Συντάκτης: Γελωτοποιός

Διαδικτυακό ψευδώνυμο ενός εγγονού της Πηνελόπης Δ. Μπλογοτέχνης και ελεύθερος στοχαστής, αυτοδίδακτος και άνεργος, αγνωστικιστής ένθεος, ανένταχτος και άνευ πεποιθήσεων. Πίνει μόνο κρασί.

Το πρώτο μέρος εδώ “Κάθε ευχή είναι και κατάρα” https://sanejoker.info/2017/11/wizard-gien.html ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Ο πατέρας γύρισε σπίτι χαρούμενος που είχε λύσει το πρόβλημα. Όμως η γυναίκα του είχε άλλη γνώμη. “Άφησες το παιδί μου στον μάγο;” “Εσύ μου ‘πες να το κάνω.” “Σου ‘πα να πάτε να το δει. Όχι, να το κρατήσει.” Και ξεκίνησε να θρηνεί. Ήξερε πως δεν μπορούσε να πάει να το πάρει πίσω. Ό,τι δίνεται σε μάγο χάνεται για πάντα. Γι’ αυτό έκλαιγε το χαμένο της παιδί. “Τι κλαις;” της είπε ο πατέρας. “Και να ‘μενε εδώ τι θα ‘κανε; Ντιπ χαζός ήταν, πιο χαζός κι απ’ αυτό.”…

Read More

Ιστορίες πολλές έχω ακούσει στη ζωή μου. Και περισσότερες έχω διαβάσει. Κάποιες από αυτές έχουν ξεθωριάσει στη μνήμη μου. Έμεινε μόνο η αίσθηση που μου έκαναν, το συναίσθημα γενικά κι αόριστα, αλλά καμιά λεπτομέρεια. Αυτές που θυμάμαι επακριβώς είναι εκείνες που άκουσα όταν ήμουν παιδί ακόμα, απ’ τη στρογγυλοπρόσωπη γιαγιά, που πέταγε τις ψείρες στη φωτιά και σκότωνε τ’ αυγά τους με ξύδι. Εκείνη μου είχε πει την ιστορία του μάγου, που αν υπήρξε στ’ αλήθεια είχε ζήσει πολλά χρόνια πριν ξεκινήσουν να πουλάνε ξύδι συσκευασμένο και ψωμί πολυτελείας στο χωριό. Ήταν απ’ την εποχή που κάθε πράξη, κάθε λέξη,…

Read More

Δούλευα σ’ ένα υπαίθριο μπαρ της Νάξου, τον Κήπο. Έμοιαζε λίγο μ’ εκείνον του Επίκουρου. Απολαμβάναμε τη ζωή και αμπελοφιλοσοφούσαμε. Πότιζα τον πελάτες μου για να τους εκμαιεύσω ιστορίες. Οι συγγραφείς είναι ανήθικα άτομα, παντού βλέπουν κείμενα. Σε συνδυασμό με την ιδιότητα του οινοχόου γίνονται επικίνδυνοι. Οι περισσότεροι ξεκινούσαν ν’ ανοίγονται μετά το τρίτο ποτό. Στο τέταρτο τα έλεγαν όλα, όσα δεν είχαν πει ούτε στον εξομολόγο τους. Όμως ο Ντέμιαν μάλλον δεν πήγαινε συχνά στην εκκλησία. Πριν να πιει, πριν καν να παραγγείλει, μου έδωσε το χέρι του και συστήθηκε, στα ελληνικά με αμερικανική προφορά. “Με λένε Ντέμιαν. Δαμιανό…

Read More

Το συναίσθημα είναι απαραίτητο για την επιβίωση μας. Χωρίς αυτό ο άνθρωπος δεν μπορεί καν να πάρει αποφάσεις. (Άνθρωποι που λόγω τραυματισμού ή λοβοτομής, είχαν «έλλειψη συναισθημάτων», δεν μπορούσαν να αποφασίσουν ούτε καν το επόμενο ραντεβού με τον γιατρό). Το θυμικό δίνει εντολές στο σώμα μας να αντιδράσει, πριν καν συνειδητοποιήσουμε τι συμβαίνει. Όταν νιώθουμε αηδία σουφρώνουμε αντανακλαστικά τη μύτη μας και μισοκλείνουμε τα μάτια, για να ελαττώσουμε τα εισερχόμενα ερεθίσματα. Όταν τρομάζουμε ανοίγουμε μάτια και ρουθούνια, πριν αξιολογήσουμε την κατάσταση και αποφασίσουμε να φύγουμε, να μείνουμε ή να επιτεθούμε. ~~ Όμως η σημαντικότερη λειτουργία του συναισθήματος είναι η σύνδεση…

Read More

Ο τίτλος του κειμένου προέρχεται από ένα λάθος. Ξεκίνησα να γράφω -στο μυαλό μου πρώτα- ένα κείμενο για το νεσεσέρ που βρήκα πεταμένο στο δρόμο. Και πόσο δυσκολευόμουν να το σπρώξω, αφού ζύγιζε όσο δύο άντρες καλοταϊσμένοι. Έπειτα, καθώς “είδα” ξανά την εικόνα, κατάλαβα ότι είχα χρησιμοποιήσει λάθος λέξη. Τα νεσεσέρ είναι εκείνα τα τσαντάκια όπου βάζεις τα απαραίτητα για το ταξίδι. Ίσως θα ήταν πιο αστείο αν δεν αντιλαμβανόμουν το ολίσθημα, γιατί τότε θα ήταν ένα φανταστικό κείμενο. Πώς γίνεται ένα νεσεσέρ να ζυγίζει όσο δύο άντρες; Και μάλιστα καλοταϊσμένους; Τι θα μπορούσε να έχει μέσα, για να είναι…

Read More

Στην ταινία Arrival του Ντενί Βιλνέβ, εξωγήινοι προσφέρουν στην ανθρωπότητα ένα νέο “όπλο”, τη γλώσσα τους. Όσοι μαθαίνουν αυτή την “κυκλική” και χωρίς χρόνους γλώσσα, μπορούν να αντιληφθούν διαφορετικά τον χρόνο. Ακούγεται εξωπραγματικό ως ιδέα, κι όμως συμβαίνει: Ό,τι θεωρούμε ως αληθινό εξαρτάται απόλυτα απ’ τη γλώσσα που μάθαμε να μιλάμε. ~~ Η γλωσσολόγος Dorothy Lee, ανέλυσε την ινδιάνικη γλώσσα Wintu και λέει γι’ αυτήν: Αυτό που επαναλαμβάνεται είναι η νοοτροπία της ταπεινότητας και του σεβασμού προς την πραγματικότητα, προς τη φύση και προς την κοινωνία. Δεν μπορώ να βρω έναν ικανοποιητικό αγγλικό όρο για τη νοητική αυτή διεργασία, που…

Read More

Αν μπορούσες να επιλέξεις τους άλλους δέκα ανθρώπους που θα έμπαιναν μαζί σου σ’ ένα πυρηνικό καταφύγιο τι θα ήθελες να επαγγέλλονται; Έστω ότι η ανθρωπότητα θα καταστρεφόταν ολοσχερώς και θα μένατε εσείς οι δέκα για να την φτιάξετε απ’ την αρχή. Τι θα ήθελες να ξέρουν; ~~ Σίγουρα δεν θα χρειάζονταν πολιτικοί ούτε τραπεζίτες ούτε δικηγόροι ούτε λογιστές. Ένας γιατρός θα ήταν απαραίτητος. (Δεν γράφω “ή μία γιατρός”. Πέντε άντρες και πέντε γυναίκες, αυτός είναι ο μόνος κανόνας, αλλά δεν ασχολούμαστε με το φύλο κάθε επιζήσαντα. Χρησιμοποιούμε το αρσενικό, γιατί αναφερόμαστε γενικά στον άνθρωπο). Ένας κυνηγός κι ένας γεωργός…

Read More

Είναι κάποιες μέρες που όλα πάνε στραβά. Δεν μπορεί, θα σας έχει τύχει κι εσάς. Εκείνες τις μέρες το νιώθεις απ’ το πρωί ότι δεν πρέπει να σηκωθείς απ’ το κρεβάτι. Κάτι σου λέει: “Κοιμήσου. Σκεπάσου ξανά και κοιμήσου.” Λίγοι όμως ακούνε τι τους λέει η διαίσθηση τους. Άλλωστε έχουμε και δουλειές να κάνουμε. Και μόλις αφήνεις τον ονειρικό κόσμο για να εισχωρήσεις στην πραγματικότητα αρχίζουν τα προβλήματα. Τα πρώτα είναι μικρής σημασίας και δεν τους δίνεις σημασία. Έχει τελειώσει ο καφές, το παιδί σου δεν θέλει να πάει σχολείο, ο σκύλος έχει κατουρήσει μέσα, κι άλλα τέτοια ασήμαντα που…

Read More

Ο Γιώργος Ζορμπάς (που μάθαμε ως Αλέξη απ’ το μυθιστόρημα του Καζαντζάκη) έγραφε σ’ ένα γράμμα που είχε στείλει στον συγγραφέα και φίλο του: “Τίποτα δεν φοβάμαι. Έχω παλέψει με θεριά. Έχω πολεμήσει και με τ’ αληθινά θεριά, τους ανθρώπους. Τα ‘βαλα και με τα μεγάλα θεριά, τη θάλασσα και τη γη. Και το μεγαλύτερο θεριό, τη γυναίκα, την αγάπησα. Θεούς και διαβόλους δεν φοβάμαι. Για τον θάνατο ούτε που με νοιάζει. Τίποτα δεν φοβάμαι. Μόνο ένα: Τα γεράματα. Φοβάμαι μην έρθει η στιγμή που δεν θα μπορώ ούτε να κατουρήσω. Που θα περιμένω την νύφη μου να με ταΐσει.…

Read More

“Από την ελευθερία δεν μπορείς να κόψεις ούτε ένα κομματάκι, γιατί αμέσως όλη η ελευθερία συγκεντρώνεται μέσα σ’ αυτό το κομματάκι.” Μιχαήλ Μπακούνιν “Τι αξίζει μια αναρχική κοινωνία που φοβάται τους αναρχικούς;” Ούρσουλα Λε Γκεν ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα (μα και μειονέκτημα) του αναρχισμού σε σχέση με τα άλλα πολιτικά-κοινωνικά-οικονομικά συστήματα είναι ότι ποτέ δεν έχει εφαρμοστεί σε μεγάλη κλίμακα. Λειτουργεί εξαιρετικά σε μικρότερες κοινότητες-κολλεκτίβες ατόμων που ασπάζονται τις ιδέες του, όμως τι θα συνέβαινε αν όλος ο πληθυσμός μιας ηπείρου -ή ενός πλανήτη- ήταν αναρχικοί; Η θεωρία απ’ την εφαρμογή κάθε ιδέας (ιδεολογίας) συνήθως απέχει όσο ένα θεατρικό κείμενο…

Read More

Επαναστατική Κουζίνα ~~~~~~~~~~~~ Συνεχίζουμε και σήμερα με τις περιπτώσεις χρήσης ενθεογόνων και θα αναφερθούμε σε κάτι πιο μουχλιασμένο και πολύ πιο γνώριμο, απ’ την παιδική μας ηλικία. ~~ Ο συγκεκριμένος χρήστης ήταν μία σκατόφατσα, ένας άνθρωπος που από την πρώτη φορά που θα τον έβλεπες θα έλεγες: «Αυτόν τον τύπο δεν τον εμπιστεύομαι με τίποτα». Δεν ξέρω αν ήταν η φάτσα του που τον είχε κάνει να είναι αντιπαθητικός ή μήπως ήταν αντιπαθητικός κι αυτό φαινόταν στη φάτσα του. Ούτε ξέρω αν είχε κάποια νόμιμη (και αξιοπρεπή) δουλειά. Όλοι τον ήξεραν ως το «κονέ». Όνομα δεν είχε. Μπορούσε να σε…

Read More

(Ένα κείμενο σε 10 σκηνές) 1η σκηνή: Πρελούδιο της απογοήτευσης Σε όλους μας έχει συμβεί. Μόλις μαθαίνεις ότι το αγαπημένο σου βιβλίο έγινε ταινία τρέχεις στον κινηματογράφο για να δεις αν ο σκηνοθέτης κατάφερε να αποδώσει το όραμα του συγγραφέα. Και σχεδόν πάντα απογοητεύεσαι. Το βιβλίο, έτσι όπως το είχες φανταστεί, ήταν πολύ καλύτερο. Και πολλοί συγγραφείς που είδαν το έργο τους στην οθόνη εξοργίζονται με το αποτέλεσμα (εκτός κι αν πρόκειται για βιβλία-σενάρια, που γράφτηκαν για να γίνουν ταινίες, όπως εκείνα του Νταν Μπράουν και του Τζορτζ Μάρτιν). ~~ 2η σκηνή: Οι πιο γνωστές ιστορίες συγγραφέων που μίσησαν τις…

Read More

“Μικρός ορκίστηκα το κόσμο να αλλάξω, μα στα σαράντα μου είμαι ο κόσμος, πού να ψάξω για τον ένοχο;” Αλκίνοος Ιωαννίδης, Πολιτική τοποθέτηση “All work and no play makes Jack a dull boy.” Το γραπτό του Jack Torrance (Τζακ Νίκολσον) στη Λάμψη του Κιούμπρικ Νέος: Σοφέ γέρο, ποιο είναι το νόημα της ζωής; Σοφός Γέρος: Είναι το ποτάμι. Νέος: Το ποτάμι; Σοφός Γέρος: Τι; Δεν είναι το ποτάμι; ~~~~~~~~~~~~~~~ Καθώς αρχίζει η τελευταία βροχή του καλοκαιριού  αισθάνομαι ότι κι αυτό το καλοκαίρι πέρασε τόσο γρήγορα που δεν το κατάλαβα. Το ‘χω παρατηρήσει πια. Κάθε εποχή, κάθε καλοκαίρι, περνάει όλο και…

Read More