Δισκοκριτική: Explosions in the Sky – The Wilderness

Soundtrack αποξένωσης στην ψηφιακή εποχή

Ενώ το post-rock στις μέρες μας μοιάζει να έχει βαλτώσει με ατέρμονες επαναλήψεις και αντιγραφές ορχηστρικών κιθαριστικών κρεσέντων, ονόματα όπως οι Explosions in the Sky, οι Mogwai και οι Godspeed You! Black Emperor, που κρατούν τα ηνία, επιμένουν ακόμη να κυκλοφορούν φρέσκιες και αξιοπρεπείς δουλειές.

Εδώ και 16 χρόνια, οι επικές, συναισθηματικά φορτισμένες, instrumental post-rock συνθέσεις των Explosions in the Sky έχουν το χάρισμα να μετατρέπουν τα ηχοτόπια τους σε κανονικά τοπία στη φαντασία του ακροατή. Ενίοτε άγρια και επιβλητικά, άλλοτε γαλήνια, σε παγιδεύουν στον κόσμο τους.

Σε τι κόσμο όμως βρισκόμαστε βουτώντας στο „The Wilderness“ και σε τι διαφέρει από τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους;

Το 7^ο album των Τεξανών (εξαιρώντας βέβαια τα soundtracks και τις συνεργασίες) είναι το πρώτο μετά την κυκλοφορία του „Take Care, Take Care, Take Care“ του 2011.

Από τις πρώτες νότες του „The Wilderness“ – το ομότιτλο κομμάτι που ανοίγει το δίσκο – γινόμαστε μάρτυρες της αλλάγής στον ήχο τους. Το στρώμα από ηλεκτρονικούς ήχους που πλαίσιώνει διάσπαρτες μελαγχολικές νότες πιάνου δεν ξενίζει, αντιθέτως μας προσκαλεί να εξερευνήσουμε το καινούριο αυτό μονοπάτι.

Σιγά σιγά το κομμάτι φορτώνει και μόνο κάπου στα τελευταία δευτερόλεπτα μπαίνουν οι κιθάρες, μην έχοντας αυτή τη φορά τη γνώριμη αποστολή να το απογειώσουν. Σε όλο το δίσκο, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, οι κιθάρες συνοδέυουν πλέον όλες τις θαυμάσιες ηλεκτρονικές και μη λεπτομέρειες του και δεν παίρνουν όπως στο παρελθόν το πάνω χέρι. Λεπτομέρειες που αποκαλύπτουν πλήρως τη δύναμη του album εν καιρώ και μετά απο αρκετές ακροάσεις.

Το επόμενο κομμάτι, „The Ecstatic“ έρχεται να το επιβεβαιώσει. Εδώ, κοφτά ηλεκτρονικά τύμπανα καθοδηγούν τη ψυχρή ατμόσφαιρα του κομματιού, καθώς οι κιθάρες επιδίδονται σε shoegaze παιχνιδίσματα κάπου στο υπόβαθρο. Θυμίζοντας κατά διαστήματα περισσότερο το πιο ηλεκτρόνικο side project του κιθαρίστα Mark T. Smith, τους Eluvium, παρά τους Explosions in the Sky του παρελθόντος, οι στιγμές οπού παντρεύεται ο παλαιότερος και ο νέος ήχος τους είναι εκπληκτικές. Στα επόμενα 3 κομμάτια, τα οποία με τη συνθετική τους δύναμη κρατάν στους ώμους τους όλο το δίσκο, συμβαίνει ακριβώς αυτό.

Το „Tangle Formations“, η πιο ευδιάθετη στιγμή του „The Wilderness“, με τα επιληπτικά drums και την οικεία κλιμακούμενη ένταση, δίνει τη σκυτάλη στο highlight του δίσκου το „Logic of a Dream“. Εδώ όλα είναι πιθανά καθώς κυλάει το κομμάτι, ξεκινώντας άμορφα και σκοτεινά, προσθέτοντας σταδιακά απειλητικές κιθάρες και μανιασμένα αλλά κούφια drums, για να περάσει απότομα στο υπέροχο δεύτερο μισό του. Εκεί οπού μελωδικές κιθάρες στροβιλίζονται και ενώ προμηνύουν ένα πολυπόθητο ίσως ξέσπασμα, επανέρχονται με αχνά φωνητικά στο βάθος που οδηγούν στο αργό σβήσιμο του κομματιού.

Το „Disintegration Anxiety“ που ακολουθεί, είναι το κομμάτι του δίσκου με τον πιο οικείο για τους fan των Explosions ήχο. Ακόμη και εκεί όμως, πρέπει να περάσει ένα ολόκληρο λεπτό απόκοσμης ηλεκτρονικής εισαγωγής προτού αναλάβουν οι τρεμάμενες κιθάρες και ύστερα οι κρυστάλλινες για να αρπάξει στο τέλος ο αέρας φωτιά.

Το „Losing Light“ είναι ένα ambient κομμάτι που σε αφήνει εκτεθειμένο στο αχανή παγωμένο τοπίο του, ο ξεσηκωτικός όμως ρυθμός του δίλεπτου „Infinite Space“ που ακολουθεί, μοιάζει να είναι το όχημα που μας μεταφέρει στον φαινομενικά φιλόξενο κόσμο του „Colors in Space“. Ακόμα και εκεί όμως, το συναίσθημα είναι η αποξένωση: ξεθωριάζοντας στο τέλος, μένει μια ονειρική σχεδόν εφιαλτική παραμόρφωση.

Το „The Wilderness“ κλείνει με την απέραντη μελαγχολία του „Landing Cliffs“, συνοψίζοντας μελωδικά την ατμόσφαιρα του album.

Η μπάντα που θριάμβευσε στα 00’s καταφέρνει επιτυχώς να ανακαλύψει καινούριους μουσικούς δρόμους αναζωογονώντας την παλιά της φόρμουλα. Πλάι στα πειραματικά ηλεκτρονικά στοιχεία και τις κρυφές λεπτομέρειες, υποβόσκουν τα χαρακτηριστικά κρεσέντα και οι οικείες ορχηστρικές κλιμακώσεις. Η φαινομενική ψυχρότητα των τοπίων του „The Wilderness“ σε αγκαλιάζει προστατευτικά αν αφεθείς, καθώς βιώνεις μόνος τις διάσπαρτες εκρήξεις του.

Κοιτώντας τον ουρανό προσεκτικά, οι σπίθες μετατρέπονται σε παγωμένο καπνό και αιωρούνται στην ατμόσφαιρα.

8/10

Tracklist: