Ενα μωρό στη ΒΙΑΛ προσπαθεί να ξύσει τη φλούδα ενός πορτοκαλιού με το στόμα – και έτσι ξεχνά την πείνα του.
Το δημοσίευμα στον βρετανικό Guardian επιβεβαίωσε τις διάχυτες πληροφορίες για την απελπιστική κατάσταση που βιώνουν τα μωρά παιδιά και μαζί οι γονείς τους που βρίσκονται φυλακισμένοι στη ΒΙΑΛ. Εν γνώσει όσων οφείλουν να ξέρουν, αλλά δεν πράττουν.
Το δημοσίευμα της Τρίτης 19/4 στον Guardian έφερε στο φως της δημοσιότητας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο το ζήτημα της, ούτως ή άλλως απαράδεκτης, κράτησης παιδιών σε χώρους σαν την αποκρουστική ΒΙΑΛ, εστιάζοντας ίσως στην πιο δραματική πτυχή του: το γάλα σε σκόνη που δίνεται σε κάθε παιδί είναι τραγικά λίγο, σπρώχνοντας τους γονείς στην αναζήτηση απεγνωσμένων «εναλλακτικών», καταδικασμένων να αποτύχουν.
Αναφορές σε πρώτο πρόσωπο
Του δημοσιεύματος στον Γκάρντιαν είχαν προηγηθεί αναφορές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ενδεικτικά, όσα έγραφε η εθελόντρια Λέσλι Σικ την περασμένη Πέμπτη 14 Απρίλη:
«Όπως πολλοί γνωρίζουν, οι συνθήκες διαβίωσης στη ΒΙΑΛ είναι αποκρουστικές. Υπάρχει μεγάλη έλλειψη πόσιμου νερού και φαγητού, και απόλυτη απουσία οτιδήποτε άλλου. Αλλά η πιο ενοχλητική, αποκρουστική, απελπιστική κατάσταση μακράν, εκείνη που απαιτείται να αλλάξει άμεσα, είναι εκείνη των μικρών παιδιών στη ΒΙΑΛ. Δεν υπάρχει απολύτως καμιά πρόβλεψη για τη διανομή γάλακτος για μωρά (σκόνη που αναμειγνύεται με νερό). Διάφορες προσωρινές λύσεις έχουν εφευρεθεί με τις ανιδιοτελείς, κοπιαστικές προσπάθειες μεμονωμένων εθελοντών, όταν τους έχει επιτραπεί ανάλογα με τις χωρίς λογική διαθέσεις των φρουρών. Δεν υπάρχει καμιά επίσημη πολιτική για το θέμα.
Όταν βρεφικό γάλα από δωρεές έφτασε στο κέντρο, δεν επιτράπηκε στους εθελοντές να το μοιράσουν, και έτσι παρέμεινε και χάλασε αδιάθετο. Αρκετές ΜΚΟ αποσύρθηκαν διαμαρτυρόμενες για τις συνθήκες. Η Nurture Project International — μια ΜΚΟ που έχει ως μόνη αποστολή τη διατροφή των βρεφών – προσπαθεί ακούραστα να καταφέρει να εισέλθει στη ΒΙΑΛ επί βδομάδες και συνάντησε πάντα άρνηση.
Την Τετάρτη ένας έγκλειστος στη ΒΙΑΛ μας έστειλε αυτές τις φωτογραφίες. Το ποτήρι περιέχει ΜΙΑ ημερήσια μερίδα βρεφικού γάλακτος σε σκόνη που δόθηκε σε κάθε παιδί εκείνη τη μέρα. Τα λιγοστά γραμμάρια σκόνης που βλέπετε στο ποτήρι, θα πρέπει να θρέψουν ένα παιδί για μια ολόκληρη μέρα.
Αυτή η ποσότητα φτάνει μετά βίας για ένα μπουκάλι γάλα. Τα μωρά όμως χρειάζεται να πιουν μερικά μπουκάλια γάλα καθημερινά για να έχουν τη σωστή διατροφή και ενυδάτωση. Τα μωρά στη ΒΙΑΛ μεγαλώνουν υποσιτιζόμενα. Είναι πεινασμένα και πάντα ανήσυχα. Απελπισμένοι γονείς καταλήγουν να δίνουν στα παιδιά τους να δαγκώνουν τη φλούδα ενός πορτοκαλιού για να τους αποσπάσουν την προσοχη. Μαζί με την άθλια διανομή τροφής, σε κάθε μωρό δίνεται η παντελώς ανεπαρκής ποσότητα των 3 πάμπερς για 24 ώρες.
Η κατάσταση είναι αυτή, από τις 20 Μαρτίου και μετά. Μετά την πολυαναμενόμενη συνάντηση με τη νέα ηγεσία της ΒΙΑΛ πριν από δύο μέρες, έγινε σαφές πως δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για να αλλάξει η κατάσταση..».
«Aντί για γάλα, ψωμί στο νερό»
Λίγες μέρες μετά, τη Δευτέρα 18/4, η Λέσλι ενημερώνει για την εξέλιξη της υπόθεσης. Και αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Είμαστε σε καθημερινή επαφή με τον πατέρα ενός κοριτσιού 4 μηνών μέσα στη ΒΙΑΛ. Μας έγραψε περισσότερα σήμερα για τις απεγνωσμένες προσπάθειες του ίδιου και της γυναίκας του για να ξεγελάσουν την πείνα του μωρού τους:
«Μόλις τελειώσει το ένα μπουκάλι… βάζουμε ψωμί σε νερό και της το δίνουμε. Τη νύχτα ξυπνάει αρκετές φορές. Οι περισσότεροι άνθρωποι εδώ δεν έχουν ζεστό νερό για να διαλύσουν τη σκόνη του γάλακτος. Οταν την ανακατεύουμε με κρύο νερό, το παιδί δεν το πίνει. Καμιά φορά της δίνουμε λίγο λίγο από το [στέρεο] φαγητό μας, αλλά δεν μπορεί να το χωνέψει, οπότε της δίνουμε φάρμακο για τους κολικούς«. (…) Και καταλήγει: «Δεν μπορώ να βλέπω άλλο το παιδί μου να κλαίει«.
Σήμερα, μας είπε πως υπάρχουν πέντε έγκυες γυναίκες στη ΒΙΑΛ, η μια θα γεννήσει σε λίγες μέρες. Μας είπε ακόμα πόσα παιδιά βρίσκονται στη ΒΙΑΛ: «89 παιδιά που πίνουν γάλα σε υγρή μορφή, είναι ενός, δύο και τριών χρονών. Και υπάρχουν 24 παιδιά μικρότερα από έξι μηνών’.
Που σημαίνει: 89 πεινασμένα παιδιά που τρέφονται άσχημα, και 89 ζεύγη γονιών που νιώθουν απελπισία τέτοια που είναι ακατανόητη σε όλους εμάς που απλώς διαβάζουμε όλα τα παραπάνω».
«Δεν είναι μέρος για μωρά»
Το δημοσίευμα στον Γκάρντιαν υπενθυμίζει μια βασική αλήθεια:
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας τονίζει ότι σε περιπτώσεις όπως αυτές στη Χίο, οι μητέρες πρέπει να ενθαρρύνονται να θηλάσουν τα παιδιά τους, όπως δήλωσε στον Guardian η Τζάνετ Φάιλ της Royal College of Midwives. Το βρεφικό γάλα σε σκόνη πρέπει να είναι η τελευταία λύση, πρόσθεσε, σε περίπτωση που οι μητέρες αδυνατούν και να παρέχεται αρκετές φορές την ημέρα και σε ποσότητες που ξεπερνούν τα 100 ml (που είναι η ποσότητα που δίνεται, για ολόκληρη τη μέρα, στη ΒΙΑΛ!). Ωστόσο, πολλές μητέρες, σημειώνει ο Ρίλεϊ από το Νορβηγικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (που δραστηριοποιείται στη Χίο), αδυνατούν να θηλάσουν εξαιτίας του άγχους.
Και προσθέτει ο εκπρόσωπος του NRC: «Είναι ξεκάθαρο ότι το βρεφικό γάλα δεν διανέμεται τακτικά. Έκανα αρκετές συναντήσεις με πρόσφυγες την προηγούμενη εβδομάδα και οι μητέρες ανέφεραν αυτό το πρόβλημα διαρκώς. Δεν είναι όμως μόνο το βρεφικό γάλα. Υπάρχει έλλειψη βασικής φροντίδας για τα παιδιά. Τα μωρά κοιμούνται σε εξαιρετικά ακατάλληλες συνθήκες, στο πάτωμα. Είναι ένα περιβάλλον απόλυτα ακατάλληλο για μωρά».
Όσο για την αντίδραση των αρχών, ο Πάτρικ Μακ Κίνγκσλεϊ που υπογράφει το σχετικό άρθρο στον Γκάρντιαν αναφέρει πως «όταν ο Guardian επικοινώνησε με αξιωματούχο στο αρχηγείο της αστυνομίας στη Χίο, εκείνος δεν αρνήθηκε τις καταγγελίες και δήλωσε ότι θα μεταβιβάσει την ανησυχία που υπάρχει στον επικεφαλής του σώματος στο νησί»…
Στο θέμα παρενέβη με ένα… tweet και ο εκπρόσωπος του συντονιστικού της ελληνικής κυβέρνησης για το προσφυγικό, Γ. Κυρίτσης. Που διαβεβαιώνει πως «το πρόβλημα αποκαταστάθηκε το περασμένο Σάββατο»:
Ωστόσο, όλες οι αναφορές που φτάνουν σε εθελοντές διαψεύδουν τον ισχυρισμό του «τιτιβίσματος» του Γ. Κυρίτση.
Να σημειωθεί ότι την Τετάρτη σχετική ανακοίνωση εξέδωσε ο Δήμος Χίου που γνωστοποιεί πως «τις τελευταίες μέρες, έχει γίνει αποδέκτης διαφόρων εκκλήσεων που αφορούν σε ζητήματα υποσιτισμού» και αφού διευκρινίζει ότι «δεν είναι υπεύθυνος για τη λειτουργία του Κέντρου Πρώτης Υποδοχής», προσθέτει πως «έπειτα από ερώτημα προς τις υπεύθυνες αρχές, έλαβε την ενημέρωση ότι κανένα πρόβλημα δεν έχει παρουσιαστεί που να σχετίζεται με την επάρκεια τροφής στο Κέντρο».
Και διαμαρτυρία για το φαγητό
Αντί «επιλόγου», η παραπάνω φωτογραφία που τραβήχτηκε την Τετάρτη 19/6 στη ΒΙΑΛ. Και η περιγραφή που αναφέρει: «Αντί να φάνε, οι περίπου 1.000 πεινασμένοι πρόσφυγες στη ΒΙΑΛ προτίμησαν να εναποθέσουν τις μερίδες τους μπροστά στους φρουρούς σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Γιατί τρώνε το ίδιο απολύτως ακατάλληλο, κρύο φαγητό, που αποτελείται κυρίως από πατάτες χωρίς λάδι ή αλάτι, ένα μήνα τώρα». Η συμφωνία της 20ής Μαρτίου μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας αποδεικνύει για μια ακόμη φορά τα επιτεύγματά της.
Πηγή:aplotaria.gr