Από τον Γελωτοποιό
Ο κόσμος μας είναι χωρισμένος σε τρεις κατηγορίες εθνών: Σ’ εκείνα που ο πληθυσμός ξοδεύει χρήματα για να αδυνατίσει, σ’ εκείνα που τρώει ίσα για να επιβιώσει και σ’ εκείνα όπου ο πληθυσμός λιμοκτονεί.
Η παλιά διαίρεση του κόσμου σε δυο μπλοκ ισχύος έχει πια καταργηθεί. Η νέα -γεωγραφική- διαίρεση είναι Βορράς και Νότος. Όμως πιο ακριβής σηματοδότηση είναι η Δύση και οι Υπόλοιποι, γιατί η διαίρεση είναι και ιστορική.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της τρίτης χιλιετίας είναι αυτή ακριβώς η διαίρεση, ανάμεσα σε πλούσια και φτωχά έθνη. Το μόνο πρόβλημα που μπορεί να συγκριθεί μ’ αυτό (και ίσως σημαντικότερο, πιο επιτακτικό) είναι η υπερθέρμανση του πλανήτη.
Το χάσμα ανάμεσα στους πλούσιους και στους φτωχούς είναι μεγαλύτερο από ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία. Πριν από 250 χρόνια η διαφορά ανάμεσα στην πλουσιότερη και στη φτωχότερη χώρα ήταν περίπου 5 προς 1. Σήμερα, η διαφορά στο κατά κεφαλήν εισόδημα ανάμεσα στην Ελβετία και στη Μοζαμβίκη είναι περίπου 400 προς 1. Και το χάσμα διαρκώς διευρύνεται.
Όμως ο πλούτος είναι ακατανίκητος μαγνήτης -κι η ζωή, η επιβίωση ορμέμφυτο. Ενώ η φτώχεια ένας καταιγιστικός μολυσματικός παράγοντας. Οι φτωχές χώρες θα διεκδικούν αυτό που δεν μπορούν να έχουν. Αν δεν έχουν τροφή, αν δεν έχουν χρήμα, αν δεν έχουν προϊόντα να εξάγουν, θα εξάγουν ανθρώπους.
Η ειρήνη και η ευημερία των Δυτικών εξαρτάται απ’ την ευημερία των Υπόλοιπων.
~~
Το ερώτημα είναι γιατί οι φτωχές χώρες είναι φτωχές; Και γιατί η Δύση, με πρώτη την Ευρώπη, είναι επικεφαλής των αλλαγών που συνέβησαν στον κόσμο τα τελευταία 500 χρόνια; Γιατί η Δύση είναι πλούσια;
Αν δούμε το θέμα απλοϊκά, μανιχαϊστικά, υπάρχουν δύο απαντήσεις.
- Το Καλό θριάμβευσε επί του Κακού
Οι Ευρωπαίοι (Δυτικοί-Βόρειοι) ήταν εξυπνότεροι, διέθεταν καλύτερη οργάνωση και εργάζονταν πιο σκληρά. Οι Υπόλοιποι ήταν αδαείς, τεμπέληδες, οπισθοδρομικοί, δεισιδαίμονες.
- Το Κακό θριάμβευσε επί του Καλού
Οι Ευρωπαίοι ήταν άσπλαχνοι, επιθετικοί, αδίστακτοι, άπληστοι. Ενώ οι Υπόλοιποι ήταν αθώοι, ευτυχείς, ειρηνικοί, αδύναμοι.
~~
Και οι δύο αυτές αποχρώσεις του μαύρου περιέχουν στοιχεία αλήθειας, όπως και στοιχεία ιδεολογικής φαντασιώσης (οι Άριοι κι οι Άγριοι, οι Ευτυχείς Πρωτόγονοι κι οι Δυστυχείς Πολιτισμένοι).
Όμως τα πράγματα στο χαοτικό υπερσύστημα που λέγεται ανθρώπινος πολιτισμός είναι πάντα πιο περίπλοκα απ’ όσο εμείς τα θεωρούμε, ειδικά αν βλέπουμε τον κόσμο ασπρόμαυρο.
Οι παράγοντες που οδήγησαν στη φτωχοποίηση κάποιων περιοχών, εθνών, ηπείρων, είναι περισσότεροι από αυτούς που μπορούμε να γνωρίζουμε.
Κι όσο παράξενο να φαίνεται ο πρωταρχικός λόγος είναι η γεωγραφία. Η θέση του κάθε έθνους πάνω στον πλανήτη, αφού οι πλούσιες χώρες κείτονται στις εύκρατες ζώνες, ιδιαίτερα στο βόρειο ημισφαίριο, ενώ οι πιο φτωχές στις τροπικές και στις ημιτροπικές χώρες, ανάμεσα στον τροπικό του Καρκίνου και στον τροπικό του Αιγόκερω.
Πολύ πριν δημιουργηθούν πολυεθνικές εταιρείες, πολύ πριν τον παγκοσμιοποιημένο νεοφιλελευθερισμό, πριν ακόμα εξαπλωθούν οι Άριοι Ευρωπαίοι και κατακτήσουν τους Άγριους Υπόλοιπους, η φύση είχε κάνει τον πρώτο καταμερισμό πλούτου.
Κι η φύση είναι άδικη, άνιση -αδιάφορη μάλλον.
Περισσότερα για τη γεωγραφία του πλούτου και της φτώχειας στο επόμενο τεύχος του Δρόμου.
(Σταχυολόγηση απ’ το βιβλίο του David S. Landes “Ο πλούτος και η φτώχεια των εθνών”, εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ, μτφ Αριάδνη Αλαβάνου)
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ένθετο του Νόστιμον Ήμαρ στον Δρόμο της Αριστεράς, το Σάββατο 19.11.2016
Κάθε Σάββατο κυκλοφορεί στα περίπτερα το έντυπο Νόστιμον Ήμαρ ένθετο στον Δρόμο της Αριστεράς.