Συντάκτης: Γιάννης Μπάκος

Ταξίδι διάρκειας 63′ σε μια νυχτερινή διαδρομή χωρίς φεγγάρι Henry Martini – A shot in the Dark Crystal Stilts – Still as the night Jacco Gardner – Clear the air Fleet Foxes – Mykonos (Alternate Version) Grizzly Bear – Two times Mystery Jets – You had me at hello Paul Simon – 50 ways to leave your lover Richard Hawley – Serious TLSP – Meeting place Night Moves – Carl Sagan The Coral – Cobwebs Isobel Campbell & Mark Lanegan – Ramblin’ Man The Arcs – Chains of love Jarvis Cocker – I never said I was deep Sivert Hoyem…

Ο Πόλυς Ζουκ μιλά στον Γιάννη Μπάκο για τα ολόφρεσκα “Φρούτα του Δάσους” και τις μεγάλες προσδοκίες τους… Ανάμεσα σε μια πληθώρα σχημάτων που παλεύουν να βρουν την ταυτότητα τους ο Πόλυς Ζουκ και τα Φρούτα του Δάσους εδώ και 9 χρόνια πορεύονται μόνοι τους, ανεξάρτητοι, χωρίς εταιρίες και managers, εν μέσω της μεγαλύτερης κρίσης (και) στην ελληνική μουσική βιομηχανία. Πορεύονται τίμια και ακέραια, χωρίς συμβιβασμούς, λέγοντας την δική τους ιστορία και προσκαλώντας μας να συμμετάσχουμε σε αυτή την πανέμορφη μουσική στιχομυθία. https://www.youtube.com/watch?v=uXJEXon4xZw&feature=youtu.be Σε πρώτη φάση μίλησε μας λίγο για το σημείο που βρίσκεται το σχήμα πλέον, μετά τις…

Σαν σήμερα το 1994 οι Oasis κυκλοφορούν το 1ο τους single, φτάνοντας στο Νο.31 του UK Singles Chart. Το Supersonic ήταν απλά το ξεκίνημα μιας μπάντας που κυκλοφόρησε 7 albums, πουλώντας πάνω από 70εκ δίσκους παγκοσμίως μέχρι την διάλυση της το 2009, αποτελώντας το σημείο αναφοράς της BritPop την δεκαετία του ’90. Το Supersonic μπορεί να μην είχε την τύχη των υπόλοιπων 28 singles που κυκλοφόρησε η μπάντα αλλά μέχρι σήμερα θεωρείται κλασικό, ενώ ήταν και το κομμάτι που έπαιξαν οι Oasis στην πρώτη τους τηλεοπτική εμφάνιση στο Top of the Pops, λίγες εβδομάδες νωρίτερα. Γραμμένο από τον Noel Gallagher,…

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ακούσεις ένα καινούριο album. Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να ακούσεις την καινούρια μουσική ενός σχήματος με το οποίο έχεις ζήσει όλες τις έντονες στιγμές της ζωής σου. Διαβάζεις τα credits, γεννάς προσδοκίες και ξεκινάς. Έρωτας, αγάπη, θλίψη, πόνος, απώλεια, αισιοδοξία, κυνισμός. Όλα σε ένα, πάντα σε κάθε δουλειά των James. Είτε σου αρέσει είτε όχι, δεν μπορείς να παραβλέψεις την κυκλοθυμία της κάθε ολοκληρωμένης τους κυκλοφορίας. Ο Max Dingel (Killers) στην παραγωγή δίνει το στίγμα του από το ξεκίνημα, ενώ ο Brian Eno στα synthesizers έχει βάλει μια διαφορετική πινελιά, πάντα όμως στο μοτίβο των τελευταίων…

Σαν σήμερα το 1968, το soundtrack της ταινίας The Graduate (Ο Πρωτάρης) του ντουέτου Simon & Garfunkel ανεβαίνει στην κορυφή των charts. Το “Mrs. Robinson“, γραμμένο από τον Paul Simon, συμπεριλήφθηκε και στο album τους Bookends, ενώ έγινε το πρώτο rock single που κέρδισε βραβείο Grammy. Διασκευάστηκε επίσης από πολλούς καλλιτέχνες, όπως ο Frank Sinatra, οι Lemonheads και Bon Jovi, ενώ το 2004 βρέθηκε στο νούμερο 6 ανάμεσα στα 100 καλύτερα τραγούδια για τον κινηματογράφο σύμφωνα με τη λίστα του AFI (American Film Institute). https://www.youtube.com/watch?v=9C1BCAgu2I8

Υπάρχουν καλλιτέχνες εκεί έξω που φτιάχνουν μουσική όπως ο Οδυσσέας έφτιαξε τον δούρειο ίππο. Απλοϊκές για τον ακροατή συνθέσεις, στίχοι που μένουν στο μυαλό και εύκολα ταυτίζονται με προσωπικές ιστορίες, τραγούδια pop με την αυθεντική έννοια της λέξης. Δημοφιλή. Τα τραγούδια αυτά έρχονται να λειτουργήσουν με την ιδιότητα του δούρειου ίππου, καταφέρουν να εισχωρήσει ο καλλιτέχνης στο μυαλό, στην ψυχή των ακροατών κι εκεί να μπορέσει να δείξει το πραγματικό του έργο. Καταφέρνει να πάρει και την δεύτερη και την τρίτη ευκαιρία από το ακροατήριο του κι εκεί να αποδείξει πως ούτε εύπεπτος είναι, ούτε pop με την παρεξηγημένη έννοια.…

Σαν σήμερα το 1964 οι Beatles με το “Can’t buy me love” φτάνουν στην κορυφή του UK Singles Charts για 4η φορά. Με πωλήσεις πάνω από 1,5εκ αντίτυπα, το “Can’t buy me love” γράφτηκε κατά την διάρκεια περιοδείας των Beatles στην Γαλλία! https://www.youtube.com/watch?v=3ul_8m1n5AI

Τον περασμένο Νοέμβριο ο Craig Dyer και το project του Underground Youth, κυκλοφόρησαν την 7η δισκογραφική του δουλειά. Από το 2007 ως και σήμερα 7 albums δεν είναι λίγα, όπως δεν είναι μικρή και ασήμαντη η συνεχής ακροβασία ανάμεσα στους post punk, new wave, psychedelic rock, gothic και shoegaze ήχους, που επιχειρεί αυτή η παρέα από το Manchester. Στην πορεία του χρόνου οι Underground Youth δεν εφησύχασαν σε ένα μουσικό μοτίβο, δεν συμβιβάστηκαν με καμία μουσική ταμπέλα, δεν πορεύτηκαν με στόχο την επιτυχία. Όπως και η άλλη σπουδαία μπάντα της Fuzz Club Records (The Black Angels) το σχήμα από την…

Όταν μετά από 4 albums ένα σχήμα αλλάζει δύο από τα τέσσερα μέλη του εν μέσω ηχογραφήσεων για το επερχόμενο 5ο album, το πράγμα μπλέκει. Ή μήπως όχι; Ο Kele Okereke δεν έχασε ούτε λεπτό, το πήρε πάνω του και οι Bloc Party στις 29 Ιανουαρίου κυκλοφόρησαν το “Hymns”. Προφανές από τις πρώτες νότες του “The love within” ποιοι έφυγαν από την μπάντα, οι Bloc Party αποχωρούν από τα clubs, παρουσιάζοντας μας κάτι πιο σκοτεινό, λιγότερο κιθαριστικό και περισσότερο επικεντρωμένο στις μελωδίες της φωνής. Ο γεννημένος στο Λίβερπουλ από Νιγηριανούς γονείς super star Kele Okereke ξεχωρίζει στην σύνθεση και με…

Κοιτώντας πίσω στα κείμενα που ήταν γραμμένα στα τέλη της δεκαετίας του ’90, παρατηρεί κανείς την λαχτάρα όλων μας για το επόμενο μεγάλο όνομα, την επόμενη μεγάλη μπάντα, το σχήμα που θα ηγηθεί της παγκόσμιας μουσικής τρέλας που επικρατούσε από τις αρχές της δεκαετίας. Πόσο μάταιο όλο αυτό σήμερα, 17-18 χρόνια μετά. Η μουσική άλλαζε, το κοινό άλλαζε επίσης κι εμείς δεν βλέπαμε τίποτα από όλα αυτά. Επιμέναμε να σκεφτόμαστε με ρομαντισμό και με την μουσική στο επίκεντρο όλων. Όπως σε όλη την Μεγάλη Βρετανία και τα πανεπιστήμια ανά το νησί, στο University College του Λονδίνου, μια παρέα τεσσάρων νεαρών,…

Η Cool Britannia πέθανε, ζήτω η Cool Britannia!

Σύμφωνα με το λεξικό, ένστικτο είναι η έμφυτη τάση ή ορμή του ανθρώπου προς ορισμένες συμπεριφορές, η οποία εκδηλώνεται κάτω από ορισμένες συνθήκες. Είναι ανεξάρτητη από τη μάθηση, παραμένει αναλλοίωτη και χαρακτηρίζει ένα ολόκληρο βιολογικό είδος.

«Υπάρχει στο κέντρο της πόλης ένα καλά κρυμμένο εργοστάσιο παραγωγής μουσικής υποκουλτούρας, θεμελιωμένο σε ένα παρατημένο παλιό εργοστάσιο σοκολάτας, κάπου ανάμεσα στις παλιές βιοτεχνίες υποδημάτων στου Ψυρρή. Εκεί κάθε χρόνο μαζεύονται σαν άλλα μέλη της Μονσάντο όλοι οι επιφανείς Έλληνες δημιουργοί και ερμηνευτές που έχουν πατήσει το 50ο έτος της ηλικίας τους ,γνωστοί και ως «Οι Σοφοί» ή «Οι δεινόσαυροι», άλλωστε κάθε famiglia δεν έχει μόνο ένα ψευδώνυμο. Μαζεύονται, λοιπόν, για να αποφασίσουν αρχικά σε πόσους και στην συνέχεια σε ποιους νέους καλλιτέχνες θα επιτρέψουν φέτος να αλλάξουν επίπεδο, παίρνοντας τους από τα υπόγεια του εργοστασίου στους υψηλούς ορόφους των…

Το να ανεβαίνεις τα σκαλοπάτια της Μνησικλέους με θέα την Ακρόπολη και τα εκατοντάδες λαμπάκια στο βάθος να χορεύουν γύρω από τα Αναφιώτικα, αρκεί για να ξεκινήσει η βραδιά σου με θετικό πρόσημο. Τρίτη βράδυ, λοιπόν, το φιλόξενο Γιασεμί έχει βάλει τα γιορτινά του και γύρω στις 21:30, που μπήκαμε στο ζεστό καθιστικό του, ο Βαγγέλης Μαρκαντώνης, μαζί με τον Θάνο Μιχαηλίδη (τύμπανα) και τον Βίκτωρα Κουλουμπή (μπάσο) έπαιρναν θέση γύρω από το αναμμένο τζάκι, ξεκινώντας την πρώτη από τις 4 εμφανίσεις τους στο αγαπημένο στέκι της Πλάκας. Ο ήχος σήμα κατατεθέν απλώθηκε με ταχύτητα χριστουγεννιάτικου φωτός, περικλείοντας όλους…

Μέσα Νοεμβρίου, Δευτέρα βράδυ, γύρω στις 10:30, μπαίνω σε γνωστό hipster συναυλιακό χώρο, με σκοπό να δω ένα σχήμα (αποκρύπτω όνομα για να μην αποπροσανατολιστούμε) αρκετά underground, του οποίου την ύπαρξη γνωρίζω μόνο λίγες εβδομάδες. Η περιέργεια μου και η παρουσία ενός μέλους που εκτιμώ απεριόριστα καθόρισαν το που θα πιώ το ποτό μου το εν λόγω βράδυ. Ομολογουμένως δεν περίμενα να βρω τον χώρο γεμάτο μιας και ο ήχος του σχήματος είναι αρκετά πειραματικός και το κοινό δυσκολεύεται να ακολουθήσει τέτοιες προσπάθειες αλλά για άλλη μια φορά αστόχησα. Ταυτόχρονα όμως δικαιώθηκα. Σε τι; Θα τα πούμε παρακάτω… Τα…