Συντάκτης: Γελωτοποιός

(Αυτή η ιστορία είναι αληθινή. Συνέβη στην Νάξο πριν δέκα χρόνια, όταν ο ήλιος ακόμα έλαμπε κι οι Έλληνες τραγουδούσαν Παπαρίζου. Τότε περίπου γράφτηκε και το κείμενο που ακολουθεί. Το μεταφέρω αυτούσιο, παρά την εκνευριστική αφέλεια του αφηγητή. Ως αντίβαρο στην αφέλεια του αφηγητή παραβάλλω τα σχόλια δυο εκ διαμέτρου αντίθετων χαρακτήρων, που έχουν ένα ουσιώδες κοινό: Τα ξέρουν όλα.) ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Τον πρωτοείδα –ή μάλλον με πρωτοείδε- στην παραλία γυμνιστών όπου συνήθιζα να περνάω τα απογεύματα μου. Ήμουν ξαπλωμένος ανάσκελα και διάβαζα όταν αντιλήφθηκα κάποιον να κάθεται κοντά μου -πιο κοντά απ’ ό,τι χρειαζόταν, αφού η παραλία ήταν άδεια. Γύρισα…

Οι καθρέφτες και η συνουσία είναι απεχθείς, γιατί πολλαπλασιάζουν τον αριθμό των ανθρώπων. Ο Ιεροεξεταστής στο διήγημα “Tlon, Uqbar, Orbis Tertius” του Μπόρχες

Τι ‘ν’ αυτό που γεννιέται αθώο, ζει ένοχα και πεθαίνει με κατάρες;

Human kind cannot bear very much reality – T.S. Eliot

Είναι δύσκολο, το ξέρω πως είναι, όταν κατρακυλάς στο βάραθρο να συνεχίσεις να πιστεύεις ότι μπορεί να υπάρχει κάτι μαγικό, κάτι που να σου υπενθυμίζει ότι αυτός ο κόσμος δεν είναι μόνο μια κοιλάδα δακρύων. Κι όμως… Υπήρξαν άνθρωποι –δεν πάνε πολλά χρόνια- που αντίκρισαν το έρεβος και κατάφεραν να δραπετεύσουν -όχι αλώβητοι, αλλά όρθιοι. Άλλωστε αυτό είναι που έχει σημασία: Να μείνεις όρθιος, ενάντια σε όλες τις προβλέψεις, μέχρι το τέλος. Συμβαίνει σπάνια, αλλά συμβαίνει, μέσα στη πιο βαθιά νύχτα να εμφανίζεται μπροστά σου μια πόρτα που οδηγεί σ’ ένα «μαγικό θέατρο μόνο για λίγους». Δεν θα σας μιλήσω…

Ο έρωτας ξεκινάει με μια μεταφορά. Ο έρωτας ξεκινά όταν μια γυναίκα εγγράφεται στην ποιητική μας μνήμη. Μίλαν Κούντερα, Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Πρώτα είναι εκείνο το χαμόγελο. Κοντά μαλλιά, μεγάλα μάτια και πέντε τόνοι αυτοπεποίθησης. Μαλβίνα τη λένε. Είναι πολύ μεγάλη, σαραντάρα ίσως, αλλά σε γοητεύει. Και σου τη σπάει. Δεν ξέρεις γιατί στέκεσαι να την ακούσεις, κάθε φορά που περνάς μπρος απ’ την οθόνη. Αλλά μένεις. Δεν δείχνει τα βυζιά της ούτε φοράει κοντή φούστα. Μόνο μιλάει -και χαμογελάει σαν τον γάτο του Τσέσαϊρ. Είσαι 19 και τα ‘χεις με την αδελφή του μπασίστα του συγκροτήματος…

– Ποιο είναι το χειρότερο όταν είσαι γέρος; – Ότι θυμάσαι πώς ήσουν νέος. The Straight Story, του Ντέιβιντ Λιντς ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Όταν είσαι παιδί υπάρχουν μόνο δύο ηλικίες: Τα παιδιά και οι μεγάλοι. Στην εφηβεία τρεις: Τα μικρά, “εμείς” κι οι γέροι. Γέρος θεωρείται όποιος είναι πάνω από τριάντα. Στα τριάντα, λίγο πριν-λίγο μετά, δεν είσαι κάτι συγκεκριμένο. Μπορεί να είσαι γονιός, αλλά μπορεί και να ζεις σαν έφηβος. Δεν είσαι νέος. Οι δεκαοχτάχρονοι σε σέβονται ή σε κοροιδεύουν, όταν προσπαθείς τόσο σκληρά ν’ αποδείξεις ότι είσαι σαν κι εκείνους. Έπειτα γίνεσαι σαράντα κι όλοι οι εικοσάρηδες σε λένε κύριο/κυρία.…

 Γράμμα σ’ ένα νέο συγγραφέα

Και είπε τότε ο Θεός: “Ιδού έως τώρα ένας λαός είναι αυτοί και μια γλώσσα ομιλούν όλοι. Και νομίζουν ότι τώρα δεν θα τους λείψει τίποτα απ’ όσα σκέφτονται να κάνουν.” Και είπε τότε ο Θεός: “Εμπρός, ας επιφέρουμε σύγχυση στη γλώσσα τους, ώστε να μην εννοεί ο ένας τη γλώσσα του άλλου”. Έτσι και έγινε. Ο πύργος της Βαβέλ, Γένεσις 11,6 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Νιώθω τον χειμώνα να ‘ρχεται βαρύς. Μέρα με τη μέρα το φως λιγοστεύει και πιανόμαστε πιο γερά στο δόκανο του νεοφιλελευθερισμού. Είναι η ύψιστη μορφή τυραννίας που έχει περάσει η ανθρωπότητα. Παγκόσμια, ολοκληρωτική και χωρίς εναλλακτικές. Οι…

The horse wagons started from Thessaloniki, Budapest, Prague, Paris.

Ιδεοψυχαναγκασμός: Η ασθένεια των έμμονων ιδεών

Η αξία μιας άσχημης είδησης μετριέται κυρίως από την εγγύτητα, από τον αριθμό των θυμάτων κι από τη φρικαλεότητα. Αν δέκα άνθρωποι σκοτωθούν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο Κιργιστάν πιθανότατα δε θα το μάθουμε ποτέ –εκτός κι αν υπήρχε ένα μικρό κενό στην προτελευταία σελίδα της Κυριακάτικης Έκδοσης, που έπρεπε κάπως να γεμίσει. Αν συμβεί στην Εγνατία Οδό θα γίνει πρωτοσέλιδο για δύο-τρεις μέρες. Αν, όμως, ένα εκατομμύριο άνθρωποι σκοτωθούν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο Κιργιστάν (λόγω ολισθηρότητας του οδοστρώματος, για παράδειγμα) τότε θα έχουμε το πρωτοσέλιδο της επόμενης μέρας. Αν συμβεί το ίδιο στην Εγνατία θα έχουμε τριήμερο εθνικό πένθος –αλλά…

– Ξέρεις τι σκέφτομαι; – Τι; – Να μπορούσα να γινόταν να γυρίσω πίσω και να τους καθαρίσω όλους. Να ‘χα υπερδυνάμεις, όχι σαν τον Σπάιντερμαν, πιο δυνατός, σαν τον άλλον με τους μαγνήτες και το κράνος, και πιο δυνατός. Και να τους σκοτώσω όλους. – Τους κακούς. – Όλους. – Δεν είναι δίκαιο. – Αυτό που κάναν σε μας είναι; Τα μάτια του ξεσπούν, σούπερ νόβα άπειρου μίσους. Τα χέρια του δείχνουν το Καθαρτήριο. Εκατομμύρια παιδιά. Σύγχρονα κι αρχαία. Από δάση που δεν υπάρχουν πια, από αυτοκρατορίες και βασίλεια και χώρες που άκμασαν, παράκμασαν κι έμειναν στα βιβλία. Παιδιά…

Ο άνθρωπος παίζει μόνο όταν είναι άνθρωπος στην κυριολεξία και είναι στην κυριολεξία άνθρωπος μόνο όταν παίζει – Φρ. Σίλερ

900 Γάλλοι βουλευτές τραγουδάνε συγκινημένοι τη Μασσαλιώτιδα.