Του Κώστα Βλαχόπουλου
Το editorial του Νόστιμον Ήμαρ
Κάθε φορά που Τουρκία και Ελλάδα εμπλέκονται σε επεισόδια στο Αιγαίο, αναλυτές και διαμορφωτές της κοινής γνώμης στην Ελλάδα αποδίδουν την προκλητικότητα του γείτονα στο δόγμα ότι «η Τουρκία συνηθίζει να εξάγει τις εσωτερικές της κρίσεις», είτε στο ανατολικό μέτωπο (Κούρδοι, κρίση στην Συρία), είτε στο δυτικό (τόξο Ελλάδας-Κύπρου). Είναι αλήθεια, ότι η Τουρκία, μια χώρα 80 εκ., εθνικά ανομοιογενής (30 % του πληθυσμού της είναι Κούρδοι), και με τεράστια οικονομικά προβλήματα, καταφεύγει πολλές φορές σε τεχνητές κρίσεις με τις χώρες που συνορεύει με στόχο την ενίσχυση του αισθήματος ασφάλειας στους πολίτες της.
Η κλιμάκωση της επιθετικότητας το τελευταίο διάστημα, οι συνεχείς δηλώσεις αμφισβήτησης του status quo στο Αιγαίο αλλά και το διαρκές blame game στο Κυπριακό εντάσσονται πράγματι στους στρατηγικούς σχεδιασμούς Ερντογάν για συσπείρωση ψηφοφόρων ενόψει του κρίσιμου δημοψηφίσματος που θα τον καταστήσει απόλυτο κυρίαρχο του παιχνιδιού στην Τουρκία και θα αυξήσει ακόμα περισσότερο τις εξουσίες του ως νέου Προέδρου. Μάλιστα, όσο οι αξιόπιστες δημοσκοπήσεις τον δείχνουν να μην έχει ακόμα κατοχυρώσει μια νίκη στο δημοψήφισμα 16ης Απριλίου η ένταση με την Ελλάδα θα αυξάνεται.
Εάν η ανάλυση σταματούσε εδώ, θα έλεγε την μισή αλήθεια για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Δεν είναι επινόηση της Τουρκίας να δρα με τέτοιο τρόπο στο περιφερειακό και διεθνές πεδίο. Ο πιο καθοριστικός παράγοντας στην λήψη αποφάσεων στις διεθνείς σχέσεις και κάτι που ισχύει για όλα τα κράτη είναι η προώθηση μιας εσωτερικής πολιτικής ατζέντας. Μέσω της άσκησης εξωτερικής πολιτικής, οι κυβερνήσεις στοχεύουν στην ανύψωση του εθνικού φρονήματος των πολιτών, αλλά και στην πόλωση και τον αποπροσανατολισμό από ζητήματα εσωτερικής φύσης.
Στο ίδιο πλαίσιο, μπορεί να πει κανείς, ότι εντάσσονται και οι διάφορες δηλώσεις του Υπουργού Άμυνας της Ελλάδας. Εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα, ο Πάνος Καμμένος, με την ανοχή του Πρωθυπουργού ρίχνει λάδι στην φωτιά. Ενώ τέτοια ζητήματα απαιτούν λεπτούς χειρισμούς, χωρίς αυτό να σημαίνει και υποχώρηση από τις θέσεις της χώρας, ο Καμμένος μοιάζει σαν να επιδιώκει πολιτικά οφέλη μέσα απο την ένταση στο Αιγαίο. Μη μπορώντας, εκ των πραγμάτων πια, να παίξει το χαρτί της αντιμνημονιακής ρητορείας δείχνει να ενδιαφέρεται να μπετονάρει το δεξιό/συντηρητικό κομμάτι των ψηφοφόρων του με πολεμικές δηλώσεις για τα Ίμια και την υποστήριξη αιτημάτων από την Εκκλησία, αδιαφορώντας ουσιαστικά για την επικινδυνότητα που έχουν τέτοια εγχειρήματα.
Η στάση της οποιαδήποτε ελληνικής κυβέρνησης στα ελληνοτουρκικά πρέπει να είναι σοβαρή, μετρημένη και να βασίζεται στην απαίτηση από τους γείτονες να σεβαστούν το Διεθνές Δικαίο και το Δικαίο της Θάλασσας. Τα show στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής μόνο κακές υπηρεσίες προσφέρουν.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ένθετο του Νόστιμον Ήμαρ στον Δρόμο της Αριστεράς, τo Σάββατο 4.3.2017
Κάθε Σάββατο κυκλοφορεί στα περίπτερα το έντυπο Νόστιμον Ήμαρ ένθετο στον Δρόμο της Αριστεράς.
