Συντάκτης: Γελωτοποιός

“Λάθε βιώσας.” Επίκουρος “Καλύτερα να έρχονται οι φίλοι μου να πίνουμε κρασί, παρά να έρχονται οι εφοριακοί να παίρνουν φόρους.” Αρχαίο κινέζικο ποίημα, ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Αυτό το κείμενο το ξεκίνησα τρεις φορές απόψε. Αυτή είναι η τρίτη και τελευταία. Γιατί δεν συνέχισα τα προηγούμενα; Ίσως γιατί δεν ήξερα τι ήθελα να γράψω. Ίσως να μην ήμουν έτοιμος. Αλλά μάλλον το πρόβλημα ήταν ότι προσπαθούσα υπερβολικά. Έγραφα και σκεφτόμουν: “Τώρα θα γράψω ένα σπουδαίο κείμενο”. Αρχίδια. Τα παράτησα όλα, πήρα το σκυλί και πήγα ν’ αγοράσω μια μπύρα. Πήρα δύο. Ποτέ μην κάνεις λιγότερα απ’ όσα μπορείς. Έξω ο κόσμος, οι άνθρωποι,…

Πατρίδα λένε είναι ο τόπος εκείνου που αγαπάς. Αυτό έχω και εγώ κατά νου για πατρίδα. Παράγκες ασυνάρτητες και εργατικές πολυκατοικίες ήταν, φίλε, ο τόπος του. Βρώμικη κωμόπολη, βρώμικη θάλασσα και ψαροταβέρνες. Μυρωδιά από σάπιο φύκι ο τόπος του. Μητρόπολη για εμένα. Μόνο εκεί ήθελα να ζω. Αυτό το βρωμοχώρι ήταν τα Ηλύσια Πεδία μου. Γιατί ήταν στην μέση ο έρωτας.

Ο Χίτλερ, τελικά, ήταν καλός άνθρωπος “Δεν ήμουν ακόμα 11 χρονών, που για πρώτη φορά επαναστάτησα. Δεν ήθελα να γίνω ένας υπάλληλος. Άκουγα ένα σωρό κολακευτικά λόγια γι’ αυτό το επάγγελμα. Σαν παράδειγμα μου έφερναν την καριέρα του πατέρα μου. Όμως, όλες αυτές οι προσπάθειες είχαν αντίθετο αποτέλεσμα. Ξαφνικά, μια μέρα, μου παρουσιάστηκε η κλίση μου. Θα γινόμουν ζωγράφος, καλλιτέχνης. Στο σχέδιο το ταλέντο μου ήταν αναμφισβήτητο.” Ο Αγώνας μου, Αδόλφος Χίτλερ Οκτώβριος 1907. Εισαγωγικές εξετάσεις στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης: “Οι εξής υποψήφιοι δεν έγιναν δεκτοί: […] Αδόλφος Χίτλερ, όχι ικανοποιητική επίδοση στο σχέδιο.” Οκτώβριος 1908. Εισαγωγικές εξετάσεις…

Το φθινόπωρο του 2012, εν Αθήναις. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Ήταν το φθινόπωρο του 2012 που ο Κωνσταντίνος Καβάφης βρέθηκε στην Αθήνα. Μπήκε στον ηλεκτρικό και κατέβηκε στο σταθμό της Βικτώριας, πιστεύοντας ότι θα συναντούσε τον Παλαμά στο γνωστό του στέκι. Tον είχε πικράνει ο Παλαμάς. Είχε πει για τον αιγυπτιώτη: «Τα ποιήματά του ομοιάζουν με ρεπορτάζ από τους αιώνες και όχι από τα καλύτερα»  Κι ήθελε να του μιλήσει, να ξεκαθαρίσει την παρεξήγηση. ~~ Μόλις κατέβηκε απ’ το τρένο είδε τρεις μαυροντυμένους νεαρούς να τον κοιτάνε επίμονα. Δεν τους έδωσε σημασία, ήταν συνηθισμένος στα πειράγματα των ανδρών. Σαν τους πλησίασε όμως του…

Ξέρεις έρχεται το βράδυ της Παρασκευής και τα πλήθη ξεχύνονται στους δρόμους και στα μπαρ. “Είναι Παρασκευή βράδυ, τι θα κάνεις απόψε; Απλώς θα μείνεις μέσα;” Λοιπόν, ναι. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα εκεί έξω. Είναι μια ηλιθιότητα. Ηλίθιοι άνθρωποι, συναναστρέφονται με ηλίθιους ανθρώπους. Άφησε τους να ηλιθιοποιούνται μόνοι τους. Ποτέ δεν αγχώθηκα μ’ αυτό το ζήτημα. Να τρέχω έξω μες στη νύχτα. Κρυβόμουν σε μπαρ, γιατί δεν ήθελα να κρύβομαι σε εργοστάσια. Αυτό είναι όλο. Συγγνώμη για τα εκατομμύρια ανθρώπων, όμως ποτέ δεν υπήρξα μόνος. Μου αρέσει ο εαυτός μου. Είναι ο καλύτερος δυνατός τρόπος διασκέδασης που έχω. Ας πιούμε…

Εσωτερικό μεγάλου δωματίου. Πολυτελέστατο. Μεγάλα παράθυρα με ακριβές κουρτίνες, δύο μεγάλοι καναπέδες και στη μέση ένα γυάλινο τραπέζι. Σε μία άκρη ένα πιάνο με ουρά και στο βάθος μπαρ με δεκάδες μπουκάλια. Στο δάπεδο πολύ παχιά χαλιά ΦΡΕΝΤΥ: Να σπάσω; ΝΤΙΕΓΚΟ: Γι αυτό δεν ήρθαμε; ΦΡΕΝΤΥ: Σωστά. Θα μιλήσουμε όμως κιόλας έτσι; ΝΤΙΕΓΚΟ: Κουβέντα με κόκες… Δύσκολο, θα πούμε αλήθειες. ΦΡΕΝΤΥ: Και τι αγχώνεσαι; Έχουμε ήδη κριθεί. (Ρουφάνε και οι δύο μία γραμμή κοκαΐνη) ΝΤΙΕΓΚΟ: Πίστευα πως εδώ η κόκα θα ήταν θεϊκή. (γελάει δυνατά) ΦΡΕΝΤΥ: Εγώ δεν πίστευα καν ότι θα σε δω εδώ. Τώρα που το σκέφτομαι… Δεν…

Ο Χάρυ περίμενε να περάσει όλη η εβδομάδα. Έσπρωχνε τις μέρες. Όλες οι μέρες ήταν ίδιες. Απαράλλαχτα ίδιες. Και όχι μόνο ίδιες αλλά και βίαιες. Για τον Χάρυ ήταν κάθε μέρα βίαιη. Δεν είχε κάτι να περιμένει από την διαδοχή της βίαιης Τρίτης μετά την βίαιη Δευτέρα. Παρά μόνο βία. Εκτός από το Σαββατοκύριακο. Το Σαββατοκύριακο δεν ήταν βίαιο ποτέ. Ήταν όμως βίαιη όλη η εβδομάδα, ξανά και ξανά και δεν θυμάται πόσο καιρό ήταν έτσι. Ήταν έτσι μια ζωή. Στην Βαρετή πόλη όλα ήταν ίδια. Έτσι λεγόταν αυτή η πόλη, Boring αυτό ήταν το όνομα της. Ίδιες οι ημέρες,…

“No alarms and no surprises Silent” Radiohead, No Surprises “For long you live and high you fly And smiles you’ll give and tears you’ll cry.” Breathe, Pink Floyd ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Η πράξη της συγγραφής είναι μια διαδικασία αναζήτησης. Η αυτογνωσία είναι το μεγαλύτερο προτέρημα του συγγραφέα, έγραψε ο Τσέχωφ. Νομίζω ότι είναι αποτέλεσμα, κι όχι προϋπόθεση. Η αυτογνωσία δεν είναι κάτι που έχεις, δεν είναι κάτι που είσαι. Είναι μια διαδικασία, ένα γίγνεσθαι χωρίς τέλος. ~~{}~~ Όταν γράφεις μια μεγαλύτερη ιστορία, που δεν τελειώνει σε μια μέρα ή σ’ ένα μήνα, καθετί που ζεις ή διαβάζεις ή βλέπεις μοιάζει σκηνοθετημένο, για…

Τι έρχεται μετά την πανδημία του Κορονοϊού; Γιατί όχι μια καλή παλιομοδίτικη εγκεφαλίτιδα; Η ληθαργική εγκεφαλίτιδα (νόσος του ύπνου) ήταν μια πανδημία που οφειλόταν σε ιό και σκότωσε ή κατέστρεψε τη ζωή 5 εκατομμυρίων ανθρώπων. Τα πρώτα κρούσματα καταγράφηκαν στη Βιέννη το χειμώνα του 1916 – 1917 και σε τρία χρόνια είχε εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο. Εξαφανίστηκε μυστηριωδώς έτσι όπως είχε ξεκινήσει, το 1927. Ο νευρολόγος Όλιβερ Σακς, αυθεντία στη ληθαργική εγκεφαλίτιδα, γράφει στα προλογικά του βιβλίου «Ξυπνήματα» ότι υπάρχει σύμπτωση και αλληλοεπικάλυψη ανάμεσα στηn πανδημία της Νόσου του Ύπνου και στην πανδημία της «Ινφλουέντζας», της Ισπανικής Γρίπης. Και…

του Γελωτοποιού

To Lockdown Syndrome δεν έχει ακόμα συμπεριληφθεί στο DSM (Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών). Πρέπει να πιεστεί η ψυχιατρική κοινότητα για να γίνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Αυτό το Σύνδρομο παρουσιάζει ομοιότητες με το Σύνδρομο της Στοκχόλμης, το ψυχολογικό φαινόμενο όπου το θύμα συνδέεται με τον θύτη. Στην ψυχιατρική αποκαλούνται περιπτώσεις τραυματικής συγκόλλησης. Στην ψυχανάλυση αμυντικοί μηχανισμοί μετουσίωσης, μετάθεσης και ταύτισης, όπου μια κατάσταση αγχογόνος και δυσάρεστη, αντιστρέφεται στο νου του υποκειμένου, προκειμένου να ελαττωθεί η εσωτερική πίεση. Στόχος κάθε ατόμου είναι η προσωπική ευχαρίστηση. Ό,τι του προκαλεί θετικά αισθήματα το επιθυμεί. Ό,τι του προκαλεί αρνητικά αισθήματα το…

Το παλιό ξυπνητήρι του παππού χτύπησε στις εννιά το πρωί. Η Ελπίδα σηκώθηκε, έφτιαξε καφέ, έβαλε ένα βινύλιο της Nina Simone να παίζει και ετοιμάστηκε να πάει στο θέατρο. Εκείνη την περίοδο έκαναν πρόβες για το 1984 του George Orwell. Ήταν έτοιμη να φύγει όταν χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν ο Αλέξανδρος από το θίασο. «Ευτυχώς σε πέτυχα. Η πρόβα ακυρώνεται για σήμερα» της είπε. «Οκ σε ευχαριστώ που με ειδοποίησες. Ήμουν έτοιμη να έρθω. Αλλά δεν πειράζει, θα έκανα μια βόλτα στην πόλη.» «Ελπίδα, μήπως ήρθε η ώρα να πάρεις κι εσύ ένα κινητό; Δηλαδή πραγματικά, θα σου διευκολύνει τη…

“Το να δημιουργείς, σημαίνει επίσης να δίνεις μια μορφή στο πεπρωμένο σου.” Αλμπέρ Καμύ “Αν ακούς μια φωνή μέσα σου να σου λέει «δεν μπορείς να ζωγραφίσεις», τότε οπωσδήποτε να ζωγραφίζεις, και η φωνή θα σωπάσει.” Βαν Γκογκ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Αυτός είναι ένας μύθος από την Παπούα Νέα Γουινέα. Το κενό και το δώρο Οι άνθρωποι γεννιούνται γεμάτοι. Η ψυχή είναι ακριβώς τόση όσο το σώμα τη στιγμή της γέννησης. Το σώμα μεγαλώνει. Αλλά η ψυχή παραμένει ίδια. Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος, τόσο μεγαλώνει και το κενό μέσα του. Το κενό σε κάνει διάφανο (έτσι λένε την κατάθλιψη), μπορεί να σε…

«Όλοι οι μεγάλοι ήταν παιδιά πρώτα. Αλλά λίγοι το θυμούνται.» Ο Μικρός Πρίγκηπας, Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ “Το αφεντικό με βρίζει, η μάνα μου βογκά, μια καλημέρα δεν μου λεν στη γειτονιά, πως είμ’ αλήτης συνεχώς μου κοπανά, γι’ αυτό σου λέω, Παύλο, φεύγω πια για τα καλά.” Το ’69 μ’ έναν φίλο, Παύλος Σιδηρόπουλος ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Πρόλογος: Υπάρχει ένα μαθηματικό μοντέλο, η Θεωρία Καταστροφών του Ρενέ Τομ. Αυτό ασχολείται με τις αλματώδεις αλλαγές, πώς μια ελάχιστη διακύμανση οδηγεί σε μια καταστροφή. Ένα παράδειγμα που αναφέρει ο Τομ: Το σπάσιμο ενός κλαδιού το χειμώνα. Το χιόνι συσσωρεύεται πάνω του. Το κλαδί αντέχει.…