Συντάκτης: Γελωτοποιός

“Ήταν ένας πόλεμος εναντίον ενός απερίγραπτα σατανικού εχθρού. Η Γερμανία του Χίτλερ εξάπλωνε τον απολυταρχισμό, το ρατσισμό, το μιλιταρισμό και την απροκάλυπτα επιθετική πολεμική σύγκρουση, σε κλίμακα που ο -ήδη κυνικός- κόσμος δεν είχε ξαναδεί. Παρ’ όλα αυτά, αντιπροσώπευαν άραγε οι κυβερνήσεις που διεξήγαν αυτό τον πόλεμο -της Αγγλίας, της Σοβιετικής Ένωσης, των Ηνωμένων Πολιτειών- κάποιες ιδέες τόσο διαφορετικές ώστε η νίκη τους να αποτελέσει πλήγμα κατά του ιμπεριαλισμού, του ρατσισμού, του απολυταρχισμού και του μιλιταρισμού;” Χάουαρντ Ζιν, Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Η ερώτηση του τίτλου ακούγεται εξ αρχής λανθασμένη, γιατί νομίζουμε ότι η απάντηση είναι δεδομένη.…

“Δεν υπάρχει σημαία αρκετά μεγάλη για καλύψει τη ντροπή να σκοτώνεις αθώους ανθρώπους.” Χάουαρντ Ζιν ~~~~~~~~~~~~~~~~~ Ο Χάουαρντ Ζιν ξεκινάει το εμβληματικό “Η ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών” με τα εγκλήματα του Χριστόφορου Κολόμβου. Απ’ τις πρώτες σελίδες μας εξηγεί πώς αντιλαμβάνεται την Ιστορία και τις αφηγήσεις της. “Η αβασάνιστη αποδοχή φρικαλεοτήτων, ως λυπηρό αλλά αναγκαίο τίμημα για την πρόοδο (η Χιροσίμα και το Βιετνάμ, προκειμένου να σωθεί ο Δυτικός Πολιτισμός, η Κροστάνδη και η Ουγγαρία προκειμένου να σωθεί ο σοσιαλισμός) συμβαίνει ακόμα και σήμερα. Ένας από τους λόγους που τέτοιες φρικαλεότητες εξακολουθούν να συμβαίνουν είναι ότι μάθαμε να…

Ο σκύλος μου είναι άθεος. Δεν πιστεύει πια σε μένα. François Cavanna ~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Οι Αβορίγινες, οι αυτόχθονες κάτοικοι της Αυστραλίας, ζούσαν ως κυνηγοί τροφοσυλλέκτες για 40.000 χρόνια στο πιο δύσκολο περιβάλλον. Δεν είχαν εξημερώσει κανένα ζώο -ούτε και φυτό. Γύρω στο 1.600 π.Χ. τους επισκέφτηκαν Αυστρονήσιοι, που κουβαλούσαν τόξα και βέλη, γουρούνια, εξημερωμένα φυτά, πίπες και σκύλους. Το μόνο που κράτησαν οι Αβορίγινες ήταν οι σκύλοι. ~~ Ο σκύλος είναι το πρώτο ζώο που εξημέρωσε ο σάπιενς. Τουλάχιστον πριν 12.000 χρόνια (κάποιες έρευνες μιλούν για 20.000). Από τότε μοιραζόμαστε τον κόσμο μας, ζούμε μαζί τους, εξελισσόμαστε μαζί τους. Η πιο…

Η χαρά είναι το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό της Σοβιετικής Ένωσης. Ιωσήφ Στάλιν Ο κομμουνισμός δεν έπιασε επειδή στους ανθρώπους αρέσει να τους ανήκουν πράγματα. Frank Zappa Ξέρετε τι είναι ένα κουαρτέτο στη Σοβιετική Ένωση; Είναι μια συμφωνική ορχήστρα που επέστρεψε από περιοδεία στην Αμερική. René Coluche Δεν θα πέθαινα ποτέ για τις ιδέες μου, γιατί μπορεί να κάνω λάθος. Μπέρτραντ Ράσελ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ “Οι κομμουνιστές είναι καλοί ή κακοί;” με ρωτάει ο Τηλέμαχος. Είμαστε στο αυτοκίνητο κι αποχωρούμε από μια παραλία όπου η πλειονότητα των λουόμενων είναι τουρίστες απ’ τις πρώην χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας, πρώην κομμουνιστικές. Προσπαθώ να του…

Γνωρίζουμε τους μεγαλοφυείς ανθρώπους που έγιναν γνωστοί. Όμως πόσοι είναι εκείνοι που προσπάθησαν με όλες τους τις δυνάμεις, αλλά δεν κατάφεραν να επιπλεύσουν; Ίσως επειδή ο κόσμος δεν ήταν έτοιμος γι’ αυτούς; Και ακόμα: Πόσες χιλιάδες μεγαλοφυΐες πνίγηκαν, επειδή δεν γεννήθηκαν στο δυτικό κόσμο, επειδή δεν πρόλαβαν να μεγαλώσουν, επειδή δεν έμαθαν καν να διαβάζουν; Η ανθρωπότητα, αν μπορούμε να την αντιληφθούμε ως ολότητα, θα κέρδιζε πολλά αν κάθε άνθρωπος που γεννιέται σ’ αυτό τον πλανήτη είχε πρόσβαση στα αγαθά -υλικά και πνευματικά. Όλοι γνωρίζουν την περίπτωση του Ραμανούτζαν, του Ινδού μαθηματικού που χωρίς καθόλου εκπαίδευση στα καθαρά μαθηματικά κατάφερε…

ἔπεα πτερόεντα Verba volant, scripta manent (Τα λόγια πετάνε, τα γραπτά μένουν) Qui scribit, bis legit. (Όποιος γράφει, διαβάζει δυο φορές.)  ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Τη σύγχρονη εποχή, ειδικά στον δυτικό κόσμο, σχεδόν όλοι οι άνθρωποι είναι εγγράμματοι. Η γραφή (και η ανάγνωση) θεωρούνται ικανότητες δεδομένες για όλους. Και υπάρχει η (ψευδής όπως θα δούμε) πεποίθηση ότι η επινόηση της γραφής ήταν of the people, by the people, for the people. Όμως είναι πλέον εξακριβωμένο ότι πριν γίνει ΚΑΙ όργανο της ποίησης, της φαντασίας, της ψυχαγωγίας, της επιστήμης, η “κυριότερη λειτουργία της αρχαίας γραφής ήταν να διευκολύνει την υποδούλωση άλλων ανθρώπινων όντων”. Αυτή…

“Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς. Και τους μεν θεούς έδειξε, τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε, τους δε ελευθέρους.” Ηράκλειτος ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Είναι ο πόλεμος φυσική κατάσταση του ανθρώπου; Υπάρχουν φυλές πιο πολεμοχαρείς από άλλες, εξαιτίας των ιδιαίτερων γενετικών τους χαρακτηριστικών; Είναι κάποιες θρησκείες πιο “αιμοβόρες” από άλλες; Μήπως κάποιες ιδεολογίες οδηγούν αναπόφευκτα στον πόλεμο; Με πιο απλά λόγια, η ερώτηση είναι η εξής: Γιατί οι άνθρωποι κάνουν πόλεμο; Θα μπορούσαμε να απαντήσουμε αν χρησιμοποιούσαμε κάποιες ομάδες ανθρώπων (ολόκληρα κράτη ίσως) ως πειραματόζωα, δίνοντας τους διαφορετικές συνθήκες, για να δούμε αν θα οδηγηθούν στον πόλεμο. Αλλά αυτό…

Το φως μέσα στη θάλασσα, σχεδόν Αύγουστος. Το μαντήλι μιας κοπέλας, το παίρνει ο άνεμος. Εκείνη ξαφνιάζεται. Μετά το βλέπει να πετάει και γελάει. Εκείνος κοιτάει το γέλιο της, όχι το μαντήλι. Τα βλέμματα των εραστών, λίγο πριν κοιμηθούν. Εκείνη τον κοιτάει νωχελικά, ράθυμα. Εκείνος σηκώνεται, στέκεται για λίγο και της λέει μόνο: “Ευτυχία”. ~~ Να είναι τέσσερις το πρωι, τέσσερις και τέταρτο ίσως, και να μην μπορείς να κοιμηθείς. Όχι από άγχος ή ανησυχία, αλλά από πληρότητα. Να νιώθεις ότι θα χάσεις τόση πολλή ευτυχία αν κλείσεις τα μάτια. Ν’ ακούς το clair de lune του Ντεμπισί κι η…

“Θα πίστευα μόνο σ’ έναν θεό που ξέρει να χορεύει.” Τάδε έφη Ζαρατούστρα, Φρ. Νίτσε. “I won’t be a rock star. I will be a legend.” Freddie Mercury ~~~~~~~~~~~ Αυτό το κείμενο θα ξεκινήσει μ’ ένα βίντεο. Δείτε το, έστω για ένα λεπτό. [youtube https://www.youtube.com/watch?v=cZnBNuqqz5g] Πριν αρχίσει η συναυλία των Green Day στο Λονδίνο (1/7/2017), οι διοργανωτές παίζουν το Bohemian Rapsody. 65.000 άνθρωποι τραγουδούν με μια φωνή έναν ύμνο. Γράφω ύμνο, όχι μόνο γιατί λατρεύω προσωπικά αυτό το τραγούδι, αλλά γιατί υπάρχει κάτι ακραιφνώς λατρευτικό σ’ αυτή την κατάσταση. Και σίγουρα εκείνοι που μετείχαν στη μέθεξη θα το ένιωσαν πολύ…

Πηγαίναμε προς το Sani Hotel στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής (για δουλειά, δυστυχώς, όχι για διακοπές). Κάπου εκεί υπάρχει ένας δρόμος και μια ταμπέλα: “Προς Αγροτικές Φυλακές Κασσάνδρας”. Ο Τηλέμαχος είδε την ταμπέλα, αλλά δεν είπε τίποτα. Το απόγευμα, όταν πλέον είχαμε γυρίσει σπίτι, παρατηρήσαμε ότι ήταν σκεφτικός. “Σ’ αυτή τη φυλακή βάζουν τους αγρότες;” ρώτησε τελικά. ~~ Αγροτικές φυλακές για τους αγρότες, στρατιωτικές φυλακές για τους στρατιωτικούς, εμπορικές για τους εμπόρους, δημόσιες φυλακές για τους δημόσιους υπαλλήλους, θρησκευτικές φυλακές για τους θρήσκους, φτωχικές φυλακές για τους φτωχούς, ελευθεριακές φυλακές για τους ελεύθερους, φαντασιακές φυλακές για τους φαντασιόπληκτους. ~~ Του…

Για να γράψω ένα κείμενο πρέπει κάτι να μου συμβεί, κάτι που θα ταράξει για λίγο το ίζημα της καθημερινότητας. Πιο έντονη επιθυμία, ανάγκη αδήριτη, προκαλεί η ψυχική αναταραχή. Η οργή και ο θυμός, η αγανάκτηση, η θλίψη, ο πόθος κι η ευτυχία, φτιάχνουν λέξεις και ιδέες που ζητούν να γραφτούν. Αν ήμουν χορευτής θα τις χόρευα αυτές τις λέξεις, αλλά δυστυχώς με τον χορό ποτέ δεν τα πήγαινα καλά -γι’ αυτό και ζηλεύω τους χορευτές. Το συναίσθημα, όταν το νιώθεις να φουσκώνει μέσα σου, πρέπει να το εκφράσεις. Ο Μπάιρον, ο ποιητής, όχι ο λόρδος, έλεγε ότι η ποίηση…

Στο μουσικό ντοκιμαντέρ του Βιμ Βέντερς Buena Vista Social Club, παρακολουθούμε κάποιους σπουδαίους γερο-Κουβανούς μουσικούς να παίζουν μουσική, να μιλάνε για τη ζωή τους. Πέρα απ’ το ταλέντο τους αυτό που εντυπωσιάζει σίγουρα τον θεατή είναι πως αυτοί οι άνθρωποι μεγάλωσαν με τόσο λίγα πράγματα, τόσο φτωχικά, αλλά είναι τόσο κεφάτοι και αισιόδοξοι. “Μήπως η ολιγάρκεια κάνει τον άνθρωπο πιο ευτυχισμένο;” σκεφτόμουν βλέποντας την ταινία. Όταν όμως οι Κουβανοί μουσικοί βρίσκονται στη Νέα Υόρκη για κάποια συναυλία τους βλέπουμε να συναρπάζονται απ’ τις βιτρίνες των εμπορικών καταστημάτων, την αφθονία στα σούπερ μάρκετ, τα αυτοκίνητα και τα κτίρια. Τα μάτια τους…

“Τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;” Αυτή είναι μια ερώτηση που όλοι έχουμε ακούσει ως παιδιά. Πέρα απ’ τα συνηθισμένα (μπαλαρίνα, τραγουδίστρια, ποδοσφαιριστής, αστροναύτης, έμπορος ναρκωτικών, πόρνη), κάποιες απαντήσεις μπορεί να είναι πολύ αστείες ή σοφές. Την καλύτερη απάντηση την έχω ακούσει από ένα κορίτσι. “Πάλι παιδί”, είπε κα όλοι αναρριγήσαμε. Προσπαθήστε να θυμηθείτε εσείς τι απαντούσατε. Δείχνει πολλά για το χαρακτήρα σας, για τη βάση του, που χτίζεται τα πρώτα χρόνια της ζωής (έτσι, τουλάχιστον, ισχυρίζονται οι ψυχολόγοι).                                                                     ~~{}~~ Αναρωτιέστε τι απαντούσε ο Γελωτοποιός-παιδί; Δεν θα σας κουράσω με αινίγματα. Κορδωνόμουν κι έλεγα: “Πρόεδρος της Δημοκρατίας”. Έχοντας μια…

Στον Θαυμαστό Καινούριο Κόσμο του Χάξλεϋ όλοι είναι ευτυχισμένοι. Όλοι πρέπει να είναι ευτυχισμένοι. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουν είναι να παίρνουν το χαπάκι τους, το σόμα, κι όλα είναι καλά. Ένας κόσμος ευτυχίας. Δεν υπάρχουν συγκρούσεις, δεν υπάρχουν πόλεμοι, δεν υπάρχουν προβλήματα ούτε και δυστυχία. Όμως γιατί η δυστοπία του Χάξλεϋ μοιάζει πιο απειλητική από εκείνη του Όργουελ, όπου ο Μεγάλος Αδελφός επιβάλλεται δια της βίας; Μήπως επειδή δεν είναι φυσικό να είμαστε -πάντα- ευτυχισμένοι; Άλλωστε τι είναι η ευτυχία και πώς θα μπορούσαμε να την μετρήσουμε; Η ευτυχία έχει γίνει η συλλογική ψευδαίσθηση με την οποία ζει…

“Δικαιοσύνη; Θα βρεις δικαιοσύνη στον άλλο κόσμο. Σ’ αυτή τη ζωή έχουμε μόνο νόμους.” William Gaddis, 1922-1998, Αμερικανός συγγραφέας ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Ο Τάσος Θεοφίλου αθωώθηκε τελικά. Όμως έμεινε στη φυλακή 5 χρόνια κι όπως λέει ο ίδιος ονειρευόταν τη στιγμή που θα βγει έξω, για να πιει μια μπύρα το βράδυ, για να περπατήσει στον δρόμο, για να δει τ’ αστέρια. Το πρώτο έγκλημα του Θεοφίλου ήταν η ιδεολογία του. Το δεύτερο, και πιο σημαντικό: Δεν ήταν Κάποιος. Αν ήταν πλούσιος, αν ήταν βουλευτής, αν ήταν διάσημος έστω, η αμερόληπτη δικαιοσύνη θα τον είχε κρίνει αλλιώς. Όμως βαυκαλιζόμαστε αν πιστεύουμε ότι μόνο στην…