Το υπουργείο Παιδείας και η προσωπικά η Νίκη Κεραμέως, συνεχίζουν να βάζουν εμπόδια στους μαθητές που θέλουν να πάρουν απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών, αδιαφορώντας προκλητικά για την απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα σχετικά με το θέμα.
Όπως αποκαλύπτει η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, με την υπουργική απόφαση 61178/ΓΔ4/2021, που δημοσιεύθηκε την 1η Ιουνίου, το υπουργείο Παιδείας καθορίζει τον τρόπο απαλλαγής των μαθητών από μια σειρά μαθημάτων μεταξύ αυτών και τα Θρησκευτικά.
Στην υπουργική απόφαση, όμως, δεν υπάρχει καμία διαφοροποίηση σε σχέση με τις προβλέψεις των προηγούμενων ετών. Συγκεκριμένα αναφέρεται και πάλι πως: «Μαθητές/τριες οι οποίοι/ες δεν είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι (δηλαδή αλλόθρησκοι, ετερόδοξοι άθρησκοι, άθεοι, αγνωστικιστές), δύνανται, εφόσον το επιθυμούν, να απαλλαγούν από την υποχρέωση παρακολούθησης του μαθήματος των Θρησκευτικών, υποβάλλοντας σχετική αίτηση στον/στη Διευθυντή/ντρια της σχολικής μονάδας στην οποία θα αναφέρεται το εξής: Λόγοι θρησκευτικής συνείδησης δεν επιτρέπουν τη συμμετοχή (μου ή του παιδιού μου) στο μάθημα των Θρησκευτικών».
Η ως άνω απόφαση έρχεται σε σύγκρουση με την απόφαση της ΑΠΔΠΧ (32/2020), στην οποία η ΕλΕΔΑ, συνέβαλε με την υποβολή καταγγελίας το 2018, ενώ και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στην υπόθεση Παπαγεωργίου έχει επισημάνει την προβληματική διαδικασία απαλλαγής από τα θρησκευτικά ως μη προστατεύουσα τα προσωπικά δεδομένα και ως παραβίαση των δικαιωμάτων που προβλέπονται στο δεύτερο εδάφιο του άρθρου 2 του Πρωτοκόλλου αρ. 1, ερμηνευόμενου υπό το φως του άρθρου 9 της Σύμβαση.
Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου υπενθυμίζει ότι σύμφωνα με την απόφαση Παπαγεωργίου «οι κρατικές αρχές δεν έχουν το δικαίωμα να επεμβαίνουν στην σφαίρα της ατομικής συνείδησης και να διαπιστώνουν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του ατόμου ή να το υποχρεώνουν να αποκαλύπτει τις πεποιθήσεις του σχετικά με πνευματικά ζητήματα».
Αναλυτικά η ανακοίνωση της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου:
Το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων με την Υπουργική Απόφαση Αριθμ. 61178/ΓΔ4/2021 που δημοσιεύθηκε την 1η Ιουνίου καθορίζει τον τρόπο απαλλαγής των μαθητών από μια σειρά μαθημάτων μεταξύ αυτών και τα θρησκευτικά. Σύμφωνα με την εν λόγω απόφαση «Μαθητές/τριες οι οποίοι/ες δεν είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι (δηλαδή αλλόθρησκοι, ετερόδοξοι άθρησκοι, άθεοι, αγνωστικιστές), δύνανται, εφόσον το επιθυμούν, να απαλλαγούν από την υποχρέωση παρακολούθησης του μαθήματος των Θρησκευτικών, υποβάλλοντας σχετική αίτηση στον/στη Διευθυντή/ντρια της σχολικής μονάδας στην οποία θα αναφέρεται το εξής: Λόγοι θρησκευτικής συνείδησης δεν επιτρέπουν τη συμμετοχή (μου ή του παιδιού μου) στο μάθημα των Θρησκευτικών». Η εν λόγω δήλωση δεν διαφοροποιείται από τα προηγούμενα έτη, παρά το γεγονός ότι τόσο η ΑΠΔΠΧ με απόφασή της (32/2020), στην οποία η ΕλΕΔΑ, συνέβαλε με την υποβολή καταγγελίας το 2018, όσο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στην υπόθεση Παπαγεωργίου και άλλοι κατά Ελλάδας έχουν επισημάνει την προβληματική διαδικασία απαλλαγής από τα θρησκευτικά ως μη προστατεύουσα τα προσωπικά δεδομένα και ως παραβίαση των δικαιωμάτων που προβλέπονται στο δεύτερο εδάφιο του άρθρου 2 του Πρωτοκόλλου αρ. 1, ερμηνευόμενου υπό το φως του άρθρου 9 της Σύμβασης.
Παρά τις συστάσεις της ΑΠΔΠΧ το Υπουργείο απαξίωσε να συμμορφωθεί και επιπροσθέτως στο προαναφερόμενο ΦΕΚ απαιτεί η αίτηση να συντάσσεται και από τους δύο γονείς, κάτι που δεν απαιτείται για την απαλλαγή από άλλα μαθήματα (π.χ. φυσική αγωγή), ενώ επίσης διαφοροποιείται και στην απαίτηση γνησίου υπογραφής επί της υπεύθυνης δήλωσης και μάλιστα χωρίς να προβλέπεται η προσφάτως εισαχθείσα ηλεκτρονική διαδικασία. Εκτός αυτού, δεν επιτρέπει (και πάλι) την υποβολή αίτησης κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς ως εάν η θρησκευτική συνείδηση να μεταβάλλεται μόνο κατά τους θερινούς μήνες των διακοπών, κάτι που δεν συμβαίνει με τα άλλα μαθήματα.
Σύμφωνα με την απόφαση Παπαγεωργίου και άλλοι κατά Ελλάδας «οι κρατικές αρχές δεν έχουν το δικαίωμα να επεμβαίνουν στην σφαίρα της ατομικής συνείδησης και να διαπιστώνουν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του ατόμου ή να το υποχρεώνουν να αποκαλύπτει τις πεποιθήσεις του σχετικά με πνευματικά ζητήματα». Σε πλήρη αντίθεση το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, επιτελώντας στο έπακρο έναν ρόλο που αρμόζει σε θρησκευτικές αρχές, παρεμβάλλει προσκόμματα στη διαδικασία απαλλαγής από τα θρησκευτικά απαιτώντας την έμμεση αποκάλυψη θρησκευτικών πεποιθήσεων. Την ίδια στιγμή φαίνεται να αιτείται το ίδιο απαλλαγή από τη νομιμότητα και τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων.