Τραγουδάμε τους ύμνους μας μπρος στα όπλα του εχθρού.
Συντάκτης: Γελωτοποιός
its the end of the world as we know it – REM
Με λένε Τζαμέλ Ζαρούρ.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις -Κ.Π. Καβάφης
“Η ζωή είναι ένα θαύμα που πετάξαμε στον καταπιώνα του φόβου.
Είναι μετρήσιμη η ευτυχία;
The story of the boy who spoke with the dead
Αν θέλεις να κερδίσεις τη συμπάθεια των μαζών πρέπει να τους λες τα πιο ηλίθια και τα πιο χυδαία πράγματα Αδόλφος Χίτλερ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Τι είναι ο όχλος; Η πολυάριθμη συνάθροιση ανθρώπων δεν επαρκεί για το σχηματισμού ενός όχλου. Το πλήθος δεν είναι όχλος. Ο όχλος δημιουργείται όταν η συνείδηση και η προσωπικότητα των ατόμων που αποτελούν το πλήθος εξαφανίζονται. Ο όχλος έχει –κατά κάποιο τρόπο- μια κοινή συνείδηση. Τα αριθμητικά δεδομένα δεν παίζουν σχεδόν κανένα ρόλο, γιατί μπορεί χιλιάδες άτομα συγκεντρωμένα να μην αποτελούν όχλο, ενώ είναι δυνατόν «μισή δωδεκάδα ανθρώπων να αποτελέσουν ψυχολογικό όχλο». ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Ο Ορτέγκα υ Γκάσετ…
Αναρωτιέστε ποιος ήταν αυτός ο τόσο ξεχωριστός άνθρωπος;
I hate love – Stanley Kubrick ~~~~~~~~~~~~~~
Το σπέρμα της ρέγκας
Δύο γερόντια περνάνε κάτω από το μπαλκόνι μου. Τον ένα, τον κυρ-Βασίλη, τον γνωρίζω. 88 χρονών, με το χαμόγελο πάντα στη μασέλα. «Καλημέρα, λεβέντη», μου λέει κάθε πρωί. «Τι κάνετε, κυρ-Βασίλη;» «Είμαι καλά», λέει αυτός. «Αφού είμαι όρθιος και περπατάω, είμαι καλά.» Κάθε πρωί η ίδια στιχομυθία. Αλλά δε με κουράζει. Όσο κουρασμένος και να νιώθω, όσο απογοητευμένος και να είμαι, όταν τον ακούω, όταν τον βλέπω να μου χαμογελάει, παρά τα 88 χρόνια που κουβαλάει μετά βίας στη ράχη του, χαμογελάω κι εγώ. Η όρθια του καλημέρα μου θυμίζει ότι πρέπει να απολαμβάνω όλα αυτά που θεωρώ δεδομένα. Αυτά…
αυθέντης (ο) ουσ: [<αρχ. αυθέντης<αυτοέντης<αυτό+έντης<ανύω (=φτάνω στο τέλος)]: απόλυτος κύριος, άρχοντας, αφέντης αυθεντία (η) ουσ [<αυθέντης]: η εξουσία του αυθέντη || η υπέρτατη επιστημονική αξία ή το αναμφισβήτητο κύρος
“Ωστε από τη φύση, γίνεται δούλος εκείνος που είναι κατάλληλος να γίνει το κτήμα ενός άλλου ανθρώπου, και για αυτόν τον λόγο γίνεται δούλος”. Αριστοτέλης, Πολιτικά, 1,5 ~ Ο μεγαλοφυής Αριστοτέλης αποδεχόταν τη δουλεία ως φυσική, κάτι το οποίο ακούγεται τερατώδες σε εμάς, τους ανθρώπους της ψηφιακής εποχής (παρότι 30 δούλοι -στην καλύτερη περίπτωση- εργάζονται για κάθε προνομιούχο που φοράει παπούτσια με αερόσολες, μιλάει στο i-phone και κάνει πρόταση γάμου με διαμάντι). Γιατί ο Αριστοτέλης έκανε ένα τόσο μεγάλο λάθος; Τι εμπόδισε έναν τόσο δημιουργικό και πρωτοπόρο άνθρωπο να αντιληφθεί την πλάνη της “φυσικής δουλείας”; Τίποτα άλλο από…
Το κωμικό δεν προσφέρει έξοδο – Ε. Ιονέσκο