Ελλάδα

Τα ΜΑΤ και η “γλυκιά” αναγκαστικότητα του ξύλου

By N.

February 27, 2020

Από τον Χάρη Ζάβαλο

H κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποφάσισε για ακόμα μια φορά να εφαρμόσει τον νόμο της, με τα ΜΑΤ. Και τα ΜΑΤ πήγαν στην Λέσβο και στην Χίο κάνοντας αυτό που ξέρουν και αυτό για το οποίο πληρώνονται.

Να ανοίξουν το κεφάλι σε όποιον διαφωνεί, σε όποιον σταθεί στον δρόμο τους, να πνίξουν τον τόπο με δακρυγόνα, να τυφλώσουν με κρότου-λάμψης και να “κάνουν κουμάντο από εδώ και πέρα, όπως έλεγαν και ξανά έλεγαν στους κατοίκους που κατέβαζαν από τα αμάξια, πριν τους ξυλοκοπήσουν γιατί απλά πέρναγαν από το σημείο.

Η σειρά των γεγονότων είναι λίγο πολύ γνωστή.

14 διμοιρίες των ΜΑΤ, Δευτέρα βράδυ αποβιβάστηκαν με προσπάθεια να μην γίνουν αντιληπτοί, σε Χίο, Λέσβο και Σάμο προκειμένου να ενισχύσουν τις τοπικές αστυνομικές αρχές για το χτίσιμο των κλειστών κέντρων κράτησης που έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση.

Σχεδόν αμέσως αρχίζουν ένα ανελέητο πογκρόμ ενάντια των κατοίκων που διαμαρτύρονται τόσο για την παρουσία όλων αυτών των πάνοπλων αστυνομικών, όσο και για την κατασκευή στρατόπεδων κράτησης προσφύγων και μεταναστών. Δεκάδες δακρυγόνα πνίγουν Χίο και Λέσβο, κάτοικοι οδηγούνται τραυματισμένοι στα νοσοκομεία και γενικά η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι με αποκλειστική και μόνη ευθύνη των σωμάτων καταστολής που μοιάζουν και τελικά αποδεικνύεται ότι είναι παντελώς ανεξέλεγκτοι, λειτουργώντας σαν στρατός κατοχής.

Μέσα σε λίγες ώρες η κατάσταση όπως είναι αναμενόμενο εκτροχιάζεται, οι κάτοικοι απαντούν με έφοδο στα ξενοδοχεία που διαμένουν οι διμοιρίες τα ΜΑΤ, τραυματίζοντας πολλούς, οι διμοιρίες στην Λέσβο κλείνονται στο στρατόπεδο της Παγανής για να προφυλαχτούν.

Η κυβέρνηση αναγκάζεται σε ταχεία αναδίπλωση και ανακοινώνει την άμεση αποχώρηση των αστυνομικών δυνάμεων που η ίδια απέστειλε, χωρίς προφανώς να έχει μεριμνήσει για καμία επιμελητεία, χιλιόμετρα μακριά από οποιαδήποτε βάση και σφραγίζοντας μια συντριπτική ήττα τόσο τακτικής, όσο και επικοινωνιακής, υπολογίζοντας για ακόμα μια φορά ότι ο τρόμος της καταστολής είναι αρκετός για να εφαρμοστεί ο κάθε άδικος νόμος που προσπαθεί να περάσει, αγνοώντας επιδεκτικά τον οποιοδήποτε διάλογο με την τοπική κοινωνία.

Και ενώ όλα δείχνουν ότι βαίνουν προς εκτόνωση, οι διμοιρίες των ΜΑΤ στην Χίο αποφασίζουν σαν χούλιγκανς, να κερδίσουν την ρεβάνς, Έτσι στα Μεστά Χίου κατά την διαδικασία αποχώρησης τους από το νησί, και ενώ φοράνε τα πολιτικά τους, αρπάζουν τις υπηρεσιακές τους ασπίδες, τα κράνη και τα γκλομπ και ορμάνε στους κατοίκους αλλά και στους λιμενικούς που βρίσκονται στο λιμάνι, δέρνοντας ανελέητα, σπάζοντας τα αμάξια που βρισκόντουσαν στην περιοχή και εξυβρίζοντας τους κατοίκους λέγοντας τους ότι είναι “τουρκόσποροι” και ότι “τελειώσανε”.

Φτάνουν στο σημείο να καβαλάνε τα κιγκλιδώματα του λιμανιού με στόχο να μην τους ξεφύγει κανείς που δεν θα δεχτεί με “γλυκό τρόπο” την “αναγκαστικότητα του ξύλου”.

Δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να γίνει για να καταλάβουν κυβέρνηση και υπουργείο ότι το περιβόητο “νόμος και τάξη” που προσπαθούν από την πρώτη μέρα της εκλογής τους να εφαρμόσουν, όχι μόνο δεν δουλεύει, αλλά είναι θέμα χρόνου να θρηνήσουμε και άλλα θύματα αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας.

Προφανώς ο αρμόδιος υπουργός, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, οφείλει άμεσα να παραιτηθεί, αφού είναι αδύνατον να ελέγξει τα σώματα ασφαλείας, που ο ίδιος δήλωνε ότι ο κόσμος όποτε βλέπει αστυνομικούς, χειροκροτεί.

Αυτό βέβαια θα μπορούσε να γίνει σε μια πραγματικά “κανονική” χώρα και όχι στον “παιδότοπο” ματατζήδων και ένοπλων σερίφηδων, που τραβάνε όπλα για πλάκα απειλώντας όποιον δεν τους γεμίζει το μάτι.