Eλλάδα.
Μια χώρα που και να θες, δεν βαριέσαι ποτέ. Μια χώρα σαν καμιά άλλη. Με κατοίκους βδελύγματα, όπως μάθαμε από τον παγκοσμίου φήμης συγγραφέα (κάποτε στα έιτις έγραψε κάτι που διαβαζόταν και από τότε γράφει ξανά το ίδιο και το ίδιο με αποτέλεσμα να μην διαβάζει κανείς ούτε το όνομα του στο θυροτηλέφωνο).
Βέβαια πάντα υπάρχουν καλοθελητές που είναι διαθέσιμοι να αναδημοσιεύσουν ακόμα και τέτοια απαράδεκτα κείμενα με μπόλικη συλλογική ευθύνη και γονιδιακή καταδίκη.
Εφόσον είσαι Έλληνας στην καταγωγή και έχεις γεννηθεί σε αυτή τη γωνία της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, σύμφωνα με τον εν λόγω ειδήμονα, οφείλεις να εξαφανιστείς. Είτε είσαι καλός, είτε δεν είσαι. Σαν να διαβάζεις τον «Αγών μου» του Α. Χίτλερ και αντί για τους Εβραίους να βάλεις στη θέση τους Έλληνες.
Θα ήταν αστεία αυτά τα κείμενα, αν δεν ήταν εξοργιστικά και αν δεν δημοσιεύονταν από σεσημασμένα έντυπα που γαυγίζουν 5 χρόνια τώρα «ότι η κρίση είναι πρωτίστως ηθική και όχι οικονομική», συμπληρώνοντας «όλα θα άλλαζαν βέβαια αν είχες πάρει εκείνη την απόδειξη για το πεϊνιρλί πριν 12 χρόνια. Αλλά τι να περιμένει κανείς από ανήθικους ημιανθρώπους όπως είναι οι Έλληνες;»Είδες πως σατανικά κολλάει έτσι;
Σε αυτή τη βάρβαρη «φυλή», διαβάζουμε σε έντυπα και sites που ο φυλετικός διαχωρισμός έχει εγκατασταθεί σαν μούχλα, ότι μόνο οίκτος δεν αξίζει.
Και εμείς θα σας κάνουμε μια ανασκόπηση των ειδήσεων που συγκλόνισαν αυτό το παγκόσμιο μίασμα που αυτοπροσδιορίζεται ως Έλληνας. Σύμφωνα όμως με αυτά τα κωλόχαρτα – που παριστάνουν τις εφημερίδες, ενώ είναι διαφημιστικοί οδηγοί για κοκτειλόμπαρα σε κατεστραμμένες, περιθωροποιημένες γειτονιές που η κρατική μέριμνα απουσιάζει άλλα το αβοκάντο ρέει άφθονο – χάρη σας κάνουμε και σας τα λέμε και εσείς υπνωτισμένοι μας ακολουθείτε τυφλά προκειμένου να βγάζουμε λεφτουδάκια ώστε να συνεχίσουμε να σας ξεφτιλίζουμε.
Μήνυση και στην μπουζού σκοπεύει να οδηγήσει γνωστό και εξαιρετικά ανυπόληπτο «ελεύθερο» έντυπο, σκιτσογράφο που τόλμησε, ο αλήτης, να σχολιάσει αρνητικά στον τοίχο του την εφημερίδα που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της. Με αυτό το σπαθί και με μπόλικη σαπουνάδα προσπάθησε το συγκεκριμένο έντυπο να ξεπλύνει κορυφαίους ναζιστικούς παράγοντες του τόπου, όπως είναι η κόρη του αρχηγού του ναζιστικού μορφώματος Νίκου Μιχαλολιάκου, Ουρανία, που στις φούστες της και στα τακούνια της, που φόραγε στην ορκομωσία της νέας βουλής, είδε μια κομψή νέα και όχι μια ανοιχτά δηλωμένη ναζίστρια, η οποία μάλιστα έχει συλληφθεί για συμμετοχή στα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής όταν μαχαίρωναν και ξυλοκοπούσαν μετανάστες περιδιαβαίνοντας τα στενά της πόλης.
Βλέπετε τέτοιες εφημερίδες δεν είδαν το στιλέτο που μπαινόβγαινε σε χτυπημένα από το ναζισμό σώματα, αλλά είδε τη γόβα στιλέτο στα πόδια της Ουρανίας που με τόσο ζήλο γλείφουν πολλά από τα μέσα ενημέρωσης με σκοπό να ξεπλύνουν στα μάτια του κόσμου μια καθαρά εγκληματική οργάνωση.
Σε άλλο άρθρο της ίδιας -«ο θεός να την κάνει»- εφημερίδας, πολιτικοί «επιστήμονες», φοράνε τη στολή ιστορικών και προσπαθούν να «αναθεωρήσουν» την ιστορία. Αγαπημένη τους εποχή αυτών των «κυνηγών μύθων», όπως τόσο χαριτωμένα τους αποκαλεί στο άρθρο ο δημοσιογράφος που τους συνεντευξιάζει, είναι η περίοδος από το 1940 και την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι το 1949 και το τέλος του Εμφυλίου.
Με κομμένη την ανάσα έτεροι σκουπιδολόγοι μας κάναν την τιμή, για 347η φορά μέσα στο 2015, να μας δώσουν τα φώτα τους, στην ίδια εφημερίδα διαβάζουμε την εξής συγκλονιστική πρόταση:
«Αν η ερώτηση είναι ποιος υπήρξε ο ρόλος της Αντίστασης στην εξέλιξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η απάντηση είναι πολύ απλή: σχεδόν μηδαμινός. Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος θα είχε την ίδια εξέλιξη, δηλαδή την ήττα των Γερμανών, αν δεν υπήρχε η ελληνική αντίσταση. Το ερώτημα γίνεται πιο βασανιστικό, αν ρωτήσουμε: Πόσο άξιζε η Αντίσταση;»
Και έτσι αποφασίζουμε να κάψουμε όλα μας τα βιβλία και να ξεχάσουμε την ηρωική συμμετοχή της Ελληνικής Αντίστασης στον Β’ Π.Π. κατά του Άξονα. Τι και αν η Αντίσταση είναι από τις πιο ένδοξες περιόδους στην Ελληνική ιστορία; Τζάμπα πολεμούσαν και έπρεπε να κάτσουν στα αυγά τους. Το ίδιο έπρεπε να κάνει και η Γαλλική Αντίσταση όπως επίσης και οι Γιουγκοσλάβοι παρτιζάνοι του Τίτο. Δεν είχε σημασία το σύνολο των αντιδράσεων κατά του ναζιστικού ζυγού που έτσι έφερε την πολυπόθητη συντριβή του στρατού του Χίτλερ. Κάθε μποϋκοτάζ, κάθε ανατίναξη στόχου του εχθρού και δολιοφθορά, ήταν μάταιη αφού την εξετάζουμε μεμονωμένα εφόσον μας βολεύει για να εξάγουμε τα συμπεράσματα που μας συμφέρουν.
Σε άλλο ”άρθρο” θα μάθουμε ότι η αντίσταση του Στάλινγκραντ δεν ήταν αυτή που έφερε τη νίκη στους Συμμάχους, αντιθέτως δημιούργησε εκατόμβες νεκρών. Στην αναθεώρηση που επιχειρείται, θα μάθουμε ότι ο Ναζιστικός στρατός υποχώρησε γιατί βαρέθηκε και ήθελε να συμμετάσχει στο Οκτόμπερφεστ του 1945 στο Μόναχο.
Βέβαια κάθε τέτοιο έντυπο που σέβεται τον εαυτό του (και αυτόν που το κρατάει στη ζωή), οφείλει σε κάθε του άρθρο σαν τσόντα να ξεπλύνει και το μνημόνιο. Έτσι αποσβολωμένοι διαβάζουμε ότι: «Με άλλα λόγια, αν το ΚΚΕ κέρδιζε το 1949, όλοι ξέρουν ότι η μοίρα της χώρας δεν θα διέφερε από αυτή των υπόλοιπων βαλκανικών και ανατολικών κρατών που έζησαν την τραγωδία του κομμουνισμού. Ενώ τώρα έχουμε απλώς ένα τρίτο Μνημόνιο.»
Πάλι καλά να λέμε που έρχονται τα μνημόνια το ένα πάνω στο άλλο σαν κύματα και δεν έχουμε «κομμουνιζμό» που θα μας είχε γονατίσει. Ενώ τώρα περνάμε υπέροχα και έχουμε τόσες πολλές «απολιτίκ» φυλλάδες, που είναι όμως τόσο απόλυτα πολιτικοποιημένες.
Αφού λοιπόν εμείς οι Ούννοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης μάθαμε λίγη ιστορία επιτέλους, ας σκύψουμε ευλαβικά πάνω από το δράμα πρώην βουλευτίνας, η οποία μας αποκαλύπτει σε μια κατάθεση ψυχής που δημοσιεύεται σε site κορυφαίου πολιτικού παράγοντα της χώρας (not), ότι όταν ήταν (παραδόξως) βουλευτής, τα 7.000 της βουλευτικής αποζημίωσης δεν της έφταναν να ζει με αξιοπρέπεια και ότι τα βράδια σαν ρακοσυλλέκτρια έψαχνε στους κάδους της Πατριάρχου Ιωακείμ. Ευτυχώς που υπάρχουν και τα συσσίτια της Εκκλησίας που σώνουν ανθρώπους που η κρίση τους τσάκισε.
Διαβάζοντας αυτό το άρθρο χιλιάδες σκέψεις κατακλύζουν το μυαλό μας. Πόσο στον κόσμο τους και στον δικό τους γαλαξία είναι κάποια άτομα που γράφουν τέτοια προσβλητικά άρθρα; Η κάθε Αντουανέτα ζει ένα δράμα, που από ό,τι καταλαβαίνουμε δεν έχει κανέναν στον κόσμο να δείξει αυτό το άρθρο, μπας και την σώσουν από τον εξευτελισμό.
(Στη συζήτηση που άνοιξε αν πρέπει να μειωθούν ή όχι οι βουλευτικοί μισθοί λατρεύω την επιχειρηματολογία αυτών που διαφωνούν με τη μείωση των αποδοχών, καθότι έτσι οι βουλευτές θα είναι επιρρεπείς στον χρηματισμό από ιδιωτικά συμφέροντα και εταιρείες. Μαζί με μένα έχω μάθει γελάει ο Χριστοφοράκος και ολόκληρη η Siemens.)
Περνάμε υπέροχα ως χώρα και αυτό βγαίνει και προς τον υπόλοιπο κόσμο που μας ζηλεύει για το επίπεδο που κρατάνε σαν λάβαρα πολλά έντυπά μας. Η ζήλεια όμως ξεχείλισε και στέγνωσε ακόμα και το νερό που βρέθηκε στον Αρή, όταν ένας σύμβουλος επιχειρήσεων (!!!) και υποψήφιος του κόμματος του Στ.Μάνου «ΔΡΑΣΗΣ» (το 50% και πάνω που αρθρογραφεί σε αυτό το site έχει περάσει από τα τσικό του νεοφιλελευθερισμού), αρθρογραφεί και διαλύει τον μύθο που έχει καλλιεργηθεί γύρω από το όνομα του βρετανού φυσικού και κοσμολόγου Στήβεν Χώκινγκ.
Έτσι επιτέλους μαθαίνουμε ότι ο Χώκινγκ έκανε καριέρα επειδή είναι παραπληγικός και ότι όχι στο Κέιμπριτζ δεν θα έπρεπε να είναι διευθυντής Ερευνών, αλλά ούτε στο ΤΕΙ Τεχνολογιάς ξύλου και επίπλου στην Καρδίτσα δεν είναι ικανός να διδάξει. Άλλωστε ένας ξάδερφος ενός φίλου του μπατζανάκη του από την Καμενίτσα Γορτυνίας, του είχε πει κάποτε στο πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής, ότι τον Στήβεν τον σακάτη δεν θα τον έπαιρνε ούτε την προπαίδεια να του κάνει στο περίπτερο που δουλεύει στην πλατεία του χωριού.
Ανάμεσα σε παρουσιάσεις λουκουματζίδικων με τρίμμα παπάγιας και σιρόπι σφένδαμου, αναζητώντας σε πιο νεοπατσατζίδικο το μπούκοβο είναι από το μποστάνι του Χαραλάμπη του εκδοροσφαγέα, κάποιοι διαφημιστές με προβιά δημοσιογράφου δεν φοβούνται να καταπιαστούν με ζητήματα που κατέχουν βαθιά γνώση, μετά από ανάγνωση άρθρων στη Wikipedia, ενώ όταν στεγνώσει η μπουγάδα του ξεπλύματος των νεοναζί, δεν διστάζουν να μοιράσουν ανοιχτόχερα στον «οχλοπολτό» την αλήθεια που θα τους απελευθερώσει.