Συντάκτης: Γελωτοποιός

Ευρωπαϊκό φιλμ νουάρ

Λούλα, ο αριστερός που έκανε τη Βραζιλία υπερδύναμη

Το μόνο που πρέπει να φοβόμαστε είναι ο φόβος – Ρούζβελτ, 1933

Τι είναι η ευτυχία;

του Γελωτοποιού

  Ένα περιστατικό κοινωνικής υστερίας

  Η αλήθεια είναι απλά θέμα ύφους – Όσκαρ Ουάιλντ

    The antidote to despair is action ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~  Η εθνική διαταραχή των Ελλήνων είναι ολοφάνερα η κατάθλιψη. Δε χρειάζεται να είσαι ψυχολόγος για να το καταλάβεις. Αρκεί να βγεις μια βόλτα στο κέντρο της πόλης, να μπεις στο λεωφορείο ή -ακόμα καλύτερα- να βρεθείς στον “ΟΑΕΔ της γειτονιάς σου”. Όλοι κοιτάζουν ασκαρδαμυκτί το άπειρο, αν δεν ξεφυσάνε με σφιγμένα χείλη. Η κατάθλιψη, δεν είναι τίποτα άλλο από την απόγνωση και την ανημποριά –συχνά γαρνιρισμένες με απάθεια. ~~{}~~ Ο ψυχολόγος Μάρτιν Ε. Σέλιγκμαν υποστήριξε ότι η κατάθλιψη, το παρατεταμένο συναίσθημα «ανικανότητας αντιμετώπισης καταστάσεων», είναι αποτέλεσμα μιας διεργασίας εκμάθησης ή προσαρμογής,…

Ο Όλιβερ Σακς, στο περίφημο βιβλίο του «Ο άνθρωπος που μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο» (εκδόσεις Καστανιώτη), παρουσιάζει μια ιδιαίτερη περίπτωση οπτικής αγνωσίας. Σε αυτή ο δρ Π, ένας διακεκριμένος μουσικός και καθηγητής, εξαιρετικά καλλιεργημένος και λειτουργικός κατά τα άλλα, χάνει την ικανότητα να αναγνωρίζει –οπτικά- αντικείμενα καθημερινής χρήσης, καθώς και την ικανότητα να μπορεί να αντιλαμβάνεται την ολότητα αυτών που παρατηρεί. Μπορεί να αναγνωρίσει τα απλά σχήματα -όπως έναν κύβο, αλλά όταν ο Σακς του δίνει ένα τριαντάφυλλο ο δρ Π, το παίρνει στα χέρια του και το κοιτάει απορημένος. «Γύρω στις έξι ίντσες μήκος», λέει ο…

Ο Μπουνιουέλ γύρισε τον «Εξολοθρευτή Άγγελο» το 1962. Σ’ αυτή την ταινία βλέπουμε μια παρέα αστών που συγκεντρώνεται στο σπίτι του ζεύγους Nobile για να δειπνήσουν. Μετά το τέλος του δείπνου όμως, αντί ν’ αναχωρήσουν, όλοι βρίσκουν μια δικαιολογία, εγκαθίστανται και κοιμούνται στο σαλόνι. Το επόμενο πρωινό, μετά τον καφέ τους, διαπιστώνουν ότι δεν μπορούν να βγούνε από το δωμάτιο. Είναι εγκλωβισμένοι στο σαλόνι, χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος, κάποιο εμπόδιο. Απλά δεν μπορούν να φύγουν! Μέρα με τη μέρα -και υπό την πίεση της πείνας και της δίψας- οι μάσκες της ηθικής αρχίζουν να πέφτουν και οι παγιδευμένοι αστοί…

Κοινωνιολογική Ζωολογία

Είναι μια σκηνή από το «Δόκτωρ Ζιβάγκο», του Ντέιβιντ Λιν. Η μόνη σκηνή της ταινίας που θυμάμαι. Όπου ο πρωταγωνιστής με την οικογένεια του έχουν κλειστεί σ’ ένα τρένο που τους μεταφέρει στην εξορία. Κάποια στιγμή ο Ομάρ Σαρίφ ανοίγει ένα μικρό παράθυρο και κοιτάζει το φεγγάρι. Το τρένο προχωράει για τις παγωμένες στέπες της Σιβηρίας κι αυτός, χωρίς θλίψη, αλλά με τα μάτια βουρκωμένα από το θέαμα, θαυμάζει το φεγγάρι. ~~{}~~ Η γενιά του Άβελ. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που έχουν ταλέντο στην…  πραγματικότητα. Τους αναγνωρίζεις πολύ εύκολα, απ’ τα υπέροχα ρούχα τους, το υπέροχο αυτοκίνητο τους, την υπέροχη οικογένεια…

Δεν είμαστε άνθρωποι πια. Είμαστε απλήρωτοι λογαριασμοί.

Το κράτος είναι η μεγαλύτερη εγκληματική οργάνωση

Ο άνθρωπος δεν είναι λογικό όν