Συντάκτης: Άρης Τσολογιάννης

Η εκλογική κάλπη στις επερχόμενες εκλογές έχει την αλληγορική μορφή πρωκτικής εισόδου του πρώην (και δυνητικά -ω μη γένοιτο- μελλοντικού) καθεστώτος. Παραβλέποντας τις αισχρές τακτικές που χρησιμοποιεί η πρώην κυβέρνηση Σαμαρά με το Γκεμπελιστικό πρόγραμμα τηλετρομοκράτησης των αφελών και νοητικά ανυπεράσπιστων σπιτονοικοκυρέων, οι συνθήκες οξύνουν ακόμη περισσότερο καθιστώντας ακόμη πιο αδύνατη μια θεωρητική αλλαγή του πολιτικού τοπίου στο υπάρχον πλαίσιο. Με ανακοίνωση του Υπουργείου Εσωτερικών, παρά το νομοθετικό πλαίσιο που προβλέπει ότι οι γεννηθέντες το έτος 1997 από τις 1/1/2015 έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν, αυτήν την φορά θα κάτσουν στα σπίτια τους να συνεχίσουν την παρακολούθηση του προγράμματος διανοητικής…

Καθοδόν προς εξερεύνηση νέων μονοπατιών, η χώρα ολοφάνερα οδηγείται σε περίοδο βουλευτικών εκλογών. Η πολιτική και κοινωνική σύγχυση δεν αφήνει στόματα κλειστά. Όλοι, συνήθως ανεπιτυχώς, προσπαθούν να ερμηνεύσουν την ανεκδιήγητη πολιτική κατάσταση της Ελλάδας, που διανύει απροσδιόριστες αποστάσεις με τεράστιες ταχύτητες μεταξύ απάτης και αφέλειας. Αρκετά έτη πια στην δίνη της οικονομικής κρίσης και πολλά περισσότερα στην δίνη της κοινωνικής κρίσης, ο κόσμος δεν έχει αντιληφθεί εξ ολοκλήρου τα προβλήματα, τους κινδύνους και τις συγκυρίες με τις οποίες είναι αντιμέτωπος, αφού είναι ανίκανος να επεξεργαστεί μετά διαύγειας την πραγματικότητα που τον περιβάλει. Ο καθοδηγητής σε αυτήν την κατάσταση είναι μια…

Η μελέτη μιας πραγματικότητας από την πανοραμική θέση της απραξίας είναι ένας τρόπος για να καταλήγει κανείς σε σαφή συμπεράσματα για τα δεδομένα που εξετάζει και, ίσως, να ανακαλύπτει και τρόπους θεραπείας των παθογενειών που ανακαλύπτει. Η ελληνική πραγματικότητα έχει πλέον οριστικά και αμετακλήτως διαμορφωθεί στα πλαίσια της δημιουργίας και εμπέδωσης μια εικονικής κανονικότητας από την οποία απορρέουν όλες οι ψυχολογικές ευχαριστήσεις που αναζητά ένα άτομο – και δη απολίτιστο. Ένα περίβλημα φαιδρής και επιδερμικής φυσιολογικότητας προσπαθεί να καλύψει τον επικυρωμένο ναζισμό αυτής της χώρας και να σου επιβάλλει ντε-και-καλά τον συμβιβασμό μαζί του, αφού του φόρεσαν τα καλά του…

Συμπεριλαμβάνοντας όλες τις κομματικές παρατάξεις μέσα στην εξειδικευμένη ομάδα εθνικής καταστροφής, δεν υπάρχει κατάταξη αυτών στον ίδιο βαθμό επικινδυνότητας. Οι πολιτικές δυνάμεις εξακολουθούν, στο σύνολο τους, να παίζουν το αισχρό κερδοσκοπικό παιχνίδι τους σε βάρος του λαού, ο οποίος, όντας σε νοητικά ημιθανή κατάσταση, από τα αλλεπάλληλα συνειδησιακά χτυπήματα που δέχεται σε καθημερινή βάση, δεν αντιδρά. Σε αυτό το σημείο σταθερής και μόνιμης ολοκληρωτικής κατάρρευσης, σε αυτήν την αέναη κατρακύλα, όπου κάθε επόμενο σκαλί ξεπεσμού γίνεται πιο ψηλό από το προηγούμενο και με πιο αιχμηρές γωνίες, είναι ξεκάθαρο πλέον το ποιος και με ποιους όρους χειρίζεται το πολιτικό παιχνίδι. Η…