Του Σταύρου Αντύπα
Εδώδιμα και αποικιακά. Καλοστημένα κορμιά, γυμνασμένα μπράτσα, παραλίες με χρυσαφένιες ακτές, πολυτελή δείπνα κάτω από τη λάμψη της μιας όψης του φεγγαριού, φέτες καρπούζι που στάζουν τα ζουμιά τους σε λευκόσαρκους αφαλούς, σπήλαια με υπονοούμενα διονυσιακούς οργασμούς, θάλασσες που χωρούν σε μικροσκοπικά ροζ τρίγωνα πανοράματος, βίλες με απλωσιές και πλαστικές φυλλωσιές, βουτιές στα ανέμελα χρώματα της πιο βαθιάς και γαλάζιας δροσιάς.
Η βιομηχανία των πάντα καλοδεχούμενων πορτοφολιών, ενόψει του θέρους των εισπρακτικών εισροών, σε κοινή θέα, με εισιτήριο της μιας δαχτυλιάς, παρουσιάζει πρόωρα σε επαναληπτική προβολή την πατρίδα που το καλοκαίρι με πτήση αγκαζέ προσγειώνεται σε κάμαρες των πολλών w.c. Στη χώρα του θερινού θησαυροφυλακίου, πωλούνται σε τιμές αναδιανομής, σε ξύλινες καντίνες με άδειες μιας ανεπρόκοπης συναλλαγής, σαγιονάρες και ηλιακές αχτίδες σε συσκευασία δώρων με μπουρνούζια ασορτί και σουβλάκια με τζατζίκι υπέρ αναπαύσεως της ψυχής.
Πάνω στην μαρκίζα, Ελλάς-Ελλήνων-Τουριστών, ένας ανθύπατος οργανισμός, με επιχορηγήσεις προγραμμάτων δημοσίων επενδύσεων, στα διεθνή σαλόνια του υπαρκτού ρεαλισμού, πουλά το εμπόρευμα με κορδέλα πικάντικη, διαφημίζοντας με σποτ κατά συρροή τη χώρα που το γέλιο μιας απερίγραπτης ευτυχίας, συναγωνίζεται σε κιλά αδρεναλίνης το αμέτρητο βάθος της τουριστικής της κουλτούρας.
(VIDEO πάμε, Σκηνή 1η, Πλάνο 2ο, Σενάριο 3)
Πίσω από τις κάμερες της ενάλιας γης, σφαγές στις ουρές για ένα κομμάτι ψωμί, σάπια τρόφιμα στα καλάθια της εν Χριστώ αρωγής, παιδιά μισολιπόθυμα στα υπόγεια μιας μαζικής συμπύκνωσης, φωταγωγοί που τη νύχτα ξενυχτάνε σκοτεινοί, σκουπίδια σε κάδους μιας απελπισμένης διαλογής.
Στα μπαλκόνια, αντί για γλάστρες, τακτοποιημένες στην άκρη παντόφλες, διαβήματα στο κενό, πτώματα που αναμένουν τα έξοδα της πιο ταπεινής θανής, πνευμονικά οιδήματα που αναζητούν αντιβιοτικά τελευταίας γενιάς, νάρθηκες αυτοσχέδιοι με καλάμια που ξεριζώθηκαν από τους διπλανούς οχετούς. Στους δρόμους πωλήσεις καταστημάτων κλειστών, ενοικιάζεται δυάρι με πληρωμή ένα καλάθι από το διπλανό μπακάλικο, μάρμαρα πεζοδρομίων διανυκτερεύσεις εντός, εργασίες στο πόδι με αμοιβή κουλούρι και ένα μπουκάλι νερό.
(STOP, Σκηνή άδεια, Πλάνο Κενό, Σενάριο Τελευταίο)
Χιλιάδες προβολές, share & like, booking, tour operator, πορτοπαράθυρα με ΕΣΠΑ, πισίνες ενεργειακές, μουσακάδες και γιαλαντζί ντολμάδες, ένα φράγκο η γκαζόζα, σερβιτόροι 3 ευρώ η ώρα, WELCOME, MADE IN GREECE.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ένθετο του Νόστιμον Ήμαρ στον Δρόμο της Αριστεράς, την Παρασκευή 8.4.2017
Κάθε Σάββατο κυκλοφορεί στα περίπτερα το έντυπο Νόστιμον Ήμαρ ένθετο στον Δρόμο της Αριστεράς.
