Συντάκτης: Γιώργος Μουργής

« Λιθοβολήστε τον αμαρτωλό!..Αλλά με ποια πετρά; την στρογγυλεμένη; Ή την άλλη με τις γωνίες; Ιδού η απορία!» Μια καταπληκτική σάτιρα των Monty Python, όπου μέσα σε μιάμιση ώρα, γίνονται εντατικά μαθήματα θρησκευτικών -«Αγάπα τον πλησίον σου! – Τι εννοείς ακριβώς;» λατινικών -«Θέλει δοτική το «πηγαίνετε σπίτια σας; » πολιτικής για τις διάφορες αντίπαλες ομάδες και τις αποσχιστικές τάσεις εντός τους, κοινωνιολογίας για τις διάφορες τάξεις στην Ιουδαία εκείνης της εποχής -«Μα Ιουδαίοι και Σαμαρείτες σε διπλανούς σταυρούς; » Και άλλα πολλά μαζί με το αισιόδοξο κλείσιμο, έστω και πάνω στον σταυρό, μην ξεχνάτε να τραγουδάτε: « Allways look on…

Από τον Γιώργο Μουργή

Η ακροδεξιά τακτική στοχεύει να διεμβολίσει τους ψηφοφόρους του χρυσαυγίτικου μορφώματος

Aπό τον Γιώργο Μουργή

Όπιο ήταν κάποτε, τώρα είναι πρέζα ενδοβλέβια!

Από τον Γιώργο Μουργή

Ξεμπερδεύουμε μ’ αυτούς! Αν όχι τώρα, πότε;

Του Γιώργου Μουργή

Ελλάδα με κυβέρνηση ”Αριστεράς”…

(ή μήπως η Οικονομία είναι Πόλεμος;…)

Στα συμφωνηθέντα μεταξύ Ε.Ε. και Τουρκιάς αγνοείται ολοκληρωτικά η ανθρώπινη υπόσταση

Η ξενοφοβία μαζί με την ισλαμοφοβία να ταΐζουν το τέρας της ακροδεξιάς

Από τον Γιώργο Μουργή

“Με ιδιαίτερη συγκίνηση και την δέουσα λαμπρότητα γιορτάστηκαν τα Θεοφάνεια επισήμως για πρώτη φορά στη Σμύρνη, 94 χρόνια μετά την μικρασιατική καταστροφή. Ο αγιασμός των υδάτων τελέστηκε στην ιστορική προκυμαία Quai της Σμύρνης απέναντι από το υπό ανακαίνιση παλιό ελληνικό προξενείο, χοροστατούντος του πρώτου ορθόδοξου ιερέα της Σμύρνης πατήρ Κύριλλου”. Δεν ξέρω ποια μνήμη ξυπνάει στους πιστούς Χριστεπώνυμους Έλληνες ή μη, μαζί με το αγλάισμα από συστημικά και μη μέσα μαζικής ενημέρωσης,έντυπα,ραδιοφωνικά και ηλεκτρονικά για να γίνεται πρώτη είδηση. Λίγο παρακάτω από εκεί στο Τσεσμέ, 85 χιλιόμετρα δυτικά της Σμύρνης, μόλις 9 ναυτικά μίλια απέναντι από τη Χίο ο αγιασμός…

Παρασκευή και 13, εφιάλτης στη «Ριβ Γκοστ». Η στρατηγική επιβολή του φόβου μέσα από τη εικόνα είναι η νέα μέθοδος συνδυασμένη με τη ταχύτητα  του ίντερνετ. Όσο πιο φρέσκο αίμα στη κόρη του οφθαλμού, τόσο ταχύτερη επεξεργασία στο θυμικό της συνειδησιακής φόρτισης. Η συγκίνηση που ανταμώνει τη θλίψη πριν εγγραφεί στο συνειδητό της ανατριχίλας, του φόβου. Τα αντανακλαστικά συμπαράστασης είναι τα ίδια σε κάθε περίπτωση, αρκεί να βλέπεις το θανατικό να ξερνάει από άψυχα κορμιά. Η ένταση αυτής της αίσθησης στο ανθρώπινο δράμα θέλει αίμα, εικόνα, φρικιαστικό αποτρόπαιο θέαμα. Αλλά κάτι πιο σημαντικό που μας διαφεύγει, φοβίζει περισσότερο από…