση γιατί οι Έλληνες εφοπλιστές επιμένουν να έχουν γραφεία στον Πειραιά και σε άλλες περιοχές της Αττικής, ακόμη και την έδρα τους, σε πολλές περιπτώσεις, βρίσκεται στα λόγια ενός πολυταξιδεμένου καπετάνιου με τα πλοία του Ωνάση, στην χρυσή εποχή της Ελληνικής ναυτιλίας: «Μα για την Πατρίδα μας, ρε γαμώτο».”
Μα, όλη η δράση της Χρυσής Αυγής, “για την Πατρίδα” δεν γίνεται;
(Κείμενο: Εμπρός, 22/08/2015)
Πλώρη για άλλες ναυτικές πολιτείες, βάζουν οι Έλληνες πλοιοκτήτες, που καταγγέλλουν την ενδοτικότητα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ έναντι των διεθνών τοκογλύφων και δη των Γερμανών, που απαιτούν την αλλαγή του φορολογικού πλαισίου που ισχύει για τον κλάδο τους και κατοχυρώνεται από το άρθρο 107 του Συντάγματος.
Ήδη, αρκετοί εφοπλιστές μεταφέρουν την έδρα των επιχειρήσεών τους στην Μάλτα, την Κύπρο, την Σιγκαπούρη, στο Ντουμπάι, στο Χονγκ Κονγκ, την Σαγκάη αλλά και στο Αμβούργο, αφού στην χώρα της Μέρκελ και του Σόιμπλε έχει θεσπισθεί σωρεία φοροελαφρύνσεων για την εγκατάσταση ναυτιλιακών εταιρειών.
Ως βασικό υπεύθυνο για την ψεύτικη εικόνα που καλλιεργείται στην Ελληνική και διεθνή κοινή γνώμη για τα προνόμια που δήθεν απολαμβάνουν, την ώρα που συνεισφέρουν ετησίως στην Εθνική οικονομία αμέσως ή εμμέσως περισσότερα από 13,4 δισ. ευρώ ετησίως, θεωρούν τον αναπληρωτή υπουργό Ναυτιλίας, Θοδωρή Δρίτσα.
Ο «σύντροφος» της… ηλιόλουστης υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Τασίας Χριστοδουλοπούλου (με την οποία βρίσκεται σε διάσταση σχεδόν εδώ και δύο δεκαετίες), την μοναδική σχέση που έχει με την Ελληνική ναυτοσύνη είναι το φαρμακείο που διατηρεί σε κεντρικό σημείο του Πειραιά.
Πάντως, για τους γνωρίζοντες την ναυτιλιακή πιάτσα, το σαλπάρισμα των «φουγάρων» της Ελληνικής ποντοπόρας ναυτιλίας προς άλλες σημαίες δεν θα αποδώσει τον πακτωλό των δισ. ευρώ που αναφέρουν ξένα δημοσιεύματα και υιοθετούν τα ντόπια παπαγαλάκια της αριστεράς και όχι μόνο παραπληροφόρησης.
Κι αυτό γιατί οι περισσότερες ναυτιλιακές εταιρείες, περίπου 500 τον αριθμό, που λειτουργούν στον Πειραιά, την Κηφισιά, την Νέα Ερυθραία, στην Θεσσαλονίκη κ.α. είναι κυρίως γραφεία που σκοπό έχουν να πληρώνουν τους μισθούς των ναυτικών και των εργαζομένων σε αυτές, και να προσλαμβάνουν τα πληρώματά τους, αφού οι έδρες τους, κατά το πλείστον, βρίσκονται στο Λονδίνο, την Νέα Υόρκη, την Λιβερία, την Ναμίμπια και σε άλλους εξωτικούς προορισμούς.
Επομένως, ακόμη κι αν φορολογηθούν αγρίως, όπως ζητούν επιμόνως οι δανειστές μας για ίδιον όφελος, τα έσοδα για τα κρατικά ταμεία θα είναι ελάχιστα.
Αντιθέτως, θα επιτείνει το κύμα φυγής και θα ενισχύσει το κλίμα οργής που υπάρχει στις τάξεις των εφοπλιστών για το άδικο φοροκυνηγητό που περιλαμβάνουν τα νέα μέτρα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι εξαιτίας της φορομπηχτικής πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων της Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ, από τα 3.885 ελληνόκτητα πλοία συνολικής χωρητικότητας 42.237.574 g.t. (μιλάμε για τα καράβια άνω των 1.000 dwt) μόνο τα 798 φέρουν πλέον την Ελληνική σημαία.
Τα στοιχεία αυτά προέρχονται από την ετήσια έκθεση της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, ο πρόεδρος της οποίας Θεόδωρος Βενιάμης έχει καταγγείλει «την ανασφάλεια που έχει δημιουργήσει στην ναυτιλιακή κοινότητα η υποταγή της κυβέρνησης στις προσταγές της γερμανοκρατούμενης οικονομικά Ευρώπης με στόχο να πληγεί η ανταγωνιστικότητα της γαλανόλευκης βιομηχανίας που κυριαρχεί παγκοσμίως».
Ο ίδιος απέστειλε πρόσφατα επιστολή – καταπέλτη στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ζαν – Κλοντ Γιούνκερ, αναλύοντας ή μάλλον συγκρίνοντας τι ισχύει στην Ελλάδα αλλά και στα άλλα φορολογικά συστήματα για τους πλοιοκτήτες.
Όπως αναφέρει σ’ αυτή «από την παρουσίαση των στοιχείων επιβολής φόρων ανά gross tonnage (ολική χωρητικότητα του πλοίου) ή net tonnage (καθαρό φορτίο), προκύπτει ότι το Ελληνικό μοντέλο εμπεριέχει, μεγαλύτερη φορολογική επιβάρυνση του πλοίου και κατά συνέπεια της πλοιοκτήτριας εταιρείας, τόσο λόγω των υψηλότερων συντελεστών φορολόγησης όσο και εκ της χρήσης των κόρων ολικής χωρητικότητας ως μονάδα μέτρησης για την επιβολή του φόρου».
Η αλήθεια
Ακόμη και γερμανικές εφημερίδες, όπως η Die Zeit, αναγνωρίζουν, ότι η άποψη ότι οι Έλληνες εφοπλιστές δεν πληρώνουν φόρους, είναι μύθος.
Σε εκτενές δημοσίευμά της τονίζει επί λέξει τα εξής: «Στην πραγματικότητα οι πλοιοκτήτες πληρώνουν στην Ελλάδα φόρους με βάση το μέγεθος των πλοίων ή το τονάζ με νόμο που ισχύει από το 1957».
Παράλληλα, επισημαίνεται ότι «η ρύθμιση αυτή ισχύει σε σχεδόν όλα τα κράτη με ισχυρή ναυτιλία και πως το γερμανικό κράτος υιοθέτησε στην δεκαετία του ‘90 ελαστικότερο φορολογικό μοντέλο από το Ελληνικό».
Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, το γερμανικό φορολογικό πλαίσιο για την ναυτιλία είναι το ευνοϊκότερο όλης της Ευρώπης, συγκρινόμενο μόνο με το αντίστοιχο της Μάλτας.
Σύμφωνα με νομικές πηγές, με την υπαγωγή στο σύστημα του φόρου χωρητικότητας της Γερμανίας, απαλλάσσονται τα κέρδη που προκύπτουν από τις δραστηριότητες των πλοιοκτητριών εταιρειών, αφού ο φόρος χωρητικότητας εξαντλεί την εταιρική φορολογική της υποχρέωση.
Επιπλέον, πάντα κατά τους ίδιους κύκλους, όσοι ιδιώτες επενδύουν σε γερμανικές ναυτιλιακές εταιρείες (ήδη το έκαναν τρεις Έλληνες εφοπλιστές), παραμένουν αφορολόγητοι για τα κέρδη που θα αποκομίσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η απάντηση γιατί οι Έλληνες εφοπλιστές επιμένουν να έχουν γραφεία στον Πειραιά και σε άλλες περιοχές της Αττικής, ακόμη και την έδρα τους, σε πολλές περιπτώσεις, βρίσκεται στα λόγια ενός πολυταξιδεμένου καπετάνιου με τα πλοία του Ωνάση, στην χρυσή εποχή της Ελληνικής ναυτιλίας: «Μα για την Πατρίδα μας, ρε γαμώτο».
Όπως προσθέτει ο ίδιος «δεν μπορεί οι άκαπνοι και χωρίς ούτε ένα ένσημο πολιτικοί να παίζουν παιχνίδια σε βάρος των καραβοκύρηδων που στην συντριπτική τους πλειοψηφία ξεκίνησαν ως μούτσοι και λοστρόμοι για να φτάσουν να γίνουν θαλάσσιοι παντοκράτορες».
Ο συγκεκριμένος, που είναι σημαίνον μέλος της Ελληνικής Επιτροπής Ναυτιλιακής Συνεργασίας του Λονδίνου (Greek Shipping Co-Operation Committee), κάνει λόγο «για προσπάθεια αποσταθεροποίησης, άνευ σημαντικού φορολογικού εσόδου του ναυτιλιακού κλάδου από τους λαθρεπιβάτες της αριστεράς».
Ο πρώην καπετάνιος πρόσθεσε ότι μόνο τα τρία τελευταία χρόνια, οι Έλληνες πλοιοκτήτες «προσέφεραν εθελοντικά, δηλαδή από την τσέπη τους, χωρίς καν να τους ζητηθεί, το ποσό των 420 εκατ. ευρώ για την ανακούφιση των πληγέντων από την κρίση Ελληνικού λαού».
Σε καμία περίπτωση, πάντως, και για συναισθηματικούς λόγους, οι εφοπλιστές δεν θα καταργήσουν όλα τα γραφεία τους στην Ελλάδα.
Όπως ακούγεται, θα αφήσουν μόνο από ένα γραφείο κι αυτό για την τεχνική υποστήριξη του στόλου και της «στρατολόγησης» του αρίστου δυναμικού του εμπορικού στόλου.
Κατά τα άλλα, όσοι δεν το έχουν ήδη κάνει, θα μεταφέρουν την κύρια έδρα τους στο εξωτερικό, καθώς οι τράπεζες δεν χρηματοδοτούν πλέον εταιρείες που είναι εγκατεστημένες στην Ελλάδα, φοβούμενες να αναλάβουν το λεγόμενο «Ελληνικό ρίσκο».
Για τους λάτρεις των αριθμών, ο ελληνόκτητος στόλος υπό σημαίες κρατών μελών της Ε.Ε. αντιπροσωπεύει το 46,48% της κοινοτικής χωρητικότητας.
Επιπροσθέτως, οι Έλληνες της ποντοπόρου ναυτιλίας ελέγχουν το 26,5% του παγκόσμιου στόλου δεξαμενοπλοίων, το 18,9% του παγκόσμιου στόλου φορτηγών και το 14,3% του παγκόσμιου στόλου πλοίων μεταφοράς χημικών και παραγώγων πετρελαίου.
Μόνο στην Κίνα το 65% της μεταφοράς του εισαγόμενου έργου πετρελαίου γίνεται από ελληνόκτητα καράβια, όπως και 55% της διακίνησης των εξαγομένων προϊόντων από τον «δράκο» της Άπω Ανατολής.
Αντιλαμβάνεται κανείς γιατί οι Ευρωπαίοι, με επικεφαλής τους Γερμανούς και με την ολόθερμη υποστήριξη του ελληνοφώνου αλλά όχι ελληνόψυχου υπουργού Ναυτιλίας έχουν βάλει για τα καλά στο στόχαστρό τους την ναυτιλία μας!
jailgoldendawn.com