Τον Φεβρουάριο ακολούθησε η συνέχεια του θεματικού κύκλου με άξονα τον φασισμό και με γενικό τίτλο:
«Ο φασισμός μέσα μας, στο μυαλό και την καθημερινή συμπεριφορά μας».
Με την ιστορική δικαστική απόφαση ότι η «Χρυσή Αυγή» συνιστά εγκληματική οργάνωση δεν κλείνει το κεφάλαιο φασισμός ούτε στην Ελλάδα ούτε στον κόσμο. Ελλοχεύει μεταμφιεσμένος ακόμα και εκεί που νομίζουμε ότι κατακτήσαμε την ήττα του∙ ως φαινόμενο πολιτικό, κοινωνικό, ψυχολογικό, συμπεριφοριστικό.
Στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό χώρο. Με γνωστούς παλιούς τρόπους ή με νέους απροσδόκητους, που μας αιφνιδιάζουν με την περίτεχνη συγκάλυψή τους έναντι της ταυτόχρονης αθωότητάς μας να τους καταλάβουμε αμέσως.
Ακόμα και οι ευαισθητοποιημένοι, οι πολιτικοποιημένοι, οι ψαγμένοι. Και αυτό γιατί ο φασισμός και ο νεοναζισμός δεν είναι μόνο μια οικονομικό-πολιτική έκφραση ή θεωρία, δεν είναι μόνο τα ακροδεξιά κινήματα στην Ευρώπη ή ο Όρμπαν στην Ουγγαρία. Είναι κάτι πολύ βαθύτερο, καθώς αγγίζει στοιχεία της ανθρώπινης φύσης και του ριζωμένου διαχωρισμού-διχασμού ανάμεσα στο «εμείς» και το «αυτοί».
Μήπως δεν είναι φασισμός ο εξαναγκασμός στον φόβο και τη φτώχεια, η βία εναντίον των γυναικών, οι ανισότητες στην εκπαίδευση, η σύγχρονη δουλεία (βλ. Μανωλάδα), η καλλιέργεια της νοσταλγίας για το χαμένο μυθικό παρελθόν, η καταφυγή σε αναζωπυρωμένες συναισθηματικές δυνάμεις, η φόλα στον σκύλο του γείτονα, τα στερεότυπα όπως «οι τεμπέληδες που ζουν σε βάρος των άλλων», «οι μειονότητες που εκμεταλλεύονται τα επιδόματα και το κράτος πρόνοιας», «οι μετανάστες που πιάνουν κρεβάτια στα νοσοκομεία», «οι άνεργοι που ζουν με κουπόνια», ο λαϊκισμός με τα πολλά και αθέατα πλοκάμια του;
Και μήπως, εξαιτίας της επιδημιολογικής και της συνακόλουθής της οικονομικής κρίσης, τούτη η πρωτόγνωρη και δυστοπική συνθήκη που βιώνουμε, δημιουργήσει συμπεριφορές αυταρχισμού, αποκλεισμού και σκληρότητας;
Και ανυποψίαστοι παγιδευτούμε σε όσα νομίζουμε πως δεν είναι φασιστικά αλλά πιθανώς και να είναι, αφού τα πεδία όπου μπορεί να λειτουργήσει διαθέτουν παράδοξη δυναμική αιφνιδιαστικών και απρόβλεπτων τάσεων και εντάσεων;
Με τις σκέψεις αυτές και χωρίς καμιά διάθεση να υποτιμήσουμε την αποκρουστική πολιτική του διάσταση ή να αμβλύνουμε τη θηριώδη σημασία του, ξανασυναντιόμαστε -στις γνώριμες από την προηγούμενη καραντίνα- διαδικτυακές βραδιές, ξεκινώντας ένα νέο θεματικό κύκλο -μια απόπειρα διείσδυσης σ’ αυτή την πραγματική απειλή- με τίτλο «Ο φασισμός μέσα μας, στο μυαλό και την καθημερινή συμπεριφορά μας».
Και δεν είναι ότι δεν έχουμε μιλήσει αρκετά για τον φασισμό. Είναι ότι ο ίδιος είναι ανεξάντλητος.
Δίκτυο Αλληλεγγύης «Αόρατος Πειραιάς»
Για τον Περικλή Κοροβέση μιλούν οι καλεσμένοι:
- κ. Δημήτρης Κουσουρής, Ιστορικός, επίκουρος καθηγητής Πανεπιστημίου Βιέννης
- κ. Κωστής Παπαϊωάννου, Εκπαιδευτικός
- κ. Νίκος Παπαχριστόπουλος, Ψυχαναλυτής, Πανεπιστήμιο Πατρών, Επιμελητής των Απάντων του Περικλή Κοροβέση