”Το έσχατο όπλο της εξουσίας είναι η κατατρομοκράτηση των μαζών δια της ενημέρωσης.”
Ο John Swinton, ένας από τους σημαντικότερους και πιο επιφανείς δημοσιογράφους είχε κάνει την εξής εκκωφαντική δήλωση το 1880 αναφορικά με την ανεξαρτησία του τύπου στην εποχή του:
<< Δεν υπάρχει κάτι που να χρίζει τον τίτλο ”ανεξάρτητος Τύπος” και το γνωρίζετε. Δεν υπάρχει ούτε ένας από εσάς που να τολμάει να γράψει την ειλικρινή του γνώμη, διότι γνωρίζετε εκ των προτέρων πως δεν θα τυπωθεί ποτέ. Πληρώνομαι για να κρατάω τις έντιμες απόψεις μου έξω από την εφημερίδα με την οποία συνδέομαι. Αν επέτρεπα στις ειλικρινές απόψεις μου να εμφανιστούν στην εφημερίδα, πριν περάσουν 24 ώρες, θα έχανα την δουλειά μου. Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται κατάφορα, να διαστρεβλώνει, να κολακεύει το θεό του χρήματος και να πουλάει τη χώρα του για το καθημερινό του ψωμί. Οι δημοσιογράφοι είμαστε υποτελείς και εργαλεία των πλούσιων ανθρώπων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε μαριονέτες, εκείνοι τραβάνε τα κορδόνια και εμείς χορεύουμε.Τα ταλέντα μας, οι δυνατότητες και οι ζωές μας είναι ιδιοκτησία άλλων ανθρώπων. Είμαστε διανοούμενες πόρνες! >>
(Ο J.Swinton μεταξύ άλλων είχε πάρει συνέντευξη από τον Κ.Marx τον Αύγουστο του 1880 και η οποία δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Sun.)
Ας έρθουμε τώρα στα καθ’ημάς και στην επί μακρόν συζήτηση που έχει στηθεί σχετικά με τα ελληνικά κανάλια, τον τρόπο λειτουργίας τους, τον αριθμό τους και το καθεστώς ιδιοκτησίας τους. Αποτελεί καθημερινό θέμα διαλόγου το ζήτημα των καναλιών και πολλοί οραματίζονται μια νέα πραγματικότητα όπου η ενημέρωση θα χαρακτηρίζεται από διαφάνεια, ειλικρίνεια, πολυφωνία, τοποθετούμενη στη βάση της δημοκρατίας και της αντικειμενικότητας.
Οι εκφραστές και οι φορείς της νέας αλλαγής προσθέτουν με στόμφο πώς η ενημέρωση τελεί υπό τις διαταγές του λαού, οι οποίοι βέβαια αποφασίζουν για την τύχη τους αφού προηγουμένως αποφασίζουν ελεύθερα για τους ανθρώπους στους οποίους θα είναι σκλάβοι, όπως είχε γράψει ο W.Reich στο Άκου Ανθρωπάκο. Όλες αυτές οι προτάσεις και οι δήθεν ρηξικέλευθοι λόγοι των φορέων της εξουσίας με βρίσκουν προσωπικά αντιμέτωπο με ένα ανεκδοτολογικό χαμόγελο, το οποίο μετά από λίγο μου προκαλεί μια τάση προς έμετο.Κάθε λέξη που βγαίνει από το στόμα τους είναι ένα έκδηλο ψέμα, κάθε τι αποσκοπεί στη θωπεία των αφτιών μας και εν τέλει στην αποχαύνωση μας.
Προς τι όμως αυτή η δυσπιστία; Η στάση των μέσων μαζικής αποβλάκωσης ήταν, είναι και θα είναι ερωτικά προσκείμενη στην εξουσία και οφείλουμε να το κατανοήσουμε. Δεν πρόκειται ποτέ να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του λαού, τον οποίον βομβαρδίζουν ακατάπαυστα με πυρά τρομολαγνείας έτσι ώστε να τον καταστήσουν παθητικό δέκτη, καταστρέφοντας κάθε επαναστατική ικμάδα του. Είναι χαρακτηριστικά τα αποτελέσματα της έρευνας, σύμφωνα με την οποία, μια κοινωνία, η οποία έχει υποστεί σοκ, ξεκινά να ανασυγκροτεί την ομαλή της λειτουργία, να λαμβάνει αποφάσεις και να προσανατολίζεται στο τώρα τουλάχιστον μετά από 2 ολόκληρα χρόνια.
Από πότε συμβαίνει αυτό;.. Το 1971 εισέβαλλε στη ζωή μας το Δόγμα της Σχολής του Σικάγο και η κατάπτυστη εταιρειοκρατία αλλάζοντας το καθεστώς ιδιοκτησίας των μέσων ”ενημέρωσης”, τα οποία έκτοτε ανήκουν σε εταιρικούς ομίλους. Τα μέσα αυτά υπηρετούν συνειδητά τα συλλογικά συμφέροντα των ομίλων που τα κατέχουν, καταπατώντας κοινωνικές ελευθερίες και δικαιώματα. Αξίζει να σημειωθεί πως οι όμιλοι αυτοί αποτελούν μέρος του παιχνιδιού και αποκομίζουν τρομακτικά κέρδη από την κατασκευή της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, καθιστώντας προφανές πως θα ήταν αδύνατο να διαδραματίσουν άλλο ρόλο από αυτόν που διαδραματίζουν διαρκώς.
Δεν πρέπει να αγνοούμε την συνταγή, η οποία εφαρμόζεται κατά κόρον εδώ και 40 περίπου χρόνια σε όλες τις κοινωνίες παγκοσμίως και η οποία ακούει στο όνομα τρομοκρατία. Οι μέθοδοι ψυχολογικού πολέμου εναντίων των κοινωνιών διαμορφώθηκαν από επιστημονικές ομάδες, υπό τον έλεγχο της CIΑ με σκοπό να παραλύσουν τα επαναστατικά πνεύματα.Το εγχειρίδιο ψυχολογικού πολέμου και ανακριτικής μεθοδολογίας, το οποίο έχει κωδικοποιηθεί από την ίδια την CIA, φαίνεται ότι χρησιμοποιείται συστηματικά για την αντιμετώπιση των εκάστοτε κρίσεων της κοινωνίας-βρέφους.
Κάθε κοινωνία έχει διαφορετικές άμυνες και καλείται να θέσει φραγμούς στην αυθαιρεσία της εξουσιαστικής αυταρχικής δομής η οποία φορά το προσωπείο της φρίκης. Έχουμε κάθε δικαίωμα να περιμένουμε ένα απόλυτο τίποτα από την α(χ)ριστερή μας κυβέρνηση για το θέμα των μέσων ενημέρωσης. Στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας η ενημέρωση και η κυβέρνηση – μαριονέτα θα είναι υποχείρια του κεφαλαίου και της αμερικανοποιήσης (όχι παγκοσμιοποίησης!).
”Σε τρομοκρατούν και σε καθυποτάσσουν. Γι’αυτούς, είσαι ένα αντικείμενο χειραγώγησης και εμπαιγμού..”
Νίκος (Νοσηρός) Νικολέτος