“Αν δεν ήμουν ηθοποιός, θα ήμουν τρελός. Ή δολοφόνος.” Ρόμπερτ Ντε Νίρο “Δεν είμαι ο εξυπνότερος άνθρωπος στο δωμάτιο. Αλλά ίσως να είμαι ο πιο παθιασμένος”. Κωνσταντίνος Δασκαλάκης “You’ll have time to rest when you’re dead.” Ρόμπερτ Ντε Νίρο ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που γεννιούνται. Υπάρχουν κι άλλοι που γίνονται. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν εκείνοι που μοιάζει να είναι ευλογημένοι. Δεν χρειάζεται να προσπαθήσουν ιδιαίτερα, έχουν το χάρισμα να είναι σπουδαίοι σ’ αυτό που κάνουν. Ένας απ’ αυτούς ήταν σίγουρα ο Μάρλον Μπράντο. Με έξι μήνες στη σχολή της Στέλλας Άντλερ, βγήκε στο Μπρόντγουεϊ, έπαιξε τον Κοβάλσκι, και κανείς δεν…
Συντάκτης: Γελωτοποιός
Γελωτοποιός
Διαδικτυακό ψευδώνυμο ενός εγγονού της Πηνελόπης Δ. Μπλογοτέχνης και ελεύθερος στοχαστής, αυτοδίδακτος και άνεργος, αγνωστικιστής ένθεος, ανένταχτος και άνευ πεποιθήσεων. Πίνει μόνο κρασί.
“Να πιστεύεις στα όνειρα, γιατί σ’ αυτά είναι κρυμμένη η πύλη της αιωνιότητας.” Χαλίλ Γκιμπράν “Ό,τι βλέπουμε δεν είναι παρά ένα όνειρο μέσα σε όνειρο.” Edgar Allan Poe ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Έφυγα εκείνο το απόγευμα για τα νησιά. Η Πηνελόπη δεν έφυγε, πέθανε. Η νοσοκόμα άλλαξε σεντόνια στο κρεβάτι κι ο θείος συνέχισε να είναι κυνικός. Η Στέλλα μάλλον ζει ακόμα. ~~ Τα όνειρα είναι ένα παράδοξο μέρος. Είναι μέσα στον εγκέφαλο μας, όταν εμείς δεν είμαστε. Κάποιος βρίσκεται εκεί, κάποιος που τον αντιλαμβανόμαστε ως “εγώ”, σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση, αλλά δεν είναι (ε)-αυτός που ζει στον κόσμο. Μήπως τελικά η τέχνη δεν…
Από τον Γελωτοποιό
ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Τι θα ήταν ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα ανακάλυπτε τα ιδιαίτερα ταλέντα κάθε παιδιού και θα τα βοηθούσε να τα καλλιεργήσουν; ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Επικίνδυνο. ~~ ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Πώς θα ήταν μια κοινωνία βασισμένη σ’ ένα τέτοιο εκπαιδευτικό σύστημα, σε συνδυασμό με δίκαιη οικονομική πολιτική; ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όχι ιδανική, αλλά σίγουρα καλύτερη απ’ την τωρινή. ~~~~~ Το IQ (intelligence quotient) δεν είναι τόσο έξυπνο, όσο πιστεύαμε κάποτε. Στα τεστ IQ μετριέται μόνο η γλωσσική και η λογικό-μαθηματική ευφυΐα. Συνακόλουθα ο Μάρλον Μπράντο, η Πάβλοβα, ίσως και ο Βαν Γκογκ, θα θεωρούνταν σχεδόν χαζοί αν έκαναν ένα τέτοιο τεστ. ~~{}~~ Ευτυχώς, για τους…
(Τάδε έφη Καραγκιόζης) Συνάντησα πριν λίγο το Σολωμό, τον ξεβιδωμένο. Του ‘πιασα κουβέντα μπας και του πάρω καμιά λίρα, αλλά πού να τον καταφέρεις τον σπαγκοραμμένο; «Hola», μου λέει, «hola, Καραγκιόζιο.» «Ποια όλα, δώσε ό,τι μπορείς να φάμε καμιά μπριζόλα.» «Hola είναι γεια στο Ισπανία, καταρλαβουρδούμπος;» Σεφεραδίτης είναι ο Σολωμός, Ισπανοεβραίος, διαβασμένος άνθρωπος. Μου λέει ότι κάθε Ισπανός έχει στην ψυχή του έναν Κιχότη κι έναν Σάντσο. Δεν τους ήξερα τους κυρίους, αλλά μου εξήγησε ο Πέστροφας. Ο Κιχότης είναι ονειροπόλος, παθιασμένος, ευγενής, αλλά λιγάκι το ‘χει χάσει. Ο Σάντσο είναι ρεαλιστής, υπολογιστής, χωριάτης, κουτορνίθι. Αυτοί οι δύο παλεύουν μέσα…
Από τον Γελωτοποιό
Από τον Γελωτοποιό
Ο πόνος ήταν η τιμωρία των Πρωτόπλαστων, επειδή παράκουσαν τις εντολές του Γιαχβέ. Αν δεν το είχαν κάνει τότε τα δόντια μας δεν θα πονούσαν ποτέ ούτε θα γεννούσαμε με ωδίνες τα παιδιά μας και το ψωμί θα φύτρωνε στα δέντρα. Όμως ήταν η Εύα που είπε στον πειθήνιο Αδάμ: “Αδάμ, ας κάνουμε κάτι διαφορετικό. Βαρέθηκα να ζω στον Παράδεισο.” “Μα, Εύα”, της είπε ο Αδάμ, “εδώ τα έχουμε όλα.” “Αρχίδια έχουμε”, απάντησε εκείνη. “Ζωή τη λες αυτή; Θέλω περιπέτεια, θέλω πάθος, θέλω να ζήσω!” Ο Αδάμ της χάιδεψε το κεφάλι σαν να ‘τανε κουτάβι και πήγε να παίξει με…
Από τον Γελωτοποιό
Από τον Γελωτοποιό
Δυο ταινίες και μια γάτα ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Ο άνθρωπος, αν είναι τυχερός, ζει τρεις περιόδους -σχεδόν ισόχρονες. Στην πρώτη είναι το παιδί κάποιων. Στη δεύτερη συνεχίζει να είναι το παιδί κάποιων, αλλά είναι και γονιός κάποιων. Στη τρίτη είναι μόνο ο γονιός κάποιων. Ως παιδί, ειδικά από την εφηβεία και μετά, συγκρούεται με όλα αυτά που αντιπροσωπεύουν οι γονείς του. “Οι γονείς μου δεν μπορούν να με καταλάβουν”, λέει. Κι όλοι οι συνομήλικοι συμφωνούν. Αυτή είναι η πρώτη ταινία. ~~ Όταν βγήκε στις αίθουσες το “Μάντεψε ποιος θα ‘ρθει το βράδυ”, του Στάνλεϊ Κράμερ, προκάλεσε μεγάλη αναταραχή. Αιτία ήταν ο διαφυλετικός…
Από τον Γελωτοποιό
Από τον Γελωτοποιό
Κάποιες φορές μου ‘ρχεται να δακρύσω, μόνο επειδή νιώθω τη χαρά της ύπαρξης. Δεν συμβαίνει μετά από συνειδητή προσπάθεια. Ούτε επειδή έχω λύσει όλα τα προβλήματα μου, επειδή κάτι πολύ ευχάριστο μου έχει συμβεί ή επειδή πέτυχα όλους τους στόχους μου. Είναι κάποιες σπίθες που φωτίζουν για ένα δευτερόλεπτο, για λίγα λεπτά, τη χαρά της ύπαρξης, σαν να αντιλαμβάνομαι πόσο σπουδαίο και μοναδικό είναι να υπάρχεις. Μου συνέβη σήμερα, όταν είδα ένα αγοράκι κι ένα κοριτσάκι ν’ αφήνουν το τραπέζι όπου κάθονταν οι γονείς τους, και ν’ ανεβαίνουν στα σκαμπό του μπαρ, σαν παιχνίδι, λες και ήταν ζευγάρι. Μου ήρθε…
Από τον Γελωτοποιό