Συντάκτης: Γελωτοποιός

  Ξέρετε ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του ανθρώπινου είδους; Μετά την ηλιθιότητα, βεβαίως. Ότι αργεί πολύ να αναπαραχθεί! Αυτό, όσο περίεργο κι αν σας φαίνεται, τον κάνει πολύ ευάλωτο στις αλλαγές του περιβάλλοντος, αφού είναι το είδος -στο σύνολο του- που προσαρμόζεται και όχι το άτομο. Το άτομο, για τη φύση, δεν έχει καμιά αξία. Οπότε ο ανθρώπινος ατομικισμός είναι μια ιδιότητα παραφύσιν. Για δεύτερη φορά ο Γελωτοποιός θα ασχοληθεί με τις επιδράσεις των οργανικών εντομοκτόνων στον άνθρωπο. Όχι επειδή ο άνθρωπος είναι σημαντικότερος από τα υπόλοιπα όντα ούτε γιατί οι επιδράσεις των συγκεκριμένων ουσιών σε αυτά είναι μικρότερης…

Σαν σήμερα γεννήθηκε ένας απ’ τους πιο επιδραστικούς ανθρώπους, ο Κάρολος Δαρβίνος. Η “Καταγωγή των Ειδών” δεν διδάσκεται σε καμία τάξη του σχολείου, είναι θαμμένη στο τέλος κάποιου βιβλίου βιολογίας. Αντιθέτως διδάσκεται απ’ την τρίτη δημοτικού το χριστιανικό δόγμα περί Δημιουργίας, της Εβραϊκής Παλαιάς Διαθήκης, με Αδάμ, Εύα, Κιβωτούς του Νώε κι άλλα μυθολογικά στοιχεία. Αυτή είναι η αληθινή ιστορία ενός παιδιού που πήγε στο σχολείο και δήλωσε άθεος. ~~ (Το κείμενο που ακολουθεί είναι ενός φίλου. Για τη “Δίκη των Πιθήκων” θα βρείτε λινκ στο τέλος.) ~~ “Ο μικρός Σπύρος ήταν ένα παιδάκι με απίστευτη περιέργεια, σαν όλα τα…

Ας γράψουμε ένα κείμενο εκτός επικαιρικότητας (όπως λέμε εκτός πραγματικότητας), γιατί –ως γνωστόν- η υπερβολική έκθεση στην επικαιρότητα προκαλεί σοβαρές και μόνιμες βλάβες στο θυμικό, στη φαντασία και στην αισιοδοξία. ~~ Φανταστείτε (είδατε τι ωραία ξεκινάει ένα μη-επίκαιρο κείμενο;) ότι είναι μεσημέρι και βάζετε φαγητό στα παιδιά σας. Το μεγαλύτερο -έστω ότι είναι κορίτσι- είναι ένα «κανονικό» παιδί. Χαμογελαστή, καλή στο σχολείο, έχει πολλές φίλες και τελευταία έχει αρχίσει να κατεβάζει προκλητικά το βλέμμα όταν την προσεγγίζει ένα αγόρι. Το δεύτερο παιδί σας, το οποίο είναι ένα αγόρι πέντε χρονών, είναι… «διαφορετικό». Ήταν έτσι από μωρό. Δεν του άρεσαν οι…

Αυτό είναι κάτι που δεν μάθαμε στο σχολείο: Το πρώτο έπος που συνέθεσε (όχι έγραψε, προσοχή, ο Όμηρος δεν έγραφε) δεν ήταν η Ιλιάδα ούτε η Οδύσσεια, αλλά ο “Μαργίτης”, ένα έπος όπου ο ήρωας ήταν τρελός ή ηλίθιος. Προτού δούμε ποιος ήταν ο Μαργίτης, καλό θα ήταν να δούμε ποιος ήταν ο Όμηρος; Ή μάλλον… Υπήρξε κάποιο ιστορικό πρόσωπο με αυτό το όνομα και αυτές τις μυθικές ικανότητες; Και κατά πόσο τα έργα που του αποδίδονται είναι δικά του δημιουργήματα (αποκλειστικά); Ένα σύντομο βιογραφικό του Ομήρου, του Ποιητή: Έτος γέννησης: Ο Ερατοσθένης τοποθετεί τη γέννηση του στο 1159 προ…

Φανταστείτε ένα κοπάδι αντιλόπες που βόσκουν στη σαβάνα. Το χορταράκι είναι τρυφερό, πριν λίγες μέρες σταμάτησε η βροχή. Οι αντιλόπες μασουλάνε, μηρυκάζουν και κουτσομπολεύουν. Τότε ξαφνικά ο άνεμος αλλάζει και στα ρουθούνια τους φτάνει μυρωδιά από… Κίνδυνος! Μέχρι να συνειδητοποιήσουν τι συμβαίνει ένα τσιτάχ πετάγεται απ’ τα ψηλά χόρτα και τους επιτίθεται. Το τσιτάχ πιάνει τα 100 χιλιόμετρα σε λίγα δευτερόλεπτα. Όλες αρχίζουν να τρέχουν, αλλά μία, που παράφαγε, αργεί ένα δευτερόλεπτο. Το τσιτάχ τη καταδιώκει, τη φτάνει, πηδάει πάνω της και… Η αντιλόπη πέφτει. Δεν είναι νεκρή, αλλά δεν νιώθει τίποτα πια, έχει «παγώσει». Αυτή την κατάσταση οι ηθολόγοι…

-You know what I’m thinking? -What? -I wish I could go back and wipe them all. I wish I had superpowers, not like spiderman, even stronger, just like the other guy with the magnets and the helmet and even stronger. And kill them all. – The bad guys. -All of them. -That’s not fair. – What they did to us is? His eyes burst out a super nova of infinite hatred. His hands point at Limbo.Millions of children. From modern and ancient times. From forests that no longer exist, from empires, kingdoms and lands that prospered and declined, now only…

VERBATIM Camela Dinosaurus Όταν μπήκε στη γραμμή παραγωγής την έπιασε πανικός. Και τώρα; Τώρα τι θα τύχει; Για τι με ετοιμάζουν; Αναρωτήθηκε. Θυμήθηκε τον παππού της, έναν όμορφο δίσκο βινυλίου, απ’ τους πρώτους που ήρθαν στην Ελλάδα, με την ηχογράφηση του «Strange Fruit» πάνω του. Μια τέτοια ζωή ήθελε και γι’ αυτήν, να μπορεί να φέρει ας πούμε σε όλα της τα χρόνια την Billie Holiday στη μνήμη της. Η λωρίδα με τα CD προχωρούσε. Μπρος της ήταν δυο άξεστα Q. «Ε, σ’ αυτά αξίζει έως Παντελίδης, όχι σε εμένα. Εγώ… εγώ θα ήθελα την Σεχραζάτ του Κόρσακοφ με το…

Εν αρχή ην ο Λόγος. Μετά κάποιοι ξεκίνησαν να τον κρίνουν. Η λογοκρισία υπάρχει από τότε που υπάρχει εξουσία. Γιατί ο λόγος αποκαλύτπει κι αυτό ήταν και είναι κάτι που αντιπαθούν οι ισχυροί. Η καταπίεση των πολλών απ’ τους λίγους, αυτοκράτορες, ιερείς, δικτάτορες, κοτζαμπάσηδες, έχει πολλά πρόσωπα κι ερείσματα. Ένα απ’ αυτά είναι η λογοκρισία, τόσο αρχαία όσο κι η σοφία. ~~ Η πρώτη ιστορικά γνωστή απόπειρα λογοκρισίας έγινε στο θέατρο. Όταν ο πρωτοπόρος του Δράματος, ο άνθρωπος που δημιούργησε το θέατρο, ο Θέσπις, σκάρωσε τον πλανόδιο θίασο του, ο σοφός Σόλων πήγε να δει τι ήταν αυτό το πρωτόφαντο…

(Επαναστατική Κουζίνα) Ο μεγαλύτερος μύθος της ανθρωπότητας, η μεγαλύτερη προκατάληψη, είναι ότι ο άνθρωπος γεννιέται ήρωας ή προδότης -ή απλά αδύναμος, σπουδαίος ή μέτριος -ή και ασήμαντος. Η αστρολογία, η θρησκεία πολλές φορές, οι μύθοι που ακούμε από τότε που ξεκινήσαμε να μιλάμε και η ρατσιστική προπαγάνδα, μας έχουν πείσει ότι η μοίρα του καθενός από εμάς είναι προκαθορισμένη. Και σίγουρα κάτι τέτοιο είναι βολικό. Είναι βολικό για μας, όταν αδυνατούμε να ξεπεράσουμε κάποιες συνήθειες και κάποιες ιδιότητες του χαρακτήρα μας για τις οποίες δεν είμαστε καθόλου περήφανοι. Είναι βολικό για τους κυβερνώντες, αφού έτσι μας κρατούν υπό καταστολή, πείθοντας…

  Ο Κόνραντ Λόρεντς ήταν διδάκτωρ της ιατρικής και της φιλοσοφίας, βιολόγος, ηθολόγος και ψυχολόγος, ιδρυτής του κλάδου της συγκριτικής συμπεριφοράς και στοχαστής. Το 1973, τη χρονιά που πήρε το νόμπελ ιατρικής και φυσιολογίας, εξέδωσε ένα διαφορετικό βιβλίο με τίτλο: «Τα 8 θανάσιμα αμαρτήματα του πολιτισμού μας». Σε αυτό αναφέρει τις οκτώ αιτίες που, κατά τη γνώμη του, οδηγούν αναπόδραστα στο τέλος του ανθρώπου. Δεν πρόκειται για κάποιο βιβλίο καταστροφολογίας, με αστεροειδείς, επιδημίες και νεκροζώντανους που τρέφονται με μυαλά. Το ουσιαστικό πρόβλημα για τον Λόρεντς είναι ότι: «η ανθρώπινη γνώση για τον εξωτερικό κόσμο έχει καλπάσει πολύ πιο μπροστά από…

Αναρωτιέμαι κάποιες φορές: Αν ο Μότσαρτ γεννιόταν στην εποχή μας, τι μουσική θα έγραφε; Ορχηστρική; Μουσική για τον κινηματογράφο; Τζαζ; Ή μήπως θα ήταν κάποιος καταραμένος ροκ-σταρ, σαν τον Τζίμι Χέντριξ; Η ερώτηση είναι άστοχη, το γνωρίζω. Ο Μότσαρτ, όπως και κάθε άλλος άνθρωπος, είναι το προϊόν συμπτώσεων, κοινωνικών συνθηκών και επιλογών, σε διαρκή αλληλεπίδραση με το χαοτικό σύστημα του εγκεφάλου. Κάθε άνθρωπος γεννιέται μόνο μια φορά. Δεν είναι δυνατόν να κλωνοποιήσεις το Χάος. ~~ Το βέβαιο είναι ότι ο Johannes Chrysostomus Wolfgangus Theophilus Mozart δεν ήταν φυσιολογικός. Ο Σταντάλ, στη μονογραφία του για τον Αμαντέους, γράφει ότι ήταν “σαν…

(Τετράδια Συνεργείου) Το πρώτο πρόβλημα κάθε συγγραφέα είναι ποιος θα διηγηθεί την ιστορία, από ποια οπτική γωνιά. Θα είναι η απόλυτα αντικειμενική, του θεατή που δεν γνωρίζει τίποτα για τις σκέψεις του χαρακτήρα; Ή μήπως η οπτική γωνιά του αναξιόπιστου αφηγητή, που κάνει υποθέσεις; Μπορεί να είναι η πρωτοπρόσωπη αφήγηση, όπου ο αφηγητής παίρνει μέρος στην ιστορία. Ή κι εκείνη του παντογνώστη αφηγητή, που γνωρίζει τα πάντα, για όλους; Και πώς ακούγεται μια αφήγηση σε δεύτερο πρόσωπο; Στο Συνεργείο παίξαμε με τα είδη αφήγησης. Κάθε παράγραφο στις παρακάτω ιστορίες είναι γραμμένη από διαφορετικό συνεργό και από διαφορετική οπτική γωνιά. Το…

Ο γερο Γλαύκος διάβασε σ’ έναν τοίχο: “Ο χρόνος ο πανδαμάτωρ”. Κι έκλαψε σαν παιδί. Κι ήταν παιδί. Αλκίνοος Ιωαννίδης ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Ονειρεύτηκα ότι ήμουν γέρος. Είδα ότι ξύπνησα από όνειρο. Ήμουν στο κρεβάτι. Κοίταξα το χέρι μου κι είχε άσπρες τρίχες. Ανασηκώθηκα, πάτησα τα πόδια μου και κοιτάχτηκα στον καθρέφτη. Ήμουν γέρος, ίσως ογδόντα χρονών. Είχα λίγα μαλλιά στους κροτάφους, κάτασπρα, και λεκιασμένη καράφλα. Το πρόσωπο μου πήγαινε προς τα κάτω, σαν να ‘χε λιώσει, απ’ τη ζέστη, απ’ τα χρόνια. Μόνο η μύτη μου και τ’ αυτιά μου είχαν διογκωθεί. Έμοιαζα λίγο με τον παππού μου. Ένιωθα βαθιά απογοήτευση,…

Tο ημερολόγιο της μοναξιάς (Το καλοκαίρι του 2002 εξορίστηκα εκούσια σ’ ένα χωριό των Πυρηναίων. Χωρίς κινητό, χωρίς υπολογιστή, χωρίς καμιά επικοινωνία με ανθρώπους, πέρα απ’ τις απαραίτητες λέξεις: Bonjour – Combien ca coute? – Merci. Πίστευα τότε ότι το έκανα για να μπορέσω να γράψω απρόσκοπτα. Τώρα πια γνωρίζω ότι το έκανα για να δοκιμάσω την αντοχή μου στη μοναξιά. Η αρχική ευφορία γρήγορα μετατράπηκε σε δυσφορία, σε αντικοινωνικότητα, σε μίσος για τους ανθρώπους, σε εφιάλτες που έμοιαζαν να συνεχίζονται όταν ξυπνούσα. Άντεξα, οριακά. Κάποιες νύχτες χρειάστηκε να κρύψω το ψαλίδι και τα μαχαίρια. Πέρασα κοντά απ’ την τρέλα,…

Να φυτέψεις ένα δέντρο, να γεννήσεις ένα παιδί, να γράψεις ένα ποίημα. Να φτιάξεις έναν χιονάνθρωπο. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Λένε ότι η ζωή δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μικρό καλοκαίρι ανάμεσα σε δύο αιώνιους χειμώνες. Μπορεί και να ‘χουν δίκιο. Δεν έχω πεθάνει ακόμα για να ξέρω. Όμως τι αξία θα είχε το καλοκαίρι, αν ήταν αιώνιο, αν δεν γνωρίζαμε τίποτα άλλο από αυτό; Δεν θα μπορούσαμε καν να το αντιληφθούμε ως καλοκαίρι. Κι ίσως κάποιες φορές ο χειμώνας να είναι όμορφος. Όταν φτιάχνεις χιονάνθρωπο. ~~ Ξυπνήσαμε το πρωί κι είχε χιονίσει. Ίσως στη Νορβηγία ν’ ακούγεται κοινότοπη αυτή η φράση,…