Ο Βασίλης Κορκίδης είναι Προέδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, Προέδρος του Εμπορικού & Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς και υποψήφιος στις προηγούμενες Ευρωεκλογές με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Μιλάει στο Νόστιμον Ήμαρ, και στην Κατερίνα Χαμαλέλη για τις προοπτικές της χώρας και σχολιάζει την νεοεκλεγείσα κυβέρνηση.
Τι πιστεύετε για τις εξαγγελίες Σκουρλέτη σχετικά με την αύξηση του κατώτατου μισθού;
Εγώ πάντα ήμουν υπέρ της άποψης ότι σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να μειωθούν οι μισθοί στην Ελλάδα και ιδιαίτερα ο κατώτατος μισθός. Ακόμα και τα 751 ευρώ ξέρουμε πολύ καλά είναι κάτω από το μέσο όρο της Ευρώπης και ειδικά των ανεπτυγμένων της χωρών. Θεώρησα λοιπόν από το 2010, πως αυτό θα έκανε πολύ μεγάλη ζημιά στην αγορά και θα μείωνε κατακόρυφα την κατανάλωση. Όταν μια οικονομία είναι βασισμένη σε καταναλωτικό πρότυπο, μπορεί να θέλουμε να την αλλάξουμε να πάμε σε ένα παραγωγικό πρότυπο, αλλά αυτό πρέπει να γίνεται σταδιακά. Σκοπός μας είναι λοιπόν πάντα, να μεγεθύνουμε την οικονομία, και όχι να τη συρρικνώσουμε. Με τη μείωση των μισθών μειώνεις την οικονομία περαιτέρω.
Και επίσης το επαναλάβαμε τον Αύγουστο του 2014, όταν μας κάλεσε ο νυν πρωθυπουργός και μας είπε πως η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ είναι να επαναφέρει το μισθό στα 751 και ο μόνος κοινωνικός εταίρος, που συμφώνησε, ήταν η Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας. Ακριβώς θεωρώντας ότι πρέπει να κρατάμε μια σταθερή θέση και από τη στιγμή που την τεκμηριώνουμε με αριθμούς, νομίζω πως πρέπει να την υποστηρίξουμε. Στις 3 Φεβρουαρίου στείλαμε επιστολή στον κ.Σκουρλέτη και στον κ.Στρατούλη, τεκμηριώνοντας και υπολογίζοντας ποιο είναι το κόστος αυτής της πρότασης.
Ποια είναι τα μέτρα που προτείνετε;
Απολύσεις που δεν θέλουμε να συμβούν σε καμία περίπτωση, εμείς θέλουμε να υπάρχουν κίνητρα προσλήψεων όχι απολύσεων και λέω το πρώτο είναι: το επίδομα ανεργίας να γίνει επίδομα εργασίας, δηλαδή να επιδοτηθεί η απασχόληση και όχι η ανεργία. Ακόμη και με το σημερινό επίδομα, στα 360 ευρώ αν αυτό δοθεί με συνδικαιούχους την επιχείρηση και τον εργαζόμενο, καταλαβαίνετε πως είναι το 50% το κόστος που θα επωμιστεί η επιχείρηση είναι το 50% του επιδόματος, άρα με την τροποποίηση του από επίδομα ανεργίας σε επίδομα εργασίας μπορεί να δοθεί σε διπλάσιο αριθμό δικαιούχων.
Το δεύτερο μέτρο που προτείνουμε είναι πως θα μπορούσαν οι ασφαλιστικές εισφορές αντί να καταβάλλονται επί 14 μήνες από την επιχείρηση αλλά και από τον εργαζόμενο για τα δώρα και τα επιδόματα που δεν αποτελούν κανονική απασχόληση, να καταβάλλονται για 12 μήνες. Οπότε με τον τρόπο αυτό επιβαρύνεται λιγότερο και ο εργαζόμενος και ο εργοδότης και αυτή η διαφορά πάει υπέρ της αύξησης του κατώτατου μισθού.
Το τρίτο το οποίο προτείνουμε, να μπορέσουμε αυτή την διαδικασία να την πραγματοποιήσουμε μέσα σε βάθος ενός έτους δηλαδή με τον τρόπο που μειώθηκε ο κατώτατος μισθός από τα 751 στα 586 και 511 για κάτω των 25, να ακολουθήσει την ίδια διαδρομή να επανέλθει στα 751. Το 2008 προ Κρίσης ο κατώτατος μισθός ήταν στα 680 ευρώ, θα μπορούσε λοιπόν να λειτουργήσει αυτό το σκαλοπάτι των 680 ευρώ, και από 1/1/16 να πάμε στα 751. Άρα λύσεις υπάρχουν.
Αυτές είναι οι απόψεις μας, τις έχουμε τεκμηριώσει απόλυτα, και θεωρώ ότι απόδειξη αυτά τα χρήματα που δίνουμε στον εργαζόμενο, ο οποίος αμείβεται κάτω από τα 1000 ευρώ, σύμφωνα με διεθνείς μελέτες, έχει μια ροπή κατανάλωσης και οτιδήποτε παίρνει ο εργαζόμενος στο χέρι το καταναλώνει.
Τι γνώμη έχετε για τα perpetualbonds και γενικότερα τις κινήσεις του κ.Βαρουφάκη;
Είναι αυτό που λέμε brilliantmind στον κλάδο και στην επιστήμη του. Αυτό σημαίνει πως ένας καλός καθηγητής, ένας καλός οικονομολόγος είναι και καλός Υπουργός;Όχι, απαραίτητα. Άλλωστε είναι νωρίς να τον κρίνουμε ως υπουργό, καθώς είναι υπουργός μιας βδομάδας.Τώρα, για τα perpetualbonds,είναι μία χρηματοδοτική τεχνική του 18ου αιώνα του 1752, η οποία χρησιμοποιήθηκε πρώτα από τη Μ.Βρετανία και επαναχρησιμοποιήθηκαν το 1831 στη Ναπολεόντεια Εκστρατεία για να συνδεθεί με το 2015 πρέπει να έχει μια επικαιροποιημένη επεξεργασία.
Ο κ.Βαρουφάκης προτείνει τα αναπτυξιακά ομόλογα να δοθούν στις χώρες της Ευρωζώνης που μας έχουν δανείσει για την ανταλλαγή των δανειακών ομολόγων και τα perpetualbondsτα προτείνει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τα κρατικά ομόλογα που κατέχει. Το ένα ποσό είναι 195 δισεκατομμύρια, το άλλο είναι γύρω στα 29 δισεκατομμύρια που έχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αν θυμάμαι καλά. Οπότε υπάρχει μια δυσαναλογία στην ονομαστική αξία. Αυτά τα οποία θα μας δώσουν μια άμεση ανακούφιση, είναι αυτά τα οποία εάν δεχτεί η ΕΚΤ, μπορούν να μας δώσουν τη δυνατότητα της ρευστότητας, αυτά είναι πιο ανταποδοτικά από τα αναπτυξιακά. Έχουν ενδιαφέρον. Το θέμα είναι όμως πως σαφέστατα δημιουργούνται απορίες σε μας, τις οποίες μπορούμε να απευθύνουμε στον ίδιο τον Υπουργό Οικονομικών, να μας τις λύσει, όμως μια απάντηση έχει αξία αυτή τη στιγμή. Το τι θα πουν οι εταίροι μας. Τι θα πει η ΕΚΤ, και για να είμαι ειλικρινής στο τέλος-τέλος, τι θα πει η Γερμανία. Η αγωνία μου είναι ότι όλα αυτά πρέπει να γίνουνε τέλος Φεβρουαρίου. Πρέπει να γίνουν μέσα σε 20 ημέρες. Ξέρουμε πάρα πολύ καλά πως μέχρι τότε έχει επεκταθεί το πρόγραμμα και αν η Ελλάδα δεν βρει μία λύση, τότε καταλαβαίνετε ότι η πρόσβαση των Ελληνικών Τραπεζών στο φτηνό χρήμα της ΕΚΤ δεν θα υφίσταται.
Πιστεύετε πως με την άνοδο του Χρηματιστηρίου θα τονωθεί η Αγορά;
Εγώ πιστεύω πως η καλύτερη κίνηση που έκανε η κυβέρνηση ήταν η συνεργασία με τη LAZAR. Αυτό το οποίο είδα είναι πως η Αγορά έχασε πάρα πολλά αυτό το διάστημα από το Χρηματιστήριο, μην ξεχνάμε ότι οι Τράπεζες μόνο χάσανε 6,65 δις από την αξία τους,πριν λίγες μέρες η αξία των τραπεζών-και των 4 συστημικών τραπεζών-ήταν 12 δις ευρώ η αξία των μετοχών στο Χρηματιστήριο. Καταλαβαίνετε δηλαδή, όταν εμείς έχουμε ένα μαξιλαράκι από το ΤΧΣ 11,4 δις και η αξία όλων των τραπεζών μας είναι 12 δισεκατομμύρια, καταλαβαίνετε ότι δύσκολα θα αναπληρώσει η αγορά της απώλειες που είχε.
Τις τελευταίες μέρες το Χρηματιστήριο της Αθήνας ανέκτησε 7 δις αξία από την αύξηση που είπατε και σεις και τη σημερινή και τη χθεσινή και την προχθεσινή…Το ερώτημα είναι θα συνεχιστεί αυτή η άνοδος; Θα υπάρξει μια σταθερή άνοδος;Γιατί εμάς, ξέρετε, δεν μας εντυπωσιάζει η μεγάλη αύξηση, και η απότομη αύξηση. Μας ικανοποιεί η σταθερή αύξηση. Και βεβαίως εγώ πάντα αποκλείω το σενάριο της χρεωκοπίας. Εγώ θέλω αυτά τα οποία διαπραγματεύεται η κυβέρνηση να τα κάνει με σοβαρότητα, με επιχειρήματα, και με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.Επειδή σε μια διαπραγμάτευση, δεν παίρνεις ό,τι αξίζεις, παίρνεις ό,τι διαπραγματεύεσαι. Και πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να χάσεις πάρα πολλά από τα κεκτημένα. Καθήκον μας είναι να στηρίξουμε την ελληνική κυβέρνηση και κάθε Έλληνα υπουργό που υποστηρίζει τις θέσεις μας, απέναντι σε όποιον επισκέπτη εδώ εκπροσωπώντας Ευρωπαϊκούς Θεσμούς. Εμάς ο ρόλος μας και η θέση μας είναι ΜΙΑ, υπέρ της ελληνικής κυβέρνησης και της Ελλάδας.
Πιστεύετε πως θα έχουμε μια σταθερή κυβέρνηση για τα επόμενα 4 χρόνια ή διατηρείτε επιφυλάξεις;
Εγώ πιστεύω ότι η Ελληνική Κυβέρνηση έχει μπροστά της μια «ανοιχτή λεωφόρο». Δεν έχει δημοτικές ή περιφερειακές εκλογές για τα επόμενα 5 χρόνια, δεν θα έχει εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας γιατί θα εκλεγεί σίγουρα μέχρι μέσα Φεβρουαρίου, δεν έχει Ευρωεκλογές και νομίζω ότι μπορεί πράγματι να εξαντλήσει την τετραετία. Είμαστε βέβαια πάντα υπέρ της εξάντλησης της τετραετίας από κάθε ελληνική κυβέρνηση.
Αυτό το οποίο θέλουμε από έναν άνθρωπο που αναλαμβάνει έναν υπουργείο αφενός να είναι γνώστης,αφετέρου να του αφήσουμε και λίγο χρόνο να μπορέσει αυτά τα οποία σκέφτεται να κάνει, να μπορέσει να τα ολοκληρώσει. Εδώ πέρα πριν ξεκινήσουμε, αλλάζουμε πρόσωπα και πράγματα. Αυτό δεν βοηθά. Και κάποια στιγμή, πρέπει να αποσυνδέσουμε τη λειτουργία του κράτους από την εκάστοτε κυβέρνηση. Δηλαδή βλέπετε ότι το Βέλγιο δεν είχε -για πάνω από ένα χρόνο-κυβέρνηση. Όμως το κράτος λειτουργούσε. Εμάς εδώ είναι κυβερνοκρατούμενο το κράτος. Αυτό πρέπει να το βελτιώσουμε, αυτό θα ήταν μια μεταρρύθμιση.
Θα είμαι ξεκάθαρος, ανήκω σε ένα άλλο πολιτικό χώρο, παραδοσιακά είμαι κεντροδεξιός. Ως Κρητικός αλλά και ως άνθρωπος ο οποίος δεν αλλάζω εύκολα νοοτροπία και πεποιθήσεις –ίσως είναι και ρομαντικό αυτό-θα σας πω ξεκάθαρα για μένα, όσοι επένδυσαν και εξακολουθούν να επενδύουν στην αριστερή παρένθεση κάνουν τραγικό λάθος. Δεν πιστεύω πως θα υπάρξει αριστερή παρένθεση. Ως εκ τούτου, ο θάνατος σου η ζωή μου, η πολιτική, η κομματική, νομίζω για την παρούσα κατάσταση της χώρας, δεν επιτρέπεται. Έχουμε όλοι καθήκον, να ευχόμαστε, την επιτυχία των κυβερνητικών χειρισμών. Απ’όποιον χώρο και να προερχόμαστε πολιτικά.
Επ’ευκαιρίας, πως είδατε το εκλογικό αποτέλεσμα; Υπήρξαν λανθασμένοι χειρισμοί από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας;
Σαφέστατα υπήρχανε λάθη. Πρώτα απ’όλα να σας πω, στον «μαυρισμένο» δεν πουλάς «μαυρίλα». Στον απογοητευμένο δεν πουλάς απογοήτευση, και στον απελπισμένο δεν πουλάς απελπισία. Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα.
Εγώ λοιπόν πιστεύω πως ο κόσμος ψήφισε πρώτα απ’όλα τιμωρητικά, να τιμωρήσει για ό,τι του συνέβησε τα τελευταία χρόνια και επίσης ψήφισε με το δικαίωμα στην ελπίδα. Το αποτέλεσμα ήταν φυσιολογικό, δεν θα μιλήσω για το τρίτο κόμμα, αλλά θα ήθελα να ήταν διαφορετικά τα πράγματα καθώς δεν μας τιμάει ως χώρα. Το θέμα μας είναι να μάθουμε από τα λάθη μας, τα παθήματα να γίνουν μαθήματα, και κάποια στιγμή νομίζω ότι πρέπει όλοι να βάλουμε σε πρώτη προτεραιότητα, την πατρίδα μας και όχι την «παρτίδα» μας.
Εσείς υπήρξατε υποψήφιος Ευρωβουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία. Έχετε στα μελλοντικά σας σχέδια, ως στόχο να ξαναπολιτευτείτε;
Όχι, δεν ήταν ποτέ στις προτεραιότητες μου, δεν ήταν ποτέ στα σχέδια μου, δεν είναι κάτι που μου αρέσει, η πολιτική. Δεν κάνω για πολιτικός–και χωρίς να το λέω υποτιμητικά- αλλά δεν μου πάει να «ζητιανεύω» ψήφους από ανθρώπους που δεν με ξέρουν. Γι’αυτό και προτιμώ να μείνω στο χώρο μου, που ξέρουν και τη δουλειά που έχω κάνει, και πως δεν επιβαρύνω αυτές τις καρέκλες στις οποίες κάθομαι. Ποτέ δεν το έκανα αυτό, από το 2004 που ήμουν πρόεδρος του εμπορικού συλλόγου Πειραιά, που ήμουν πρόεδρος της ΕΣΕΕ από το 2009,και πρόεδρος του επιμελητηρίου Πειραιά, το κάνω γιατί έχω την πολυτέλεια να προσφέρω από τη δουλειά μου στα κοινά χωρίς να στερώ πράγματα από την οικογένεια μου και τη δουλειά μου.
Η επιλογή μου και η απόφαση μου να κατέβω υποψήφιος στις Ευρωεκλογές ήταν καθαρά και μόνο να εκπροσωπήσω τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα στην Ευρώπη, και μάλιστα πριν απαντήσω στον πρωθυπουργό θετικά είχα κάνει διοικητικό συμβούλιο εδώ, και συζήτησα με το συμβούλιο την πρόταση αυτή και είπαμε πως είναι στοίχημα όλων και όχι ένα κομματικό στοίχημα. Οι 80.000 σταυροί που συγκέντρωσα στις Ευρωεκλογές, και πήρα την ενδέκατη θέση νομίζω, στους 42, ουσιαστικά ήταν μία απόδειξη της δύναμης των μικρομεσαίων στην Αγορά. Στόχος μας λοιπόν ήταν με τις Ευρωεκλογές, και την υποψηφιότητα μου να πάμε στα κέντρα αποφάσεων της Ευρώπης να διεκδικήσουμε για τους Έλληνες μικρομεσαίους αυτά που παίρνουν οι Ευρωπαίοι μικρομεσαίοι. Δηλαδή την στήριξη που έχουν εκείνοι να την πάρουμε και εμείς. Και δυστυχώς στη χώρα μας κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Ούτε πρόκειται να ασχοληθώ με την πολιτική όπως δεν το έκανα και πριν τις Ευρωεκλογές αν και είχα πρόταση από τον Καραμανλή, και παρά το γεγονός πως και τώρα είχα προτάσεις για να ξανακατέβω στις εθνικές εκλογές στον Πειραιά ή στο επικρατείας, το αρνήθηκα. Γιατί στο λεξιλόγιο μου υπάρχει και το όχι.