Στις 15 Σεπτεμβρίου 1989 κατατίθεται στην Βουλή των Ελλήνων το πόρισμα της προανακριτικής επιτροπής για το σκάνδαλο Κοσκωτά.
Ο Γιώργος Κοσκωτάς κατηγορείται, βάσει των ευρημάτων του επιτρόπου Σπύρου Παπαδάτου, πως υπεξαίρεσε συνολικά από την Τράπεζα Κρήτης το ποσό των 33,5 δισεκατομμυρίων δραχμών.
Η υπεξαίρεση των καταθέσεων είχε ξεκινήσει από την εποχή που ήταν ακόμα υπάλληλος της τράπεζας και με τα χρήματα αυτά αγόρασε όλες τις επιχειρήσεις του, ασκούσε την πολυποίκιλη δραστηριότητα του καθώς και δωροδοκούσε δημόσια πρόσωπα.
Νωρίτερα και με τις εκλογές του Ιουνίου του 1989, η Νέα Δημοκρατία και ο Ενιαίος Συνασπισμός συναποφάσισαν τον σχηματισμό βραχύβιας κυβέρνησης, με κύριο σκοπό την «κάθαρση» από τα πολιτικά σκάνδαλα, με την απόφαση των δύο κομμάτων να κινήσουν διαδικασίες ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής να χαρακτηρίζεται από πολλούς κύκλους, κυρίως προερχόμενους από τους κόλπους του ΠΑΣΟΚ, ως «βρώμικο ’89».
Στις 18 Ιουλίου 1989, η βουλή αποφάσισε τη σύσταση ειδικής προανακριτικής επιτροπής προκειμένου να διαπιστωθεί η ενοχή ή μη των Ανδρέα Παπανδρέου, Μένιου Κουτσόγιωργα, Δημήτρη Τσοβόλα, Γιώργου Πέτσου και Παναγιώτη Ρουμελιώτη.
Με την κατάθεση του πορίσματος της επιτροπής στην Βουλή στις 15 Σεπτεμβρίου και την συζήτηση του στο κοινοβούλιο, αποφασίζεται από την ολομέλεια στις 27 του ίδιου μήνα και μετά από μυστική ψηφοφορία, η παραπομπή και των 5 πολιτικών προσώπων στο Ειδικό Δικαστήριο.
Στα τέλη του 1988 ο Κοσκωτάς προσπάθησε να απεμπλακεί από τις δραστηριότητες του στην Ελλάδα, πουλώντας την Τράπεζα Κρήτης στον όμιλο Αρφάνη – Χιόνη, την «Γραμμή Α.Ε.» στον Γιάννη Αλαφούζο και την ΠΑΕ Ολυμπιακός στον Αργύρη Σαλιαρέλη.
Ο τελευταίος τον βοήθησε να διαφύγει από την Ελλάδα, αρχικά στη Βραζιλία και στη συνέχεια στις ΗΠΑ, όπου και συνελήφθη και κρατήθηκε στις φυλακές του Σάλεμ.
Εκδόθηκε στην Ελλάδα δύο χρόνια αργότερα, ενώ αποφυλακίστηκε στις 16 Μαρτίου 2001, έχοντας εκτίσει τα 3/5 της ποινής του.
Το σκάνδαλο Κοσκωτά οδήγησε στην μεγαλύτερη δίκη που έχει τελεστεί στην χώρα, χαρακτηριζόμενη και ως δίκη του αιώνα, έχοντας σαν αποτέλεσμα την αθώωση του Ανδρέα Παπανδρέου και την καταδίκη των Δημήτρη Τσοβόλα και Γιώργου Πέτσου, με τον Μένιο Κουτσόγιωργα να φεύγει από την ζωή πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου κατά την διάρκεια της δίκης.
Η Ελληνική κοινή γνώμη παρακολούθησε συγκλονισμένη την διαδικασία, η οποία ήταν η μοναδική που έχει καλυφθεί τηλεοπτικά.
Η αποδόμηση της φιλολαϊκής εικόνας του ΠΑΣΟΚ μέσω της εμπλοκής του σε ένα τόσο μεγάλο σκάνδαλο, έφερε και τη ΝΔ στην εξουσία μέχρι το 1993.
Όπως ήταν αναμενόμενο, μετά από έναν “οργασμό” που έζησε η κοινωνία την 8ετία του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’80, η απογοήτευση ήταν μεγάλη και εκφράστηκε σαφώς και μέσα από τις τέχνες.
Ο Μανώλης Ρασούλης είχε γράψει το “Αχ Ελλάδα” το 1984, σε μουσική της Βάσως Αλαγιάννη, το οποίο κυκλοφόρησε ο Νίκος Παπάζογλου το 1991 στον δίσκο του “Επιτόπιος Ηχογράφησις στο Θέατρο του Λυκαβηττού”, με την ζαλισμένη από τα σκάνδαλα ελληνική κοινωνία να το αγκαλιάζει και να κάνει ύμνο μιας ολόκληρης εποχής.
