Από τον Γιάννη Γεράσιμο
Συντάκτης: Γιάννης Γεράσιμος
Γιάννης Γεράσιμος
Πνεύμα ανήσυχο σε διαρκή περιπλάνηση. Σπούδασε νομική στην Αθήνα και στο εξωτερικό και εργάζεται ως δικηγόρος Προσπαθεί να συνδυάσει τη νομική με την αγάπη του για τη φιλοσοφία και τις κοινωνικές και λογοτεχνικές του αναζητήσεις. Ονειρεύεται έναν κόσμο ανοιχτό στην αποδοχή της διαφορετικότητας και χτισμένο στα θεμέλια της κοινωνικής δικαιοσύνης και του σοσιαλιστικού ουμανισμού..
Από τον Γιάννη Γεράσιμο
Από τον Γιάννη Γεράσιμο
Μετά από τρεις, τέσσερις μέρες, ο οίστρος γύρω από την επίσκεψη του Ποντίφικα έχει σχεδόν εξατμιστεί – διόλου σπάνιο φαινόμενο στο δημόσιο διάλογο – και, λίγο πολύ, το πλήρωμα των γηγενών Χριστιανών αποσύρεται στο οικείο του, Ορθόδοξο κέλυφος. Δυστυχώς, η παλινδρόμηση στο παγιωμένο εδώ και αιώνες Χριστιανικό δίπολο (Καθολικοί, Ορθόδοξοι), με ωθεί να επικαλεστώ την αποκαλυπτική ρήση του Mahatma Gandhi: «Μού αρέσει ο Χριστός σας, αλλά δεν μού αρέσουν οι Χριστιανοί σας. Είναι τόσο διαφορετικοί από το Χριστό…». Κατά βάθος, όποια κι αν είναι η σχέση μας με τη θρησκεία, σκοντάφτουμε αλλεπάλληλα στην ίδια, οικουμενική δογματική χρεοκοπία. Οι Χριστιανοί ελάχιστα…
Οι θολές συντεταγμένες της δημοκρατίας σε μια εποχή δικτύων
Η ανεργία των νέων αποτελεί αναμφίβολα ένα από τα πιο εκρηκτικά κοινωνικά προβλήματα της εποχής μας και ένα από τα κομμάτια που συνθέτουν το πάζλ της οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης στη σύγχρονη Ελλάδα και στον ευρωπαϊκό νότο. Η νέα γενιά, μολονότι μία από τις πλέον μορφωμένες μεταπολεμικά γενιές, αντί να βρίσκεται στο επίκεντρο μιας οικονομικής και πολιτικής διεξόδου αποτελώντας φορέα δημιουργίας, ανάπτυξης, καινοτομίας και κοινωνικής προοπτικής οδηγήθηκε στο περιθώριο βιώνοντας τον εφιάλτη της ανεργίας, της εργασιακής επισφάλειας και σε πολλές περιπτώσεις της μετανάστευσης σε αναζήτηση καλύτερων επαγγελματικών προοπτικών. Τι να πρωτοπεί κανείς και πώς να χωρέσει μέσα σε μερικές λέξεις την…
Η «Ευρώπη» στη μακραίωνη διαδρομή της κατάφερε να αποτελέσει κάτι περισσότερο από μια γεωγραφική ήπειρο: αποτέλεσε σημείο επαφής και συμβολικής συμπύκνωσης των ιστορικών και πολιτικών εμπειριών των κρατών μελών της και μια πυξίδα πολιτισμικών αξιών. Σήμερα, όμως σε μια εποχή έντονων ευρύτερων οικονομικών και γεωπολιτικών ανακατατάξεων, που κάνει ορισμένους να μιλούν για το τέλος της δύσης και για την άνοδο των ασιατικών οικονομιών η Ευρώπη φαίνεται να αναζητά ακόμα τον προσανατολισμό της αμφιταλαντευόμενη ανάμεσα σε δύο βασικές κατευθύνσεις. Από τη μία πλευρά, σε ένα δρόμο που προτάσσει την ανταγωνιστικότητα, την εμμονή στη λιτότητα και το μονεταρισμό φέρνοντας τους ευρωπαϊκούς λαούς ενώπιον…
Σήμερα το κοινωνικό κράτος δέχεται επίθεση!! Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της λιτότητας σε όλη την Ευρώπη επιχειρούν να αναιρέσουν τις κοινωνικές κατακτήσεις ολόκληρων γενεών (περικοπές σε μισθούς, συντάξεις οικογενειακά επιδόματα, επιδόματα ανεργίας και υποβάθμιση σημαντικών δομών κοινωνικής πρόνοιας όπως η υγεία και η παιδεία) και να ελαστικοποιήσουν τις εργασιακές σχέσεις (ριζική απομάκρυνση από την πολιτική πλήρους απασχόλησης, ευέλικτο ωράριο εργασίας, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας) οδηγώντας ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας και ιδιαίτερα τη νεολαία στην ανεργία, στην κοινωνική εξαθλίωση και στον κοινωνικό αποκλεισμό. Η επίθεση αυτή σε επίπεδο πολιτικού λόγου συνοδεύεται από μία ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη για ανταγωνιστικότητα της ελληνικής και ευρωπαϊκής οικονομίας (με κάθε κοινωνικό…
Το Κοινωνικό Κράτος σε Μετάβαση Σήμερα το κοινωνικό κράτος βιώνει μια βαθιά δοκιμασία! Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της λιτότητας σε όλη την Ευρώπη επιχειρούν να αναιρέσουν τις κοινωνικές κατακτήσεις ολόκληρων γενεών (περικοπές σε μισθούς, συντάξεις οικογενειακά επιδόματα, επιδόματα ανεργίας και υποβάθμιση σημαντικών δομών κοινωνικής πρόνοιας όπως η υγεία και η παιδεία) και να ελαστικοποιήσουν τις εργασιακές σχέσεις (ριζική απομάκρυνση από την πολιτική πλήρους απασχόλησης, ευέλικτο ωράριο εργασίας, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας) οδηγώντας ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας και ιδιαίτερα τη νεολαία στην ανεργία, στην κοινωνική εξαθλίωση και στον κοινωνικό αποκλεισμό. Στον πυρήνα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής βρίσκεται η πρόταξη της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και η συνάρτηση της με τη…
«Δεν προσπαθούμε να δημιουργήσουμε συνασπισμούς κρατών, αλλά να ενώσουμε τους ανθρώπους» Ζαν Μονέ Η Ευρώπη στη φοινικική κοσμοαντίληψη αναφερόταν στον ήλιο που δύει, αλλά αυτό που φαίνεται να δύει σήμερα στα παράλια της Μεσογείου είναι το όραμα μιας δημοκρατικής Ευρώπης βασισμένης στην κοινωνική δικαιοσύνη και στην αλληλεγγύη μεταξύ των λαών. Η άγρια λιτότητα και οι κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις μιας νεοφιλελευθέρης μνημονιακής πολιτικής οδηγούν στην αναίρεση θεμελιωδών κοινωνικών κατακτήσεων (όπως η δημόσια υγεία και οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας) και στην περιθωριοποίηση, ανεργία και κοινωνική εξαθλίωση των κοινωνιών του…