O Σαλβαντόρ Νταλί, όταν δεν δημιουργούσε τα αριστουργήματά του, περνούσε τον χρόνο του προκαλώντας την κοινή γνώμη, που τόσο λάτρεψε να παρακολουθεί τις μεγαλόστομες δηλώσεις και τις εκκεντρικές του εμφανίσεις. Αντιφατικός, μεγαλομανής, μεγαλοφυής ή τρελός, το όνομά του έγινε συνώνυμο του σουρεαλισμού. Γεννήθηκε στις 11 Μαΐου του 1904 και πέθανε στις 23 Ιανουαρίου 1989.
Ήταν μόλις 14 ετών όταν τα πρώτα του έργα παρουσιάστηκαν για σε δημόσια έκθεση του δημοτικού θεάτρου στο Φιγέρας, τη γενέτειρά του.
Τρία χρόνια αργότερα ξεκινά τις σπουδές του στην Ακαδημία Καλών Τεχνών (Academia de San Fernando) στη Μαδρίτη. Όμως, θεώρησε ότι υπήρχαν περισσότερα πράγματα να μάθει για τα τελευταία ρεύματα στην Τέχνη στο Παρίσι από γαλλικά καλλιτεχνικά περιοδικά παρά από τους δασκάλους του, για τους οποίους θεωρούσε ότι ήταν εκτός πραγματικότητας.
Στις προφορικές εξετάσεις του πρώτου έτους στο μάθημα της ιστορίας της Τέχνης ο Νταλί αρνήθηκε να προχωρήσει στην εξέταση και αναφερόμενος στους τρεις εξεταστές του είπε: «Λυπάμαι πολύ, αλλά είμαι απείρως πιο έξυπνος από αυτούς τους τρεις καθηγητές και γι’ αυτό αρνούμαι να εξεταστώ από αυτούς. Γνωρίζω το θέμα πάρα πολύ καλά». Η Ακαδημία τον απέβαλε χωρίς να λάβει πτυχίο.
Ο Νταλί έχει κατά καιρούς χαρακτηριστεί ως υποστηρικτής του φασιστικού καθεστώτος του Φράνκο στην Ισπανία. Οι πολιτικές του απόψεις ήταν άλλωστε και η αιτία της διαμάχης του με πολλά από τα μέλη του υπερρεαλιστικού κινήματος. Πάντως, ο ίδιος είχε δηλώσει ότι δεν έχει πολιτική θέση, είναι αναρχικός, αλλά και μοναρχικός, και τα δύο όμως σε μεταφυσικό επίπεδο και όχι σε πολιτικό.
Ήταν παντρεμένος με τη γυναίκα του ποιητή Πολ Ελιάρ, Γκαλά. Μετά τον θάνατό της έπεσε σε κατάθλιψη και αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει. Ο Νταλί πέθανε από καρδιακό επεισόδιο στις 23 Ιανουαρίου του 1989 στην πόλη που γεννήθηκε.
Ο Νταλί και το Yes
Διαβάστε:
Νταλί, Σαλβαντόρ, Το ημερολόγιο μιας μεγαλοφυΐας, Εξάντας, Αθήνα, 1985 (Salvador Dali, Journal d’ un genie, Gallimard, Paris, 1964).