Δισκοκριτική: Suede – Night Thoughts

Νυχτερινές σκέψεις, ή ο χρόνος ως μονάδα μέτρησης της μελαγχολίας

Από τους κύριους εκφραστές της brit rock σκηνής της δεκαετίας του 90, οι Suede, επέστρεψαν το 2013 με το album „Bloodsports“ ύστερα από τη σιωπή μιας ολόκληρης δεκαετίας, μιας και είχε προηγηθεί η διάλυση τους το 2002.

Το 7^ο studio album τους „Night Thoughts“ με τον Ed Buller ξανά στην παραγωγή, ηχογραφήθηκε ασταμάτητα ως ένα συνεχόμενο κομμάτι και έχοντας τη συνοδεία ενός πλήρους τμήματος εγχόρδων, προσφέροντας έτσι μια κινηματογραφική αίσθηση ή θα λέγαμε πιο τραβηγμένα μιας ροκ όπερας.

Το „Night Thoughts“, ενώ τρόπον τινά συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε το Bloodsports, πηγαίνει πολύ πιο μακρυά καταφέρνοντας να εκπλήξει ακόμα και αυτούς που θεωρούσαν τους Suede ένα ήδη κλειστό μουσικό κεφάλαιο.

Ας το δούμε λίγο πιο αναλυτικά:

Το εναρκτήριο „When You Are Young“ μαζί με το „When You Were Young“ λίγο πριν το τέλος του δίσκου, αποτελούν τα ιντερλούδια που δίνουν το στίγμα της θεματικής του album. Αδιαμφισβήτητα αποτελούν στιχουργική συνέχεια του „So Young“, το πρώτο κομμάτι από το ντεμπούτο τους το 1993. Έτσι λοιπόν, απο το „We’re so young and so gone, let’s chase the dragon from our home“, περνάει πλέον στο δεύτερο πρόσωπο „ When you are young, there is nothing right and nothing wrong“ για να καταλήξει στον αόριστο „ When you were young there was nothing right and nothing wrong“.

Ο Anderson είναι πλέον μεσήλικας, γονιός και γνωρίζει πολύ καλά ότι δε μπορεί πλέον να γυρίσει στην αφέλεια και τον νεανικό ρομαντισμό χωρίς να ακουστεί γραφικός. Η συνθετική του όμως ικανότητα όπως φαίνεται στον πυρήνα των τραγουδιών του „Night Thoughts“ είναι ανεξάντλητη και – αυτή τη φορά – βρίθει ανεπιτήδευτης ωριμότητας.

Το „Outsiders“ που ακολουθεί, είναι το πρώτο single που κυκλοφόρησε στο τέλος του περασμένου χρόνου. „Caught in the game they made – She puts her faith in the moment – Outsiders“, ο Anderson αφηγήται το ξεκίνημα της ιστορίας ενός ζευγαριού. Κι ενώ ξεκινά σαν ένα σκοτεινό rock κομμάτι, με post-punk κιθάρες και βαρύ synth, η συνέχεια με το ανθεμικό του ρεφραίν – τη στιγμή που τα δύο πρόσωπα ενώνονται – φωτίζει και θυμίζει εποχές „Coming Up“ του 1996.

„How long will it take to break, the plans that I never make. Too long have I sat outside and smoked, I know all the neighbours cars“. Μετά το γλυκόπικρο και εξίσου πιασάρικο τραγούδι „No Tomorrow“, περνάει στην μπαλάντα „Pale Snow“ και μαζί της σε πιο σκοτεινά μονοπάτια.

Το δραματικό πιάνο που ανοίγει το κομμάτι δίνει τη σκυτάλη σε κιθάρες και τη φωνή του Anderson αυτή τη φορά πιο εύθραυστη να περιγράφει τη συνέχεια – ενδεχομένως αυτοβιογραφικά – της ιστορίας του ζευγαριού, „Pale are the snowflakes that fall for us. There’s one tiny shoe outside in the corridor. Pale are the primrose you grew my love. The color of your skin pale and paper thin“, μέχρι να φτάσει μετά από μόλις 2,5 λεπτά σε ένα αιθέριο τέλος.

Η αγωνία για το πέρασμα του χρόνου και η φθορά, είναι αυτό που συνθλίβει τον Anderson περισσότερο από κάθε τι άλλο στο „Night Thoughts“ με διαφορετικά αποτελέσματα σε κάθε κομμάτι.

Στο „Like Kids“ για παράδειγμα (άλλο ένα single του δίσκου) αυτή η αγωνία μετατρέπεται σε χαρούμενη νοσταλγία κάθε φορά που ο έρωτας καταφέρνει να περάσει στο προσκήνιο: „We hold it all in our fist, like kids like savages. And we’ll run in the playground, if you just stay with me“ ενώ το κομμάτι κλείνει με παιδική χωρωδία να επαναλαμβάνει το ρυθμό.

Αντιθέτως, στο „Tightrope“, με την εξαιρετική μελωδία του και στο πειραματικό „Learning to Be“, οπού ο Anderson ακούγεται αγνώριστος, επικρατεί η απογοήτευση: „Every word that I’ve ever said, is empty as air. Falling like leaves, falling like leaves“.

To „What I’m Trying to Tell You“ είναι ένα από τα highlight του δίσκου, με το ρυθμό του να θυμίζει Franz Ferninand. O Anderson σε κάποιο σημείο, καθώς τον συνοδεύουν τα ντίσκο ντραμς και οι αιχμηρές κιθάρες, μονολογεί „There’s no room in the world for your kind of beauty. Yours are the names on tomorrows newspapers. Yours is the face of the desperate edge of now. When, like the snows of yesteryear I’ll be gone from this earth“.

Το album κλείνει στα 48 λεπτά με το „The Fur & the Feathers“, άλλη μια επική μπαλάντα: „And I know that there’s a meaning beyond the flesh.. And who knows what we’ll become as we brave the weather“ σβήνοντας με παιδικές φωνές στο υπόβαθρο.

Κι ενώ στο δίσκο κυριαρχεί η συμφωνική ενορχήστρωση, οι κιθάρες του Oakes και φυσικά τα θεατρικά φωνητικά του Anderson, κάνοντας τα κομμάτια να ακούγονται ήδη κλασικά, είναι οι σκόρπιες μελωδικές στροφές απόγνωσης που απογειώνουν και σε αφήνουν να ανατριχιάζεις, θυμίζοντας το μεγαλείο του αριστουργηματικού „Dog Man star“.

Το Night Thoughts είναι ένα concept album για τις τραυματικές μας μνήμες, τον έρωτα και την απόγνωση, θέματα που οι Suede μας είχαν συνηθίσει και στο παρελθόν, αλλά πλέον είναι υπό το πρίσμα ενός ώριμου και πιο ανθρώπινου Brett Anderson που προσπαθεί να κρατήσει ό,τι έχει αγαπήσει στα χέρια του πριν ο χρόνος τα πάρει μακρυά.

8.5/10

Tracklist: