Μετάφραση: Άννα Μαρία Αρβανιτίδου
H κατανάλωση μπύρας στη Μεσοποταμία (Ιράκ) ήταν διάσημη για 3.500 χρόνια σύμφωνα με μελέτες που δημοσιεύθηκαν από την Εφημερίδα της Αρχαιολογικής Επιστήμης. Το άρθρο παρουσίασε μια σειρά από στοιχεία που καταδεικνύουν πως οι κάτοικοι της περιοχής κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού απολάμβαναν την μπύρα τους, όπως κάνουμε εμείς σήμερα.
Η έρευνα διεξήχθη από μια διεθνή ομάδα αρχαιολόγων με επικεφαλής την Dr. Claudia Glatz του Πανεπιστημίου της Γλασκόβης και τον καθηγητή Jesse Casana του Dartmouth College. Από το 2016, η ομάδα είχε την εποπτεία των ανασκαφών στο Khani Masi, μιας τοποθεσίας της Εποχής του Χαλκού που βρισκόταν στην Ντιγιάλα River Valley High (βορειοανατολικό Ιράκ), στο πλαίσιο του Περιφερειακού Προγράμματος Σιρβάν (SRP).
Μπύρα και Μεσοποταμία
Κατά την επιθεώρηση της περιοχής, οι ερευνητές βρήκαν κάποια υπολείμματα κεραμικών αγγείων που χρονολογούνται από το 3,500 π. Χ. Η ανάλυση αυτών των θραυσμάτων, με τη σειρά τους, έβγαλε στην επιφάνεια μια σειρά χημικών ενώσεων ενδεικτικών ενός ζυμωμένου ποτού βασισμένου σε κριθή.
Ιστορικά, υποτίθεται ότι η μπύρα πιθανώς αναπτύχθηκε ανεξάρτητα σε διάφορα μέρη του κόσμου. Στην πραγματικότητα, ορισμένοι πιστεύουν ότι αυτό το αλκοολούχο ποτό ήταν ένα παραπροϊόν γεωργίας με βάση τα δημητριακά και μέσω μιας τυχαίας φυσικής ζύμωσης πέρασε στη φάση της ανάπτυξης του.
Η αρχή της κατασκευής μπύρας πιθανόν χρονολογείται από την πρώιμη νεολιθική περίοδο, γύρω στα 9.500 π. Χ.
Ωστόσο, οι ιστορικοί πιστεύουν τώρα ότι η παλαιότερη γνωστή συνταγή για την κατασκευή της προέρχεται από την αρχαία Μεσοποταμία. Στην πραγματικότητα, η συνταγή ανακαλύφθηκε πέρυσι σε ένα ποίημα τριών χιλιάδων 900 ετών: “Ύμνος στο Ninkasi”. Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο Ninkasi ήταν το όνομα της αρχαίας θεούς της μπύρας ή του οινοπνεύματος.
Στη νέα μελέτη με τίτλο «Αποκαλύπτοντας αόρατες μπύρες: μια νέα προσέγγιση για την χημική ταυτοποίηση των αρχαίων για την μπύρα» οι ερευνητές πρόσθεσαν:
«Οι έρευνές μας μας έδωσαν για πρώτη φορά έναν ολοκληρωμένο εξοπλισμό δημιουργίας, ζύμωσης, μετασχηματισμών και κατανάλωσης της μπύρας που εντυπωσιάζουν». Μέρος της έρευνας αποτέλεσε η ανάλυση και η ταυτοποίηση αλκοολούχων δοχείων και χημικών ουσιών που βρέθηκαν στα υπολείμματα των αγγείων-δοχείων. δήλωσε ο Dr. James Toney:
«Η χρήση χρωματογραφίας αερίου, θα μπορούσαμε να ανιχνεύσει και να μετρήσει ένα σύνολο ταυτόχρονων ορυκτών ενώσεων και να οδηγήσει στη διάγνωση της μπύρας. Καταδείξαμε ότι αυτό το σύνολο των ορυκτών ενώσεων ταιριάζουν με αυτά που βρέθηκαν στη σύγχρονη μπύρα κριθαριού, προσδιορίζοντας μια σημαντική μέθοδο για την αποκάλυψη της παρουσίας τους ακόμα κι αν κάτι δεν ανήκει στο προφανές.”